آقای رئیس جمهور: از پایین که من می بینم،

منظره آنطوری نیست که شما از بالا می بینید

گفتی که بجوی تابیابی

جستیم و نیافتیم تدبیر

خاقانی

من مـیـــان جســـم ها جــان دیـــده ام

درد را افکنـــده درمـان دیـــده ام

حرفـهایـم مــــرده را جــــان می دهــد

واژه هایـم بوی بـاران می دهـــد

مولانا

چکیده:

آقای رئیس جمهور احتمالاً از بالا، آنطوری دیده می شود که جنابعالی فرمودید. اما از پایین

 که من می بینم، هرگونه اظهار نظری که خارج از چارچوب تأیید متملقانه و چاپلوسی باشد

 خطرناک و زندگی سوز است. در سال 1392، جنابعالی دولت خود را دولت تدبیر و امید

 نامیدید. تدبیر و امید کلماتی هستند که همه روزه بکار می بریم و یا از دیگران می شنویم و

 تصور می کنم همه با مفهوم آن آشنا هستند. اما وقتی می خواستم این متن را بنویسم،

 تردید داشتم که آیا مفهوم آن را خوب می دانم یا نه؟ پس به فرهنگ لغات مراجعه

 کردم:"تدبیر یعنی نیکو اندیشیدن، راه بردن به رفع مشکلات" و "امید یعنی چشمداشت".

  در این مدت، آیا مشکلات کاهش یافته؟ یا امید افزایش یافته است؟ قطعاً پاسخ هر دو

 سئوال منفی است. تدبیر فرایندی انسانی است که همگان، خداباوران و خداناباوران برای

 رفع مشکل به آن نیازمندند. یکی از مشکلات بزرگ جامعه ما ایرانیان این است که برخی از

 مردم به جای تدبیر، مشکلاتی را که باید خودشان حل کنند، به خدا یا حکومت محول می

 کنند که باعث می شود سیاستمداران نیز با سوء استفاده از اعتقادات مردم، نظریه ها و

 مدل های سیاسی و اقتصادی خود را با عنوان خدایی، حقیقت جلوه دهند تا آسان و به

 بهایی گران بفروشند که میزان صدماتش غیرقابل پیش بینی است. نتیجه چنین رویکردی را

 امروزه می توان در تمام امور زندگی مردم مشاهده کرد. علاوه بر آن، اگر در قانون توهین و

 افترا خلاف و جرم است، برای همه نکوهیده است ولی نگاه از بالا و پایین به توهین و افترا

 یکسان نیست. در این نوشته بررسی مصداقی این دو مورد و تأثیر آن بر اعتماد به نفس

 ملی است.

Download Links:

ResearchGate

فروش کتاب الکترونیکی - فیزیک از آغاز تا امروز

کتابی برای همه ی نسل ها و همه ی کتابخانه ها

لینک مستقیم خرید کتاب

عطف به عتف - نگاهی به پژوهش و ISI در ایران

امید عمومی - نامه به ریاست جمهوری

مرز بین ایمان و تجربه  

نامه سرگشاده به حضرت آیت الله هاشمی رفسنجانی

آخرین مقالات