گازها و قوانين ترموديناميک

فروش کتاب الکترونیکی - فیزیک از آغاز تا امروز

دما و اندازه گيري دما

با آنكه مردم از زمان هاي بسيار گذشته درباره حرارت سخن گفته‌اند، اما نخستين كسي كه از گرما به عنوان مفهومي فيزيكي سخن گفته است، احتمالا يک فيزيك دان اسكاتلندي به نام جوزف بلاك بود. وي حرارت را همچون سيال محسوس بي‌وزني به نام «كالور» تصور كرد كه مي‌تواند در همه اجسام مادي نفوذ كند و دماي آنها را بالا ببرد. وقتي كه يك ليتر آب جوش را با يك ليتر آب سرد مخلوط كرد، متوجه شد كه دماي مخلوط به دست آمده درست ميان دو دماي اوليه است و اين واقعيت را چنين تعبير كرد كه زيادي «كالور» در آب داغ پس از اختلاط به تساوي ميان دو قسمت توزيع شده است.

دماسنج‌هاي اوليه

نخستين وسيله واقعي علمي براي اندازه گيري دما در سال 1592 توسط گاليله اختراع شد. وي براي اين منظور يک بطري شيشه‌اي گردن ‌باريک انتخاب کرد. بطري را با آب رنگين تا نيمه پر کرد و وارونه در يک ظرف محتوي آب رنگين قرار داد. با تغيير دما، هواي محتوي شکم بطري منبسط يا منقبض مي‌شد و ستون آب در گردن بطري بالا يا پايين مي‌رفت. در اين وسيله، گاليله توجه نداشت که مقياس براي سنجش دما بکار ببرد، به طوري که وسيله وي، بيشتر جنبه دمانما داشت تا جنبه دماسنجي. در سال  1612 سانتوريو يک دما سنج محتوي هوا ساخت که مدرج نيز شده بود. در سال 1635 فرديناند توسکاني دماسنجي ساخت که درآن از الکل استفاده کرد و سر لوله را چنان محکم بست که الکل نتواند تبخير شود. سرانجام در سال 1640 دانشمندان آکادمي لينچي، در ايتاليا، نمونه‌اي از دماسنج‌هاي جديد را ساختند که در آن جيوه بکار برده شده بود و هوا را تا حدودي از قسمت بالاي لوله خارج کرده و آن را بسته بودند.

چاپ دوم، به انضمام فناوری نانو

کتابی برای همه ی نسل ها و همه ی کتابخانه ها

لینک مستقیم خرید کتاب

عطف به عتف - نگاهی به پژوهش و ISI در ایران

امید عمومی - نامه به ریاست جمهوری

مرز بین ایمان و تجربه  

نامه سرگشاده به حضرت آیت الله هاشمی رفسنجانی

آخرین مقالات