سیاهچاله ای که از کهکشانش به بیرون پرتاب شد!

دو کهکشان در مسیر برخورد و حتی ادغام هستند، آنها در نهایت به یک کهکشان بزرگ تبدیل خواهند شد. در مرکز هر کهکشان یک سیاهچاله پرجرم قرار دارد که با هم ادغام می شوند. اما اگر در این فرآیند امواج گرانشی شکل گرفته باشند و به فضا منتشر شده باشند، احتمال دارد یکی از سیاهچاله ها برای همیشه به بیرون کهکشان پرتاب شود.

ادغام کهکشانی منجر به پرتاب یک سیاهچاله به بیرون کهکشان شده است.

به گزارش بیگ بنگ، ستاره شناسان یک پدیدۀ مرموز را در یک سیاهچاله عظیم در فاصله ی ۹۰ میلیون سال نوری از زمین مشاهده کردند. این رویداد می تواند ناشی از برخورد امواج گرانشی باشد، دانشمندان مدت طولانی است که در جستجوی چنین سیاهچاله هایی هستند که حالتی از پس زدن کهکشانی دارند. سیاهچاله SDSS 1133 نقطه کوچک در پایین سمت چپ تصویر بطور فعال ماده را از کهکشان کوتوله Markarian 77 خارج می کند. این تصاویر با کیفیت بالا با استفاده از تلسکوپ کک با نور انطباقی گرفته شده است.

یک تیم بین المللی از محققان از دانشگاه هاوایی، زوریخ و کپنهاگ مشاهدات خود را پیرامون این جرم کیهانی با استفاده از تلسکوپ انطباقی رصدخانه کک انجام دادند، رصدها سیاهچاله بنام SDSS1133 را نشان می دهد که حلقه ای از گاز و گرد و غبار را در اطراف خود دارد و به وضوح نشان می دهد که هیچ کهکشان در حال چرخشی وجود ندارد. مقایسه اشعه این جرم با کهکشان نزدیکش Makaian-177، نشان می دهد که سیاهچاله قبل از پرتاب شدن، به کهکشان کوتوله تعلق داشته است.

این تصاویر از تلسکوپ هابل و اسپیتزر ادغام دو کهکشان را که باعث یک انفجار ستاره ای درخشان شده است را نشان می دهد.

یک احتمال دیگر این است که این جرم نوع مخصوصی از ابرنواختر باشد. زمانی که ستاره های پرجرم می میرند، انفجار آنها می تواند باعث تولد سیاهچاله ها شود. اخترشناسان تصاویری از جرم ۱۹۵۰s که یک ابرنواختر معمولی است را تنها در چند ماه آخر عمرش یافته اند، این جرم کیهانی می تواند مواردی از انفجار یک ستاره پرجرم ویژه باشد که حداقل در ۵۰ سال پیش رخ داده است و در نهایت در سال ۲۰۰۱ منفجر شده است.

به منظور نزدیک تر شدن به حل این معما، محققان از طیف نگار کیهانی تلسکوپ هابل کمک گرفتند که می تواند طیف های یونیزه شده کربن در سیاهچاله های فعال را مشاهده کند. در یک ابرنواختر، کربن بونیزه شده بعد از انفجار ایجاد خواهد شد و خطوط طیف معمولا بسیار نازک هستند. در این نوع ابرنواخترها نور بسیاری سریع منتشر می شود و ضعیف هستند. به گفته ی محققان اگر سیاهچاله بیرون از کهکشان پرتاب شود، نور را برای مدت زیادی شاید میلیون ها سال منتشر خواهد نمود.

منبع : Dailygalaxy

نقل از بیگ بنگ

عطف به عتف - نگاهی به پژوهش و ISI در ایران

امید عمومی - نامه به ریاست جمهوری

مرز بین ایمان و تجربه  

نامه سرگشاده به حضرت آیت الله هاشمی رفسنجانی

آخرین مقالات