نمایشنامه : طعنه در صحنه

طعنه آقای دکتر زیباکلام به سلبریتی ها، هرچند ظاهری دلسوزانه و خیراندیشانه داشت، اما ناخوشایند و تحقیر آمیز بود. پس جا دارد که اگر در عمل امکان پذیر نیست، حداقل در خیال، لقب پدرسالار بزرگ ایران زمین به ایشان ارزانی گردد. چرا که سنت دیرینه ایرانیان چنین بوده که پدرسالار، در بالا بنشیند و با برشمردن موفقیت های خود (اکثراً آمیخته ای از تخیل و واقعیت و عموماً تکراری) راهنمای نسل های بعدی شود. فرمایش ایشان نیز از این تعریف، تمجید و نکوهش های فرسوده و ناکارآمد، اگر در کمیت کم دارد، اما در محتوا بسیار داشت. بر این پایه، نمایشنامه ای در سه پرده تدوین می کنم:

پرده ی اول: جشن بزرگ انجمن پدرسالاران ایران

صحنه: تالار سخنرانی است. آقای دکتر زیباکلام در بالای تالار روی صندلی نشته اند و جمعیت دسته دسته وارد می شوند و با عرض تبریک به شادمانی می پردازند. از جمعیت با شربت و شیرینی پذیرایی می شود. همزمان سخنان راوی از بلندگو پخش می شود.

 راوی: انجمن پدرسالاران ایران با آنکه ثبت نشده و منسجم نیست، اما پر عضو است. هرچند با تأسیس دانشگاه و با ظهور رسانه های جمعی و فضای مجازی کم رمق شده، اما هنوز هم در گستره ایران فعال است. با طعنه آقای دکتر زیباکلام به سلبریتی ها، پدرسالاران ایران جان تازه ای گرفتند و عده ای از آنان از سراسر کشور دور هم جمع شدند و آقای دکتر زیباکلام را به ریاست این انجمن انتخاب کردند. این نخستین جلسه سخنرانی ریاست محترم انجمن پدرسالاران ایران است.

مجری پشت تریبون قرار گرفته و صدای راوی قطع می شود.

جمعیت هوراکشان کف می زنند، دکتر زیباکلام پشت تریبون قرار می گیرد، میکروفون را تنظیم کرده و شروع به سخنرانی می کند.

دکتر زیباکلام: از پدرسالاران بزرگوار، مجریان این جلسه و همه شما حضار محترم سپاسگزارم. من کار بزرگی نکردم. در واقع کار بزرگ را فرهنگ دیرینه ی ما و پدرسالارانی کرده اند که طی هزاران سال این سنت پسندیده را حفظ کرده و نسل به نسل منتقل کرده اند تا به ما رسیده است. پس وظیفه ی ماست که بهتر از پیش نگهدار و ناقل آن باشیم تا آیندگان نیز از آن بهرهمند شوند. آنچه که گفتم کوتاه و رسا بود و اینجا نیز همان را تکرار می کنم. من گفتم اگر این سلبریتی ها را یکی از مقامات دیگر کشور دعوت کرده بود، آیا جرات می کردند، جسارت و شهامتش را داشتند که به آن نهاد بگویند "نه ما نمی آییم" و نه گفتنشان و نیامدنشان را هم به این صورت اعلام کنند؟

دیگر همه می دانند که دیوار ریاست جمهوری خیلی کوتاه است ولی آیا به نهادهای انتصابی هم می توانند با این جسارت و شهامت و افتخار نه بگویند؟ و نه خود را علنی کنند؟

یکی از حضار از جا بر می خیزد و چیزی می گوید. دکتر زیباکلام می گوید: بلندتر بگو ببینم چی می گی؟

سکوت در جلسه حکم فرماست. شخص با صدای بلند می گوید: سلبریتی ها می گویند ما به آقای روحانی رأی دادیم، از ایشان انتظار داشتیم چون انتظارمان برآورده نشد، اعتراض کردیم. ما که به نماینده نهادهای انتصابی رأی نداده بودیم که از آنها انتظار داشته باشیم.

دکتر زیباکلام: خوب، فهمیدم، بشین تا بگم. اینها جرات نمی کنند که انتقادشان را متوجه نهادهای دیگر بکنند.

شخص دوباره از جا بلند می شود و می گوید، آنها می گویند آقای روحانی نماینده و رئیس جمهور ماست. ما به ایشان رأی دادیم تا حرف ما را هم بزنند و متناسب با قول هایی که در تبلیغات انتخاباتی دادند عمل کنند، چون عمل نکردند ما اعتراض داریم که به اعتماد ما اهمیت داده نشد.

دکتر زیباکلام: تو چکاره ای؟

شخص: خبرنگارم.

دکتر زیباکلام: بعدا بیا صحبت کنیم

شخص: چرا بعدا اینجا بگید

زیباکلام: الان وقت جلسه گرفته میشه ، فعلاً حرف های مهمتری داریم که بزنیم. صبر کن بعدا جواب می دم.

شخص: مهمتر از این چی هست؟ شما به خاطر همین به ریاست انجمن پدرسالاران رسیدید. پس از همه چیز مهمتره.

دکتر زیباکام: تو باید تشخیص بدی چی مهمتره یا من؟ نظم جلسه رو بهم نزن و الا می گم از جلسه اخراجت کنن.

شخص: عجیبه، تا دیروز طور دیگری حرف می زدید، این تأثیر میز و مقامه؟

هوا چه صاف و پاکه

زندگی خوب و شیرینه

دلم پر از شادیه

پدرسالار هدیه داد

یه توپ قلقلی داد

دیگه غمی ندارم

پدرسالار یاورمه

خدا نگهدارمه

پایان پرده ی اول

پرده ی دوم: اختیاری

صحنه آرایی، موزیک، نور و ... همه اختیاری است. هرطور که دوست دارید آن را تجسم کنید. دیالوگ ها را هم خودتان انتخاب کنید.   

مدت: اختیاری است، اما شما محدودیت دارید، تشنگی، گرسنگی، نیاز به خواب و... مجبور خواهید شد این صحنه را تمام کنید. دیگر مجاز به تکرار و ادامه ی آن نیستید.

پایان پرده ی دوم

پرده ی سوم: سکوت

صحنه تنها از یک تصویر تشکیل می شود. تصویر کودکی نوزاد است که شما او را می شناسید و دوستش دارید، نوزادی که با نگاهش می خواهد آینده را کشف کند.

زمان این پرده، فقط یک دقیقه است، پیشنهاد می کنم سکوت کنید و فقط فکر کنید که ما برای این کودک چه آینده ای را ساخته ایم؟

چه چیزی بیش از همه برای آینده او مهمتر است؟

زیبایی؟ زنان و مردان زیبایی هستند که بخاطر پایمال شدن حقوقشان هیچ بهره ای از زندگی نبردند.

استعداد؟ زنان و مردان با استعدادی هستند که ...

ثروت؟ ثروتمندانی هستند که ...

شهرت؟

مقام؟

...

...

...

فقط یک دقیق اندیشه، و دیگر هیچ ...

ایران زمین از ذخایر فرهنگی افتخار آمیزی برخوردار است و ایرانیان در دو قرن اخیر، تلاش زیادی کرده اند و هزینه های جانی، مادی و معنوی بسیاری پرداخته اند تا قانون حاکم شود و هنوز به نتیجه مطلوب نرسیده ایم. در حالیکه برخی جوامع دیرتر از ما شروع کردند و کمتر هم هزینه دادند ولی به نتایج بیشتری رسیده اند. تا رفتار قانونی در سطح جامعه نهادینه نشود، قانون حاکم نخواهد شد و ایران بیش از یک آزمایشگاه برای تمدن نخواهد بود و دیگران از نتایج این تلاشها بهره ها برده اند و خواهند برد. سهم ما ایرانیان نیز در چند جمله خلاصه می شود، ایرانیان استعداد خوبی دارند، در گذشته آن بودیم، چنین و چنان کردیم و... که حاصلش فقط دل خوشی و افسوس است.

در اهمیت قانون و قانون گرایی سخن بسیار گفته شده است و به سختی می توان فرد عادی یا مقامی بلندپایه را یافت که در مذمت قانون سخن بگوید یا به قانون شکنی افتخار کند. مهم این است که چقدر قانون گرایی در جامعه نهادینه شده است. حداقل از زمان مشروطه به این طرف، همه امور تحت لوای قانون انجام می شود. نهادینه شدن قانون از محیط خانه شروع می شود، در کوچه و خیابان تمرین می شود، در مدرسه، محیط کار و ادارات گسترش می یابد و از طریق رسانه های جمعی و فضای مجازی نهادینه و مراقبت می شود و آنگاه مقامات وادار به رعایت می شوند. تکرار می کنم: تا رفتار قانونی در سطح جامعه نهادینه نشود، قانون حاکم نخواهد شد و ایران بیش از یک آزمایشگاه برای تمدن نخواهد بود.  

ممکن است اندیشه جدید، مشکل گشا و زندگی ساز باشد اما بر اثر هیجانات جمعی به فراموشی سپرده شده و به راه حل های مخرب منتهی شود. در اندیشه هایی که عامل مشکلات فعلی بودند، نمی توان راه حل پیدا کرد. رویکرد درون گرایانه به خودکفایی، ما را از رقابت های جهانی باز داشت و چون در حد شعار باقی ماند، به توزیع نامتوازن امکانات و امتیازات انجامید و نتیجه فقر روزافزون اکثریت و انباشت ثروت غیر مولد و چگال در دست معدودی خاص شد و چون از چرخه ی رقابت جهانی دور مانده بود، برای رشد خود، راهی بجز بهره کشی هرچه بیشتر از نیروها و امکانات محدود داخلی و جذب حداکثر امتیازات و حمایت دولتی نداشت.

واقعیت این است که انسان امروزی، چه بخواهد و چه نخواهد، دارای هویت جهانی است و مستقیماٌ در رقابت های جهانی شرکت دارد، چه بداند و چه نداند. اما با پذیرش واقعیت می تواند جایگاه خود را در این رقابت تعیین کند. پس تمام مشکلات موجود را می توان در یک مشکل اساسی تر خلاصه کرد، ما در عرصه ی رقابت های جهانی جایگاه واقعی متناسب با توان ملی خود را کسب نکرده ایم. بعبارت دقیق تر، ما از رقابت های جهانی دور نگه داشته شدیم.  اگر هنوز ورزش ملی ما، بویژه فوتبال در سطح جهان حرفی برای گفتن دارد، به دلیل مسابقات جهانی است که تا حدی محیط رقابتی در داخل را فراهم کرده است. اگر رقابت مستقیم فوتبال در جهان نبود، بهترین بازیکنان کنار گذاشته می شدند و جای خود را به ژن های خوب می دادند. به پیشنهاد من، اندیشه نو باید در رابطه با رقابت های جهانی تعریف شود تا زمینه رقابت سالم در داخل فراهم گردد و مشکلات موجود به سوی حل شدن جهت گیرد.

 هزینه ی واقعی زندگی چیست؟

برای توضیح و تعیین هزینه ی واقعی زندگی، ترجیح می دهم به ذکر یک خاطره شخصی بسنده کنم. باور کنید آنچه می گویم حقیقت است و هیچ چیز غیر از حقیقت نمی گویم. یکی از فرزندانم مجبور شده بود که در میان چند گزینه یکی را انتخاب کند، انتخابی که آینده اش را رقم می زد. با من مشورت می کرد و راهنمایی می خواست. در اولین جلسه مشاوره با تبادل نظر و تجزیه و تحلیل نتایج انتخاب هر گزینه نتیجه گرفتیم که اگر گزینه یک را انتخاب کند به چنین نتایجی خواه رسید، نتیجه گزینه دوم این است و گزینه سوم به این نتیجه می رسد و ... بعد گفتم به مشورت با من هم بسنده نکن، فکر کن و اگر خواستی می توانیم به اتفاق برویم با کسانی که در این زمینه اطلاعات بیشتری دارند مشورت کنیم. جلسه اول تمام شد. بعد از چند روز آمد و گفت نمی دانم چه کنم؟ شما چه می گویید؟ دوباره همان تجزیه و تحلیل قبلی را توضیح دادم و گفتم اگر گزینه یک را انتخاب کند به چنین نتایجی خواهد رسید، نتیجه گزینه دوم این است ... همان حرف های پیشین. رفت و بعد از چند روز گفت نمی دانم چکار کنم. من هم همان حرف های قبلی را تکرار کردم. این جلسات چندین بار و در مدتی چند ماهه تکرار شد و حرف ها همه تکراری. بالاخره حوصله اش سر آمد و گفت انتظار دارم شما بگویید چکار کنم. من هم صریح و محکم گفتم تو می خواهی که هزینه زندگیت را بر دوش من بیندازی، من هم توان تحمل و پرداخت هزینه اش را ندارم. گفت چه هزینه ای، من که خودم کار می کنم و خرجم را در می آورم. خندیدم و گفتم این هزینه واقعی زندگی نیست، هزینه واقعی زندگی این است که خودت انتخاب کنی و هزینه اش را هم خودت بپردازی، چون در هر صورت هزینه انتخاب را تو باید بپردازی، مهم نیست چه کسی انتخاب کند، بجز تو کسی هزینه آن را نخواهد پرداخت. در ادامه گفتم: تو آنقدر برای من عزیزی که در صورت لزوم حاضرم جانم را فدایت کنم، این وظیفه پدری است، اما می دانم حتی اگر بخواهم نمی توانم هزینه انتخاب تو را بپردازم، چون من با تجربه و دانش خودم انتخاب می کنم و اهداف و توانایی های من هم در چنین انتخابی دخیل است که با تو فرق دارم، من تنها می توانم نظر مشورتی بدهم. پس شجاع باش و مسئولیت بپذیر، انتخاب کن و با شهامت تمام، خودت را آماده پرداخت هزینه اش کن. سرانجام یکی را انتخاب کرد و گفت فکر می کنم این بهترین گزینه است. گفتم مبارک است، دعایت می کنم که موفق باشی، هر کمکی از دستم برآید دریغ نخواهم کرد. گفت این را می دانم.

هزینه تمام تصمیمات و برنامه های دولتی بر دوش مردم است. متاسفانه، پرداخت هزینه ها و تحمل مشکلاتش با اکثریت مردم است و بیشترین بهره اش به اقلیتی خاص (از جمله ژن های خوب) می رسد. اجازه دهید بعنوان مثال چندتا از این برنامه ها را بررسی کنیم. از دید تمام مسئولان انتخابی و طرفداران آنها، از آقای دکتر بنی صدر تا امروز که آقای روحانی رئیس دولت مستقر است، تمام مشکلات موجود ناشی از عملکرد دولت های دیگر و سایر نهادهاست. هیچ کدام نه تنها اشتباه نکرده اند، بلکه بهترین دولت با بهترین برنامه ها بوده اند. اما واقعیت چیست؟

 فلاکت و توزیع آن در جامعه

فلاکت در جامعه را با شاخص فلاکت می سنجند. مجموع نرخ بیکاری و نرخ تورم را شاخص فلاکت می نامند. رابطه مستقیمی بین رشد جرم و جنایت و افزایش شاخص فلاکت وجود دارد.

1 - نظریه فلاکت ساز: از سال 1358 برنامه های اقتصادی و بانکداری به گونه ای تدوین و اجرا شد که زمینه رشد شاخص فلاکت را فراهم می آورد. آقای دکتر بنی صدر را می توان نظریه پرداز توزیع فلاکت در ایران دانست. زیرا ایشان پس از جا انداختن بحث "اقتصاد توحیدی"، لغو بهره وام های بانکی را مطرح کرد که در سال 1358 به تصویب شورای عالی انقلاب رسید. اصولاً در فرهنگ اعتقادی مسلمان، توحید جایگاه ویژه و یگانه ای دارد که از والاترین ارزش و کرامت برخوردار است و اقتصاد توحیدی تداعی کننده بهترین دانش اقتصاد برای انسان است که تا حد وحی قابل اعتنا است. در شرایط هیجانی و احساسات سیاسی -مذهبی سال های 57 و 58 ، طرح اقتصاد توحیدی در اذهان عمومی می توانست نوعی از دانش اقتصاد بدون نقص تلقی گردد و بانی آن را در جایگاهی ممتاز و غیر قابل قیاس با سایر اقتصاددانان قرار دهد.

در حالیکه اقتصاد از علوم تجربی است و مانند سایر علوم تجربی ابهامات و سئوالاتش بیش از معلومات آن است و تحقیقات در زمینه هر یک از علوم تجربی جهت ابهام زدایی و یافتن پاسخ سئوالاتی است که هنوز به جواب نرسیده است. وجود ابهامات و سئوالات متعدد دلیل ناکارآمدی علوم تجربی نیست، بلکه ناشی از تعمق نگری بیشتر و تغییر شرایط و افزایش متغییرها بر اثر رشد جمعیت و فناوری های نوین است. علت پیدایش و پیشرفت دانش اقتصاد، محدودیت منابع از یکطرف و افزایش تقاضا و زیاده طلبی روز افزون انسان است. هرکسی خواهان درآمد بالاتر و بهبود شرایط زندگی است. چون منابع محدود است، برنامه اقتصادی باید طوری تنظیم شود که خواسته ها با امکانات متناسب گردد. حال اگر برنامه اقتصادی طوری تنظیم و فرمولبندی گردد که افرادی خاص و وابسته به بلوک قدرت بتوانند از آن به نفع خود سوء استفاده کنند، سهم اکثریت جامعه به سوی اقلیت جهت می گیرد. مردم امروز ایران بویژه حقوق بگیران و کاسبکاران و صنعت گران جزء با مردم 1358 خیلی تفاوت دارند، زیرا گذشت زمان و تجربیات اقتصادی در این چهار دهه، درس های بزرگی از اقتصاد و سوء استفاده از قانون را به مردم عادی داده است که اقتصادانان نمی توانستند چنین آموزش ماندگاری بدهند. تجربیات این چهار دهه نشان می دهد که طرح اقتصاد توحیدی و لغو بهره وام های بانکی چیزی بیشتر از توزیع فلاکت در جامعه نبود. امروز می توان مسائلی مطرح کرد که طرح آنها در آن روز امکان پذیر نبود.

فرض کنیم در بودجه کشور بیست هزار میلیارد تومان برای اشتغال زایی و خرید مسکن منظور شده تا با کارمزد پنج درصد در سال و باز پرداخت ده ساله به دو گروه اختصاص یابد، ده هزار میلیار تومان برای اشتغال زایی به افراد مبتکر و ده هزار میلیارد تومان هم به کارگران برای تهیه مسکن پرداخت گردد. با در نظر گرفتن نرخ تورم، اگر این برنامه بصورت دقیق و کاملاً نظارت شده و بدون هرگونه سوء استفاده و ضعف مدیریتی اجرا شود و بازپرداخت هم دقیقاً و طبق قانون مصوب انجام شود، حداقل پنج هزار میلیارد تومان ثروت ملی بین عده ای از مردم توزیع شده است. زیرا به دلیل تورم ارزش پول بازپرداختی کمتر از پول پرداختی است. اما چون دقیق و بدون سوء استفاده اجرا شده، می توان پذیرفت که ثروت عمومی بین نیازمندان توزیع شده و خصوصاً بخش کارآفرینی آن می تواند در اعتلای جامعه مؤثر باشد و چند برابر تفاوت پول پرداختی و دریافتی غیرمستقیم به جامعه برگشت می شود. حالا صورت مسئله این است، برنامه ای تنظیم کنید و افرادی را برای اجرا و نظارت بر اجرای درست آن انتخاب کنید که هم پول در جای خود مصرف شود و هم اینکه درست بازپرداخت گردد.

   این برنامه روی کاغذ قابل اجراست، اما در عمل بین عده ای خاص توزیع می شود و در بازپرداخت آن هم تردید جدی وجود دارد. پیشنهاد من این است، آقای دکتر بنی صدر در کنار تمام راهنمایی ها و اظهار نظرهای سیاسی و اقتصادی، آئین نامه ای تدوین کرده و ارائه دهند که این بیست هزار میلیارد تومان دقیقاً منطبق با اهداف بودجه تخصیص یافته توزیع و بازگردد و این آئین نامه به داوری کارشناسان و صاحب نظران گذاشته شود.

لازم به ذکر است که هرچند جامعه هیجان زده آن زمان پذیرای لغو بهره وام های بانکی بود، هنوز هم صدمات ناشی از آن بر اقتصاد کشور سنگینی می کند.

2 - تثبیت نرخ ارز و رشد شاخص فلاکت: رشد بیکاری یکی از دو عامل افزایش شاخص فلاکت است. زمانی که از فلاکت صحبت می کنیم، به این معنی نیست که فلاکت بین همه مردم به یک میزان توزیع می شود، برعکس، فلاکت می تواند بین اکثریت مردم توزیع شود و اقلیتی خاص را به ثروت و مکنت افسانه ای برساند. همچنین وقتی از بیکاری در ارتباط با شاخص فلاکت سخن می گوییم، باید بیکاری را در سطح ملی و در رقابت های جهانی مورد توجه قرار داد. بنابراین نرخ ارز و قوانین تجارت باید بگونه ای باشد که در حدامکان، زمینه رقابت تولیدات داخلی را در بازارهای جهانی و در داخل کشور فراهم کند.

در هشت سال نخست وزیری آقای مهندس میرحسین موسوی، نرخ رسمی دلار تقریباً ثابت و حدود هفت تومان بود. اما نرخ دلار آزاد از بیست و هفت تومان در سال 1360 با رشد تقریباً یکنواختی به یکصد و بیست تومان در سال 1368 رسید. میانگین نرخ آزاد دلار، در این دوره برابر هفتاد تومان (ده برابر نرخ رسمی) بود. میانگین نرخ تورم نیز در این دوره تقریباً نوزده درصد بود. تمام صادرات و واردات کشور با ارزهای بین المللی محاسبه و مبادله می شود.

امروزه دیگر بر عموم مردم روشن شده که اختلاف فاحش بین نرخ ارز رسمی و نرخ آزاد، مانع از رقابت تولیدات داخلی با خارجی است. با توجه به نرخ آزاد ارز و نرخ رسمی (به طور میانگین ده برابر) تولیدات داخلی (کشاورزی و صنعتی) بهیچ وجه قدرت رقابت با کالای خارجی را نداشت. یعنی بیکاری روز افزون و افزایش شاخص فلاکت مستمر شد. در کنار آن در نظر بگیرید که وارد کننده ای که با دلار هفت تومانی کالا وارد کرده، تا جاییکه بتواند تلاش می کند آن را در بازار آزاد و خارج از کنترل های نظارتی بفروش برساند، یا حتی تلاش کند قیمت خرید کالای خارجی را بیشتر از واقعیت ثبت کند (ثبت سفارش نزد بانک، پروفرما و اینویس) و تفاوت آن را از فروشنده خارجی به ارز خارجی دریافت کند. یعنی گسترش فساد و انباشت ثروت نزد عده ای خاص و فقر روز افزون برای اکثریت مردم.

آنچه امروز تحت عناوین بیکاری، تعطیلی کارخانجات، فقر و فلاکت قابل مشاهده است، یک شبه و ظرف چند سال بوجود نیامده است. در تعیین نرخ ارز یا پرداخت وام بانکی بدون بهره، با مردم مشورت نشد ولی نتیجه اش مستقیماً به مردم تحمیل شد. در اینجا منظور از مشورت با مردم این نیست که رفراندوم برگزار کنند، بلکه باید شرایطی در جامعه برقرار گردد که اقتصاددانان بتوانند آزادانه و بدون هیچ گونه نگرانی، نظر خود را ابراز دارند و از طریق تجمعات قانونی دولت را وادار به پاسخگویی کنند. نتیجه آن امروز بخوبی قابل مشاهده است. کافیست نرخ بیکاری در ایران و چین را با هم مقایسه کنیم. طبق آمار رسمی، نرخ بیکاری در ایران بالای دوازده درصد و در چین زیر چهار درصد است. در دهه 1360 خورشیدی، دوران نخست وزیری آقای موسوی، چین اصلاً با چین امروز قابل مقایسه نبود، در آنزمان چین تازه وارد بازارهای جهانی شده بود و مردم چین هنوز بسیار فقیر اما در حال رشد بودند. اگر نرخ ارز شناور بود، سه نتیجه هائز اهمیت می داشت، اول اینکه تولید کنندگان داخلی هرچند به سختی، اگر رشد نمی کردند، حداقل تضعیف هم نمی شدند، دوم اینکه قیمت ارز تا این اندازه بالا نمی رفت، و سوم اینکه عده ای بدون خدمت به جامعه، به ثروت های نجومی نمی رسیدند و اختلاف طبقاطی تا این اندازه فاصله نمی گرفت. ایجاد شرایط لازم برای رقابت سالم در داخل و خارج از کشور از وظائف اصلی و مهم هر دولتی است.

آقای مهندس اسحاق جهانگیری، معاون محترم رئیس جمهور چندی پیش فرمودند:"متولدین دهه 60 در هر مقطعی وارد شدند با مشکل مواجه شدیم. از زمان ورود به دبستان تا دبیرستان و دانشگاه و الان هم بحث اشتغال و در آینده موضوع سالمندی آنها باید مورد توجه جدی قرار گیرد". کافیست واقعیت های اقتصادی و اجتماعی را با زندگی و تغییر نیازهای دهه شصتی ها متناسب با رشد آنها  بررسی کنید خواهید دید که جواب ایشان را نه از روی احساس و جهت گیری سیاسی، بلکه با دلیل و آمار می توان داد. آهنگ نغمه کودکانه دوران طفولیت دهه شصتی ها، با آژیر خطر و صدای انفجار موشک تنظیم می شد. زمانی که نیاز سرگرمی و تفریح آنان در عروسک و توپ پلاستیکی خلاصه می شد، دولت سر والدین آنها را با کوپن روغن و قند و شکر گرم می کرد و از آن طرف، آینده دهه شصتی با ثابت نگاهداشتن نرخ ارز غارت می شد. زمانیکه وارد دبستان شدند، اهریمن تبعیض خودنمایی می کرد. زمانیکه وارد دانشگاه شدند، تبعض اقتصادی به حریم سیاست نفوذ کرد و پرورش ژن های خوب مد روز شد. هنگامیکه وارد بازار کار شدند، جریان اقتصادی کشور نیاز چندانی به نیروی کار نداشت و به جای آن خرید و فروش اعضاء بدن رونق گرفت. تا حالا که اینطور بوده، فردا را نمی دانم.

هدف این نوشته ایراد گرفتن از گذشته نیست، بلکه نقد گذشته است تا آجیل مشکل گشای فکری شود برای جلوگیری از  پرداخت هزینه های تکراری در فردا.  در جامعه انسانی قانون یعنی جایگزین کردن تعاملات به جای تقابلات است تا زبان جای مشت را بگیرد. 

رقابت به تولیدات صنعتی و کشاورزی محدود نمی شود، خصوصاً برای ایرانیان که هنوز بعد از پشت سرگذاشتن تاریخ و تمدنی چند هزار ساله جاه طلبی (به مفهوم مثبت آن، تلاش برای کسب جایگاه واقعی خود در جهان)، زمینه های تاریخی، استعداد و شجاعت لازم را برای رقابت های اقتصادی، فرهنگی، ورزشی، فناوری های نوین، هنری، علمی و... و کسب جایگاه بهتر در سطح جهان را دارند. اما ضعف مدیریت دولتی، بویژه عدم قانون گرایی و ارجعیت بخشدین به اهداف شخصی و گروهی و حتی سیاسی مانعی جدی در این راه است. وقتی قانون گرایی و رقابت سالم در جامعه برقرار نباشد و نگاه از بالا به پائین حاکم باشد، به صنعت و هنر و اقتصاد محدود نمی شود، حتی روی علوم پایه نیز اثر می گذارد. بعنوان مثال تجربه شخصی خود را بیان می کنم. آنگاه توضیح خواهم داد که چرا از دریافت پیامک تبریک نوروزی ریاست محترم جمهوری ناخرسند شدم. دلیلش در همین تجربه شخصی نهفته است. علاوه بر آن، آقای دکتر زیباکلام بدون اینکه تعریف روشن و دقیقی از نژادپرستی ارائه کنند، خوش حالی مردم بخاطر پیروزی تیم های ملی ایران در مسابقات جهانی را ناشی از احساسات نژادپرستانه می دانند. لازم بود به ایشان هم جوابی مستند و مطابق با شواهد تجربی بدهم تا خود مردم قضاوت کنند که آیا نژادپرست هستند یا نه. 

  آقای دکتر زیباکلام، رقابت های جهانی، در هر زمینه ای عامل بازسازی و حفط اعتماد به نفس ملی است. شاید کلمه ملی برای برخی ناخوشایند باشد، اما هنوز مرزهای جغرافیایی رسمیت دارد و هر ملتی در سرنوشت عمومی در مرزهای جغرافیایی قابل تحدید و در عین حال مورد تهدید هستند. درست است که بشریت درکل دارای سرنوشت مشترکتی است، اما هر ملتی به نوبه ی خود دارای سرنوشت مخصوص به خود است. برای مثال کشورهای منطقه را با یکدیگر مقایسه کنید. پیروزی ورزشی در مسابقات جهانی، ممکن است احساسات نژادپرستانه ی برخی از مردم را تحریک کند - که کم و بیش در تمام کشورهای جهان وجود دارد- اما همه ی مردم دارای احساسات نژادپرستانه نیستند، حتی در آلمان نازی و آفریقای جنوبی هم نژاد پرستی از حمایت مطلق (در آفریقای جنوبی، سفید پوستان) مردم برخوردار نبود. وقتی تیم ملی فوتبال ایران در مسابقات جهانی گل می زند، میلیون ها کودک ایرانی بیش از پیش در بازی فوتبال با یکدیگر دنبال توپ می دوند. این یعنی کمک به پروش بدنی فرزندان ایران زمین. مردم، بویژه جوانان بعد از پیروزی تیم ملی شاد و خندان به خیابان ها می ریزند و ساعاتی را سرخوش می شوند و غم و غصه را فراموش می کنند، مهمتر از آن احساس می کنند عضو جامعه ای هستند که توان رقابت با سایر ملل را دارد. یعنی انگیزه بیشتر برای تلاش در جهت رقابت های جهانی، البته هرکس در زمینه ای که توان و استعداد دارد. 

آقای دکتر زیباکلام، مهمترین ریشه ی نژاد پرستی چیست؟ احساس، اندیشه و قانونی که برای نژادپرست امتیاز و حقوقی بالاتر از دیگران قائل است. بهترین راه برای مبارزه با نژادپرستی این است که به نژادپرستان بقبولانیم که هیچ امتیاز طبیعی و اجتماعی نسبت به دیگران ندارند. این مهم نیز تنها از طریق قانون گرایی و رقابت سالم در جامعه امکان پذیر است. هر تلاشی که در سطح جهان انجام شود که نشانه ای از توانایی فکری، ورزشی، هنری، فرهنگی، علمی، اقتصادی، صنعتی و... برای رقابت های جهانی است، یعنی بالا رفتن اعتماد به نفس عمومی در مقابله با مشکلات زندگی فردی و جمعی است. مؤثرترین روش برای حمایت و گسترش احساسات و اندیشه های نژادپرستانه تبعیض و عدم قانون گرایی و تضعیف رقابت سالم در کشور است. قضاوت اینکه در کشور ما چقدر قانون گرایی حاکم است و تبعیض وجود ندارد با شما.

کار علمی چیست؟

سطحی نگری به تاریخ مانع شناخت واقعی و درک درست رویدادهای تاریخی و درس گرفتن از وقایع سرنوشت ساز است تا در مسائل مهم اجتماعی روز جهت گیری واقع بینانه داشت. دانش نیز از این ویژگی برخوردار است. برخورد سطحی به کشف قانون جهانی گرانش این است که نیوتن با مشاهده سقوط سیب از درخت، قانون جهانی گرانش را کشف کرد، در حالیکه این چنین نیست. سال های زیادی دانشمندان تلاش می کردند تا قانون جهانی گرانش را فرمول بندی کنند و حتی به فرمول های مشابهی رسیده بودند. مکاتبات هالی و نیوتن از اسناد تاریخی بسیار مهمی است که نشان می دهد، این تنها نیوتن نبود که به قانون گرانش فکر می کرد. حتی نیوتن نگران بود که هالی را متقاعد کند که چیزی از هوک نیاموخته است. در سال 1686، یک سال قبل از انتشار کتابش "اصول ریاضی فلسفه طبیعی"، نیوتن در نامه ای به هالی ادعا کرد که قانون مربع معکوس برای جاذبه در مقاله منتشر نشده خود او وجود دارد. البته درک نیوتن از گرانش این بود که همان نیرویی که عامل سقوط سیب به طرف زمین می شود، باعث گردش ماه به دور زمین است، پیدا کردن و توضیح رابطه سقوط سیب و گردش ماه به دور زمین سالیان متمادی وقت برد. یا در مورد الکترومغناطیس، جرقه اش در یونان باستان توسط طالس خورد، دانشمندان زیادی روی آن کار کردند تا سرانجام در سال 1864 توسط ماکسول فرمولبندی شد و بیست سال بعد امواج الکترومغناطیسی توسط هنریش هرتز کشف شد و اساس فناوری های زندگی مدرن حتی اینترنت شکل گرفت.  

اجازه دهید به 331 سال پیش بر گردیم. در سال 1687، فیزیکدان انگلیسی اسحاق نیوتن قانون جهانی گرانش خود را منتشر کرد. هر کشف جدیدی در علم، به معنای خط پایان تلاش های علمی در آن زمینه خاص نیست، زیرا هر چند کشف یک قانون علمی به یک (یا چند) سئوال جواب می دهد، اما خود عامل ظهور سئوالات جدیدی است. قانون جهانی گرانش نیوتن توضیح داد که گرانش چه آثاری دارد (ولی نحوه کارکرد و مکانیزم آن را توضیح نداد)، اما زمینه ظهور سئوالات دیگری را فراهم کرد که در مکاتبات نیوتن با بنتلی بخوبی مورد بحث قرار گرفته است. یکی از سئوالات این است، اگر همه اجسام در جهان یکدیگر را جذب می کنند، چرا اجسام آسمانی پراکنده اند و یکجا متمرکز نشده اند؟ نیوتن برای آن جوابی نداشت. مشاهدات تجربی بخوبی با این قانون سازگار بود. تا اینکه با پیشرفت تکنولوژی و مشاهدات دقیقتر مشخص شد که قانون گرانش نیوتن نمی تواند مدار گردش عطارد را بخوبی و دقیق مشخص کند. در سال 1915 دانشمند آلمانی آلبرت اینشتین با ارائه نسبیت عام و معادلات میدان، گرانش را با استفاده از هندسه ریمانی (هندسه غیراقلیدسی بیضوی) به صورت هندسی توضیح داد و آن را فضا-زمان نامید. در فضا-زمان مسیر نور (بر خلاف تصور کلاسیکی) خمیده است. آزمایشی که در سال 1919 توسط ادینگتون انجام شد تأیید شد که مسیر پرتو نور (فوتون ها) هنگام عبور از کنار خورشید خمیده است. علاوه برآن نسبیت اینشتین (معادلات فضا-زمان) توانست مدار عطارد را توضیح دهد. این موفقیت های بزرگی بود تا توضیح هندسی اینشتین جایگزین توضیح فیزیکی نیوتن شود. نسبیت عام اینشتین دقیقتر از گرانش نیوتنی است، اما آن هم نمی تواند به همه سئوالات جواب دهد. در نسبیت عام گرانش به عنوان یک نیرو در نظر گرفته نمی شود، بلکه خواص هندسی فضا-زمان ناشی از توزیع تکانه-انرژی در فضا است که مسیر هندسی اجسام را تعیین می کند. نیروی گرانش تنها نیروی اساسی است که می تواند با خواص هندسی جایگزین شود و سایر نیروها چنین ویژگی را ندارند. زیرا تنها گرانش است که با مقدار جرم یک جسم می توان شدت میدان گرانشی اطراف آن را که همان توزیع تکانه-انرژی در فضا است توضیح داد. اما در مورد سایر نیروها از جمله نیروی الکترومغناطیسی چنین نیست، زیرا بارهای الکتریکی متضاد و ذرات خنثی (از نظر الکتریکی) وجود دارند و جرم ذرات باردار می تواند متفاوت باشد (مانند الکترون و پروتون که جرم متفاوتی دارند). این ویژگی ها باعث شده که نتوان رویکرد هندسی را به سایر نیروها تعمیم داد. بعبارت دیگر فیزیک هیچگاه به تسلط کامل ریاضی در نخواهد آمد. 

اینشتین در سال 1917، تصمیم گرفت نسبیت عام را به کل جهان تعمیم دهد و معادله کیهان شناختی خود را تدوین کرد. وقتی معادله کیهان شناختی را برای توضیح جهان بکار برد، متوجه شد که این معادله جهان ایستا را توضیح نمی دهد، یعنی جهان یا باید گسترش یابد یا در هم فرو بریزد. وی شعاع جهان را ثابت فرض کرد و یک ثابت تحت عنوان "ثابت کیهان شناختی" به این معادله اضافه کرد.

در سال 1922، ریاضیدان روسی فریدمان ادعا کرد لزومی ندارد شعاع جهان را ثابت فرض کنیم و یک معادله جدید ارائه داد که طبق آن شعاع جهان ثابت نیست و به معادله فریدمان معروف است. اینشتین با دیدن کار فریدمان آن را نادرست خواند و شدیداً به وی اعتراض کرد. مدتی بعد متوجه شد که نمی تواند به معادله فریدمان ایراد بگیرد و از او عذرخواهی کرد.

در سال 1929، ستاره شناس آمریکایی هابل مقاله ای منتشر کرد و با استناد به مشاهدات نجومی نشان داد که فاصله کهکشانها نسبت به زمان بیشتر می شود، جهان در حال انبساط است و شعاع آن ثابت نیست، یعنی معادله فریدمان درست است و پس از آن نظریه بیگ بنگ ارائه شد.

 طبق نظریه بیگ بنگ فضا، زمان، ماده، انرژی و قوانین طبیعت جملگی با بیگ بنگ پا به عرصه وجود گذاشته اند که با معادله فریدمان سازگار است. اما نظریه بیگ بنگ و معادلات کیهان شناختی نمی تواند نخستین کسرهای اولیه پس از انفجار بزرگ و علت آن را توضیح دهد. 

فیزیکدانان انگلیسی استیون هاوکینگ و راجر پنروز در سال 1970 که با استفاده از نسبیت عام روی سیاه چاله ها کار می کردند، شرایطی را در نظر گرفتند که در آن ماده به یک نقطه فشرده شود و آن را تکینگی گرانشی نامیدند. یعنی در تکینگی گرانشی حجم به سمت صفر میل می کند و گرانش (و چگالی ماده) بسمت بینهایت. و جهان نیز از یک تکینگی با انفجار بزرگ بوجود آمده است. علاوه برآن در تکینگی گرانشی قوانین فیزیک شکسته می شوند. یعنی نسبیت و مکانیک کوانتوم در تکینگی کار نمی کنند. بعبارت دیگر قوانین فیزیکی قبل و بعد از بیگ بنگ تفاوت دارند.

حال ببینیم در ایران چه اتفاقی افتاد. من در سال 1341 (1962م) دانش آموز دبیرستان بودم. هنگام آشنایی با قوانین نیوتن کنجکاو شدم که بدانم آیا نیرویی در طبیعت وجود دارد که قانون گرانش نیوتن را خنثی کند؟ این فکر بمرور گسترش یافت و بتدریج با سئوالات دیگری پیوند خورد. بعد به این نتیجه رسیدم که اگر سرعت نور، سرعت حد در جهان است، باید رابطه ای بین قانون دوم نیوتن F=ma و معادله جرم-انرژی اینشتین E=mc2 و قانون گرانش وجود داشته باشد. در سال 1351 (1972م در دوران دانشجویی) این سئوال را مطرح کردم که اگر جهان آشکار فرو بریزد، آیا قانونی در طبیعت هست که مانع فروریزش آن شود یا بعد از فرو ریزش باعث انفجار مجدد آن گردد؟ در سال 1366 به جواب رسیدم.

بعد از بیست و پنج سال تلاش (از 1341 تا 1366) توانستم دو معادله F=ma و E=mc2 را با هم ترکیب کنم. نتیجه یک معادله جدید بود که خواص مشترک نیرو، انرژی و جرم را توضیح می داد. این معادله جدید نشان می داد که سه کمیت میدان (نیرو) جرم و انرژی از مقادیر گسسته انرژی با مقدار سرعت ثابت تشکیل می شود. جرم (ماده) انرژی متراکم است و انرژی میدان غلیظ است. فعلاً از فاصله زمانی بین 1366 و 1370 عبور کرده و در سال 1370 توقف می کنیم (بعداً به آن باز خواهم گشت). در سال 1370 مقاله ای تحت عنوان یگانگی ماده-انرژی در نشریه دبیرخانه هیئت علمی دانشگاه آزاد - واحد جنوب تهران منتشر کردم و در سال 1371 کتاب نظریه های علمی-رد یا تعمیم؟ را توسط انتشارات اتا منتشر کردم.

تکینگی: حال ببینیم مشکل تکینگی هاوکینگ و معادله میدان نظریه نسبیت عام و معادلات کیهان شناختی اینشتین و فریدمان کجاست. برای پاسخ دادن به این سئوال باید دوباره به سال 1687 و قانون دوم نیوتن F=ma برگردیم. این معادله بدون توجه به ساختمان ماده و خواص ذاتی ذرات تشکیل دهنده آنها فرمولبندی شد. اینشتین هم در سال 1905 این معادله را بازنگری کرد و فرمول جدیدی تحت عنوان قانون دوم نسبیتی نیوتن ارائه کرد. کارهای اینشتین بطورکلی اعم از نسبیت عام و نسبیت خاص بدون توجه به ساختار درونی ماده فرمول بندی شده اند. کارهای هاوکینگ هم که روی معادلات اینشتین بنا شده، با همین مشکل رو برو است. البته نمی توان به نیوتن و اینشتین ایراد گرفت، زیرا شناخت آنها از ماده و ساختار آن مربوط به زمان خودشان بود. در واقع شتاب در معادلات نیوتن و اینشتین به نتایج مشابهی می رسد با این تفاوت که اولی فیزیکی و دومی هندسی و دقیق تر است و همراه با پیش بینی هایش جهان را بهتر توضیح می دهد.

در حالیکه من در نظریه خودم، نظریه سی. پی. اچ. (Creative Particles of Higgs Theory, CPH Theory) با ارائه یک اصل بنیادی بیان کردم که نیروی خارجی مقدار سرعت را تغییر نمی دهد، بلکه مسیر ذرات تشکیل دهند ماده را از حالتی انتقالی به غیرانتقالی و بالعکس تغییر می دهد. اولین نتیجه اش این است که قانون دوم نیوتن می تواند با قانون گرانش مقابله کند و همین باعث پراکندگی اجسام آسمانی شده و عامل انفجار بزرگ (بیگ بنگ) بوده است. بعبارت دیگر هاوکینگ اشتباه می کرد که می گفت قبل و بعد از بیگ بنگ دو فیزیک متفاوت داریم. بر این اساس معادله کیهان شناختی فریدمان را برای نخستین بار در یک قرن گذشته بازنگری کردم، علت انفجار بزرگ  و قبل از بیگ بنگ را توضیح دادم. توجه شود که تمام مطلبی که در اینجا نوشته شده و نیاز به مرجع دارد در فهرست منابع آورده ام. برای ملاحظه فهرست منابع لطفاً به فایل پی دی اف مراجعه کنید.    

http://gsjournal.net/Science-Journals/Research%20Papers-Political%20Sciences/Download/7326

 در سال 2016، دانشمندان مرکز تکنولوژی‌ های کوانتوم در دانشگاه ملی سنگاپور نشان دادند که شکل یک فوتون نیز در نحوه‌ جذب آن توسط یک اتم تأثیر دارد و فوتون ها دارای دو شکل متفاوت هستند و چهار متر طول دارند و احتمال جذب در حدود چهار درصد است.

در سال ۲۰۱۸ فیزیکدانان دانشگاه هاروارد و انستیتوی تحقیقاتی ماساچوست، در کاری مشترک نشان دادند که فوتون ها می توانند گروه ها‌ی دو تایی و سه تایی تشکیل دهند، علاوه بر آن می توانند با‌یکدیگر ترکیب شده و نوع جدیدی از ماده‌ ی فوتونی را شکل دهند که دقیقاً با نظریه سی. پی. اچ. قابل توضیح است.

ذره واقعاً چیست؟ در سال 2013، آرت هابسون استاد فیزیک دانشگاه آرکانزاس مقاله ای طولانی منتشر کرد و نشان داد که همه برداشت های ما در مورد ذرات اشتباه است، اصولاً در جهان ذره ای وجود ندارد و همه چیز از میدان ساخته شده است. اما نویسنده توضیح نمی دهد که میدان ها از چه ساخته شده اند و تفاوت بین میدان ها و اجزاء تشکیل دهنده آنها چیست. اگر همه چیز از میدان تشکیل می شوند، چگونه می توان ساختار کوانتای انرژی را توصیف کرد که بتواند مکانیزم تولید ماده-پادماده (و در حالت خاص الکترون-پوزیترون) را توضیح دهد؟ اصولاً میدان تشکیل دهنده الکترون چگونه میدان الکتریکی وابسته به آن را تولید می کند؟ و بسیاری سئوالات دیگر.

رابرت اسکامندا، استاد دانشگاه ادینبورو پنسیلوانیا در پاسخ به هابسون نوشت، نه میدان وجود دارد و نه ذرات، فقط عملگرها وجود دارند. در فیزیک عملگر تابعی است که  بر یک حالت فیزیکی عمل می کند و حالت فیزیکی دیگری بدست می‌ آید. عملگرها جزء ذاتی تشکیل دهنده مکانیک کوانتومی هستند. اما مکانیک کوانتومی مکانیزم تغییر یک حالت به حالت دیگر را توضیح نمی دهد. این یکی از مشکلات مکانیک کوانتومی است که مانع از توضیح کنش ها می شود. بعبارت دیگر ورودی (حالت اولیه) و خروجی (حالت ثانویه) مشخص است ولی از فرایند این تغییر حالت چیزی نمی دانیم. مشکل اساسی دیگری که در فیزیک مدرن وجود دارد این است که طی یک قرن اخیر فیزیکدانان تلاش کردند نسبیت عام و مکانیک کوانتوم را با هم ترکیب کنند که هنوز موفق نشده اند. زیرا به طورکلی مکانیک کلاسیک را در این ترکیب نادیده گرفته اند. اما در نظریه سی. پی. اچ. تلاش شده که هر سه نظریه با هم ترکیب شوند، بهمین دلیلدر نظریه سی. پی. اچ. توضیح مکانیزم کنش ها بسیار مهم است و حتی مکانیزم تبادل ذرات حامل نیرو توضیح داده می شود. 

همچنانکه قبلاً گفته شد، در نظریه سی. پی. اچ. جرم انرژی متراکم است و انرژی میدان غلیظ است. اما این را چگونه نتیجه گیری کردم؟ در 1928، فیزیکدان انگلیسی پل دیراک مشهورترین فرمول اینشتین یعنی رابطه جرم-انرژی را با دیدی متفاوت مورد بررسی قرار داد و با طرح دریای دیراک وجود پادماده را پیش بینی کرد که شدیداً با مخالفت و تمسخر فیزیکدانان روبرو شد. اما چهار سال بعد در اشعه کیهانی پادماده مشاهده شد و دیراک به دریافت جایزه نوبل نائل آمد. امروزه ماده-پادماده از بنیادی ترین بخش فیزیک ذرات است. من تلاش کردم با نظریه سی. پی. اچ. معادله و دریای دیراک را بازنگری کنم. بخشی از نتایج این بازنگری را می توان بصورت زیر فهرست کرد:

1 - دریای دیراک را می توان از الکترومغناطیسی به گرانش تعمیم داد. در نتیجه معادلات الکترومغناطیس ماکسول را از الکترومغناطیس به گرانش تعمیم دادم، یعنی اتحاد دو نیروی گرانش و الکترومغناطیس که اینشتین 25 سال روی آن کار کرد اما موفق نشد. اشکال کار اینشتین در این بود که در زمان وی مکانیک کوانتوم به اندازه لازم برای اتحاد این دو نیرو پیشرفت نکرده بود و اینشتین رویکردی صرفاً ریاضی به آن داشت. علاوه بر آن مکانیک کوانتوم در دهه های بعد از اینشتین درک ما را نسبت به نیرو کاملاٌ متحول کرده بود. در حالیکه کار من صرفاً فیزیکی بود و ریاضیات را پس از توصیف فیزیکی بکار می بردم یا عملگرهای ریاضی لازم را تعریف می کردم. بدین ترتیب کنش الکترومغناطیسی را به شیوه ای متفاوت و ساده تر از الکترودینامیک کوانتومی فرمولبندی کردم و آن را الکترودینامیک زیر کوانتومی نامیدم. در این روش بخوبی توضیح داده می شود که چرا دو ذره باردار همنام در فاصله دور یکدیگر را می رانند ولی در فاصله کوتاه یکدیگر را جذب می کنند (همجوشی هسته ای). یعنی کنش هسته ای قوی و ضعیف را به روشی ساده تر توضیح دادم و علاوه برآن زادگاه تمام کنش های بنیادی را در رابطه با فضای اطراف ذرات توضیح دادم. 

2 - خلاء کوانتومی را بدون استفاده از اصل عدم قطعیت، با تعمیم دریای دیراک توصیف کردم. این توصیف از خلاء کوانتومی نشان داد که میدان ها چگونه شکل می گیرند و چگونه فشرده می شوند و انرژی و ماده را بوجود می آورند (فرایندی معکوس برای معادله و دریای دیراک). یعنی مکانیزم تولید تمام میدان ها را توضیح دادم. از جمله نحوه ی تولید میدان الکتریکی توسط ذرات باردار (برای نخستین بار در تاریخ فیزیک).

3 - در مکانیک کوانتومی، نیروهای بنیادی توسط ذرات مجازی حمل می شوند. فوتون حامل نیروی الکترومغناطیسی و گراویتون حامل نیروی گرانشی است (گراویتون آشکار پذیر نیست زیرا بسیار ضعیف تر از آن است که دستگاه های آشکارساز ما نسبت به آن حساس باشد). در حالیکه در نظریه سی. پی. اچ. فوتون حامل نیروی الکترومغناطیسی با فوتون حامل انرژی الکترومغناطیسی متفاوتند و دیاگرام های فایمن به روشی شهودی و مستدل (از نظر مکانیزم کنش الکترومغناطیسی) قابل ترسیم است.

موارد قابل بیان خیلی بیشتر از آن است که در حوصله ی این نوشته باشد. تنها به ذکر یک مورد بسیار مهم دیگر یعنی زمان اکتفا می کنم.

 طبیعت فیزیکی زمان: در سال 2016، ماکس تگمارک  فیزیکدان و استاد دانشگاه ام آی تی ادعا کرد جریان زمان توهم است. وی می گوید، همه چیز همزمان اتفاق می افتد. ماکس تگمارک می گوید، این نظریه از پشتیبانی نسبیت اینشتین برخوردار است.

در نظریه سی. پی. اچ. زمان در چهار حالت مختلف قابل بررسی است:

زمان ترمودینامیکی: در ترمودینامیک زمان دارای یک محور از گذشته به آینده است. هر سیستم  ترمودینایکی گذشت زمان را تجربه می کند. انسان نیز از نظر فیزیکی یک سیستم ترمودینامیکی است و زمان را از گذشته به آینده می تواند تشخیص دهد و درک کند. بهمین دلیل درک و توضیح زمان غیر ترمودینامیکی برای انسان خیلی سخت است.  

زمان نسبیتی: در نسبیت خاص ساعت متحرک نسبت به حالت سکون کندتر کار می کند. اگر انسان را یک ساعت در نظر بگیریم که با واقعیت سازگار است، زیرا قلب را می توان ساعت بدن (منظور ساعت بیولوژیکی بدن نیست) دانست که ضربان قلب همان تیک تاک ساعت است. زمان برای انسانی که با قطار در حرکت است، کندتر از زمانی است که در ایستگاه نشسته است. در نسبیت عام نیز تیک تاک ساعت تابع شدت میدان گرانشی است. یعنی انسانی که پایین کوه است، ضربان قلبش کندتر از زمانی است بالای کوه است. اما برای انسانی که با هواپیما در حرکت است، باید ترکیبی از سرعت و شدت میدان گرانشی را در نظر گرفت.

زمان کوانتومی: در مکانیک کوانتومی تجربه ی گذشت زمان را برای ذرات از جمله ذرات بنیادی بررسی می کنند. در مدل استاندارد ذرات بنیادی، فوتون گذشت زمان را تجربه نمی کند، بهمین دلیل میلیاردها سال در فضا حرکت می کند تا به زمین برسد و با فوتون مشابهی که چند لحظه پیش روی زمین تولید شده یکسان به نظر می رسد.

زمان در نظریه سی. پی. اچ. در نظریه سی. پی. اچ. زمان بصورتی بنیادی تر مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. در نظریه سی. پی. اچ. ذره ی بنیادی ذره ای است که محتوای انرژی و مقدار سرعت آن همواره ثابت است و تحت هر شرایط فیزیکی محتوای انرژی و مقدار سرعت آن تغییر نمی کند. تنها ذره بنیادی در طبیعت سی. پی. اچ. است که همواره با مقدار انرژی و مقدار سرعت ثابت حرکت می کند، فقط سرعت خطی سی. پی. اچ. به سرعت غیر خطی و بالعکس قابل تغییر است. بنابراین گذشت زمان را تحت هر شرایطی تجربه نمی کند. بعبارت دیگر تنها سی. پی. اچ. است که گذشت زمان را حس نمی کند. سایر ذرات و اجسام از سی. پی. اچ. ساخته می شوند و سرعت و محتوای انرژی آنها متغییر است، پس گذشت زمان را تجربه می کنند، حتی فوتون.

بنابراین از نظر سی. پی. اچ. ها همه چیز همزمان اتفاق می افتد. یک مثال می زنم که کاملاً با واقیت یکسان نیست، اما تجسمی نزدیک به واقعیت است. طول عمر مولکول های آب چقدر است؟ حداقل از عمر اقیانوس ها بیشتر است، زیرا اقیانوس ها بعد از پیدایش آب بر روی زمین تشکیل شدند. کنار ساحل به ایستید و به امواج نگاه کنید، موج های کوچک و بزرگ تشکیل و مدتی بعد متلاشی می شوند. هر یک از این امواج یک موجود فیزیکی است که طول عمر خاصی دارد، متولد می شود و پس از تعدادی تیک تاک متلاشی می شود. اما مولکول آب هیچ تغییری نکرده است. زیرا اگر در آزمایشگاه با ترکیب اکسیژن و هیدروژن یک مولکول آب تهیه کنید، با مولکول آبی که از اقیانوس آورده اید هیچ تفاوتی ندارد. یعنی از نظر مولکول های آب، تمام امواج همزمان متولد و همزمان متلاشی می شوند. یعنی در نظریه سی. پی. اچ. مادر و دختر و نوه، همزمان متولد می شوند، همزمان بچه می آورند و همزمان در لحظه ی تولد می میرند.  

بعبارت دیگر هیچ لحظه ای از عمر هستی نگذشته است (منظور جهان آشکار نیست)، یعنی برای کل هستی ازل و ابد بر هم منطبق اند. ازلی نیست که ابدی باشد. از نظر فیزیکی هستی بوده و خواهد بود. ما بخشی از هستی را مشاهده می کنیم که با بخش های دیگر در کنش هستند. این نگرش با آخرین مقاله هاوکینگ قابل مقایسه است.      

توضیح: در صفحه 195 کتاب نظریه های علمی رد-یا تعمیم؟ که در سال 1371 منتشر شده چنین آمده است:" ...زمان برای ذرات هستی (که بعدا به سی. پی. اچ. تغییر نام داد) که همواره با سرعت حد در حرکت هستند، صفر است،  .... دستگاه جهان فاقد زمان است..."

مهمترین نتیجه آن این است که تمام قوانین بقای فیزیکی، از جمله قانون بقای تکانه خطی، قانون بقای تکانه زاویه، قانون بقای بارالکتریکی و... اصل ثابت بودن سرعت نور همه از یک اصل کلی تر و ساده تر قابل نتیجه گیری است. علاوه بر آن، نتیجه مستقیم چنین رویکردی این است که هر موجود فیزیکی از ذرات نامیرا تشکیل می شود، پس تلاش برای گسترش و بقاء ویژگی ذاتی موجودات فیزیکی است.

هرگز انتظار نداشتم  نظریه ای در این سطح که مبانی فیزیک را مورد بازنگری قرار داده است، به این زودی با تجربیات جدید سازگار باشد. امواج گرانشی اینشتین یک قرن زمان برد تا آشکار گردد، یا فرمیون های وایل ۸۵ سال طول کشید تا کشف شوند. در حالیکه از زمان انتشار نظریه سی. پی. اچ. کمی بیشتر از سی سال می گذرد. سه دلیل عمده می توان برای آن ذکر کرد:

1 - در دهه های اخیر میزان تحصیلات و تحقیقات در جهان شتاب بیشتری گرفته و کشورهای جدیدی به عرصه تحقیقات علمی روی آورده اند.

2 - در کنار سرمایه گذاری بیشتر، امکانات و وسائل آزمایشگاهی و تلسکوپ ها بشدت پیشرفت کرده و در موضوعات تحقیقاتی به لایه های عمیق تر توجه می شود.

3 - بنیادی و سادگی و در عین حال نگرش شهودی نظریه سی. پی. اچ. است که بدون ملاحظات محافظه کارانه با صراحت خواص فیزیکی موجودات و پدیده های فیزیکی را بیان می کند. در زمانی بحث ساختمان ذرات بنیادی را مطرح کردم که هنوز مدل استاندارد ذرات بنیادی با سئوالات بی پاسخ رو به رو نشده بود (مدل استاندارد ذرات بنیادی در سال 1967 با مقاله استیون وینبرگ تحت عنوان یک مدل برای لپتون پایه گذاری شد) و شتاب جهان مورد بحث نبود. در آن شرایط نظریه سی. پی. اچ. لزوم بازنگری مفهوم و مکانیزم شتاب را در رابطه با ساختمان ذرات مطرح کرد.

لازم به ذکر است که به مقاله و کتابی که در سال 1370 منتشر کردم دلخوش نبودم و همواره در تلاش بودم که این نظریه را گسترش دهم و تعداد زیادی مقاله منتشر کردم و با ظهور اینترنت در شبکه های علمی به بحث و تبادل نظر می پرداختم و با بسیاری از فیزیکدانان وارد بحث شدم. همچنین هرکدام از این کارها از جمله بازنگری معادله کیهان شناختی فریدمان یا بازنگری معادله دیراک سال ها کار شبانه روزی برده است. آخرین کارم انتشار کتاب آنسوی مدل استاندارد: فیزیک مدرن، مشکلات و راه حل ها همزمان به دو زبان فارسی و انگلیسی در ایران و آمریکا بود. در این کتاب با بیان و توضیح نظریه سی. پی. اچ. موارد کابردی از نظریه سی. پی. اچ. در اختر فیزیک و فیزیک ذرات بنیادی همراه با شواهد تجربی و نظریه هایی که در سال های اخیر برای تکمیل فیزیک مدرن منتشر شده، گرد آوری شده است.

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 

26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40