فیزیک از واژه یونانیphysikos  به معنی طبیعی گرفته شده است و physics به معنی طبیعت است. پس، علم طبیعت را فیزیک نامیدند. در آغاز، فیزیک همه ی پدیده‌های طبیعی را بررسی می‌کرد، اما با پیشرفت علوم به تدریج برخی از شاخه های علوم طبیعی از فیزیک جدا شدند. در قرون اخیر تعاریف متفاوت و زیادی از دانش فیزیک داده شده است، زمانی فیزیک را علمی می دانستند که در باره انرژی و تبدیل انواع انرژی به یکدیگر گفتگو می کند. اما با پیشرفت مکانیک کوانتومی، امروزه علم فیزیک را دانشی می دانند که تنها رفتار و اثر متقابل ماده و نیرو را مطالعه می‌کند. احتمالا این تعریف نیز در آینده دست خوش تغییر خواهد شد. زمانی اینشتین در پاسخ به این سئوال که فیزیک چیست؟ گفت: "فیزیک علمی است که در حال حاضر فیزیکدانان مطالعه و در مورد آن بحث می کنند". این تعریف حدودی برای فیزیک قائل نمی شود، اما نشان می دهد که برای درک مفهوم فیزیک، باید درگیر مطالب فیزیکی شد و در مورد آنها بحث و اظهار نظر کرد. رسیدن به منبع و سرچشمه اصلی علم فیزیک به اندازه رسیدن به سرچشمه بسیاری از رودهای بزرگ دشوار است. همان گونه که رودی بزرگ از چندین جوی کوچک و هر جوی به نوبه خود از چشمه ها حاصل می‌شود، چشمه‌هایی که رود عظیم علم فیزیک را به وجود آورده‌اند، در سراسر زمین پراکنده اند و هرجا که انسانی متفکر می زیسته است، شواهدی از پیدایش دانش فیزیک می توان یافت. این شواهد نشان می دهد که بیش ترین سهم را ساکنین دامنه جنوبی شبه جزیره بالکان(یونان باستان) داشتند. ملل قدیمی دیگر مانند بابلیان و مصریان که در توسعه ریاضیات و نجوم سهم به سزایی داشتند، در پیشرفت فیزیک نقش چندانی نداشتند. بعد از رنسانس تلاش بسیاری شد تا پدیده های فیزیکی به صورت ریاضی فرمول بندی شود. به این ترتیب دانش فیزیک، با استفاده از معادلات ریاضی بیان شد و از فلسفه جدا گردید. نخست، کشفیات جدید فیزیکی تحت عنوان قوانین فیزیک مطرح می‌شد که از آن جمله می توان به قوانین کپلر و قوانین نیوتن اشاره کرد. اما امروزه برای کشفیات فیزیکی از عنوان نظریه استفاده می شود. به همین دلیل کشفیاتی مانند نسبیت را نظریه نسبیت و مکانیک کوانتوم را نظریه مکانیک کوانتوم می نامند.

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 

26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40