خواص موجي ماده
((Wave-particle
duality
كاري كه لويس دوبروي گلي در سال 1923 انجام داد از نظر اهميت و
جسارات از نظريه كوانتومي پلانك يك سروگردن بالاتر بود پلانك با
ترديد خصلت ذره اي را براي نور در نظر گرفت تا جسم سياه را از شر
فاجعه فرابنفش برهاند ولي دو بروي بدون
هيچ پيش زمينه اي (شايد با توجه به قرينه‌هاي موجود در طبيعت) بيان
نمود كه ماده مي‌تواند تحت شرايط خاصي خواص موجي داشته باشد.
Louis
Victor Pierre Raymond duc de Broglie
15
Aug 1892 in Dieppe, France to
19 March 1987 in Paris, France
اگر قبل از بيان نظريه دو بروي در مورد نسبت دادن
ماهيت موجي به ماده نظريه هاي كوانتومي پلانك و نسبت (عام و خاص)
اينشتين وجود نمي‌داشت شايد كاراو نقطه عطفي در دنياي علم فيزيك
مي‌شد ولي در اوايل قرن بيستم نظريه‌هاي جديد يكي پس از ديگري چنان
دانشمندان را شوكه كرده بودنند كه ديگر اين ديدگاه نمي‌توانست اثر
شگرف خود را بر اذهان پريشان فيزيكدانان برجاي بگذارد. طبق معمول
اين نظريه ابتدا با بي مهري برخي از دانشمندان مواجه شد ولي ديري
نپاييد كه صحت آن با آزمايش پراش الكترونها كه توسط داويسون( Clinton
Joseph Davisson ) و
گرمر Lester
Halbert Germer در
سال 1926 انجام گرديد تاييد شد.
خصلت موجي – ذره‌اي
ماده را نمي‌‌توان به كمك فيزيك كلاسيك تشريح كرد چرا كه فيزيك
كلاسيك تنها يك جنبه پديده‌هاي فيزيكي را مورد تجزيه و تحليل قرار
ميدهد ياخصلت موجي مانند پراش و تداخل يا
خصلت ذره‌اي آنها
مانند اندازه حركت و مكان و سرعت بهمين
خاطر فيزيك كلاسيك از اينكه براي نور ماهيت ذره‌اي در نظر
بگيريد(نظريه پلانك) درصورتي كه تنها جنبه موجي آنرا مي‌تواند به
خوبي مورد تجزيه و تحليل قرار دهد يا براي ماده ماهيت موجي در نظر
بگيرد(فرض دوبروي) درصورتيكه تنها جنبه ذره‌اي آنرا مي‌تواند به
طرز دقيقي معين سازد ناتوان مي‌باشد
نقل از پارس اسکای
نویسنده : قاسم
رضايي راد
