حدود 200 ميليارد کهکشان که هر کدام از آنها داراي تقريباً 200 ميليارد ستاره است، به وسيله تلسکوپ ها قابل تشخيص است. ولي اين تعداد کهکشان فقط کمي بيش از 4 درصد از ماده جهان  را تشکيل مي دهد. حدود 95 درصد از جهان، از ماده ديگري ساخته شده است که عنوان تاريک دارند(ماده تاريک و انرژي تاريک). هيچ کس نمي داند که ماهيت اين ماده ناشناخته چيست، اما مقدار اين نوع ماده از تمام اتم هاي موجود در تمام ستارگان موجود در کل کهکشان هاي قابل شناسايي گستره ي فضا، بسيار بيشتر است. به نظر مي رسد يک نيروي عجيب، اجزاي جهان را با سرعت فزاينده اي از يکديگر دور مي کند، در حالي که نيروي گرانش با اين نيرو مقابله کرده و از سرعت اين گسترش مي کاهد. اين اکتشاف ها به وسيله رصدخانه مداري که کاوشگر ناهمسانگرد ريز موج ويلکينسون ناميده مي شود، انجام شده است. اين کاوشگر افت و خيزهاي ناچيز موجود در پرتوهاي ريز موج تابش زمينه کيهاني را اندازه مي گيرد که در اثر پژواک هاي ميراي انفجار بزرگ به وجود آمده است. اين يافته ها به مشاجرات فراواني که در مورد جهان، عمر جهان، سرعت انبساط آن و ترکيب آن جريان داشت، پايان داد. با استفاده از نتايج این دو تحقيق، اخترشناسان امروز بر اين باورند که سن جهان 13/7 ميليارد سال با تقريب چند صد هزار سال است. براساس اطلاعات موجود، جهان با سرعت 71 کيلومتر در ثانيه در مگا بارسک در حال انبساط است.

در آن زمان دانشمندان دريافتند که بسياري از کهکشان هاي دور دست با سرعتي بسيار بيشتر از آن چه که محاسبات موجود پيش بيني کرده اند، از يکديگر دور مي شوند. تحقيقات انجام شده روي انواع ويژه اي از ابرنواخترها انجام شد، بيانگر آن بود که محاسبات انجام شده اشتباهي نداشت، به عبارت ديگر محاسبات دقيق نشان دهنده آن بود که نه تنها از سرعت انبساط جهان کاسته نمي شود، بلکه اين سرعت لحظه به لحظه در حال افزايش است. به نظر مي رسد کشف بعضي از انواع نيروهاي غيرمنتظره و غيرقابل شناسايي که باعث مي شوند کهکشان هاي موجود در فضا به طور مرتب از يکديگر فاصله گرفته و از هم دور شوند، مويد مشاهدات هالدين دانشمند انگليسي است که سال ها پيش صورت گرفته است. وي مي گويد: «جهان عجيب تر از چيزي است که فکر مي کنيم، جهان حتي عجيب تر از چيزي است که بتوان فکرش را کرد».

ماده تاريک ممکن است از چيزهاي معمولي مثل جنس سيارات تشکيل شده باشد، ولي سياراتي مثل زمين به اندازه کافي جرم ندارند. پس ممکن است سيارات چگال تر تشکيل دهنده ماده تاريک باشند. اما اين نظريه چند مشکل دارد، اول اين که ما فرض کرده ايم سيارات فقط در اطراف ستارگان شکل گرفته اند، به ميزان بسيار کمي جرم آن ها را بالا مي برند و براي تشکيل دادن این مقدار جرم جهان کافي نيست.

دومين و مهم ترين مشکل از ترکيبات هسته اي انفجار بزرگ ناشي مي شود که آنرا نظريه ترکيبات هسته اي انفجار بزرگ می نامند. در لحظه تولد عالم، وقتي انفجار بزرگ رخ داد، عالم از ماده اي بسيار گرم متشکل از انواع ذرات بود. در حالي که جهان بزرگ و بزرگ تر مي شد و  سردتر مي شد، ذرات ماده معمولی مثل الکترون، نوترون و پروتون ها نيز سرد مي شدند و اتم هاي مواد موجود در عالم را تشکيل مي دادند. غالب اين اتم ها مربوط به هليوم و هيدروژن هستند.  نظريه ترکيبات هسته اي انفجار بزرگ، يک نظريه موفق است که نه تنها هيدروژن و هليوم را به عنوان بيشترين عناصر جهان معرفي مي کند، بلکه نسبت آنها را نيز به درستي بيان مي کند.

چاپ دوم، به انضمام فناوری نانو

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 

26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40