علم مغناطيس از مشاهده برخي سنگ ها که تکه‌هاي آهن را جذب می کردند، سرچشمه گرفت. در سال 1820 اورستد کشف کرد که جريان الکتريکي در سيم نيز مي‌تواند سمت گيري عقربه قطب نما را تغيير دهد و اثرهاي مغناطيسي توليد کند. فاراده توليد جريان الکتريکي را بر اثر تغيير شار مغناطيسي کشف کرد و بدين وسيله اتحاد نيروهاي الکتريکي و مغناطيسي اثبات گرديد. سرانجام ماکسول اين کشفيات را به صورت معادلات رياضي عرضه کرد. يکي از نتايج مهم معادلات ماکسول ثابت بودن سرعت نور بود که موجب شد مايکلسون با استفاده از آن و نسبيت گاليله اقدام به اندازه گيري سرعت زمين نسبت به اتر کند.  

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 

26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40