نظریه سی پی اچبر اساس تعمیمسرعت نور از انرژیبه ماده بنا شده است.
CPH Theory is based on
generalized the
light velocity from energy into mass.
نقشه برداری از یک
کهکشان به کمک یک ابرنواختر
دانشمندان در تلاشند تا با کمک
نور ابرنواختری که چندی پیش در یکی از کهکشان های نزدیک رخ داد،
نقشه ای سه بعدی از آن کهکشان تهیه کنند.
در ماه ژانویه، اخترشناسان سراسیمه
به سراغ تلسکوپ های خود شتافتند تا 2014J (یا SN 2014J)، نزدیک
ترین ابرنواختری که در ۲۷ سال گذشته رخ داده بود، و فوران نور آن
را ببینند
ابرنواختر 2014J در کهکشان ام۸۲ یا
کهکشان سیگار. جای ابرنواختر با پیکان سفید نشان داده شده
اکنون آرلین کراتس از دانشگاه کلمبیا
در نیویرک سیتی در حال رصد پژواک نور این انفجار ستاره ای در فضای
پیرامون کهکشان میزبانش هستند، کهکشان مسیه ۸۲ یا ام۸۲ که به نام
کهکشان سیگار نیز شناخته می شود.
ابرنواختر SN 1987A در مرکز
این حلقه‌ها قرار دارد. این انفجار بیش از دو دهه قبل رخ داد ولی
نور آن هنوز و همچنان در حال تابش بازتابش از روی غبار محیطست. این
دو حلقه هم پژواک های همان ابرنواختر پرقدرتند. اینپژواکها به نظر می رسد با گذشت زمان، دارند رو به بیرون از
مرکز گسترش می یابند. این تصویر از دو عکس که یکی در سال ۱۹۸۷ و
دیگری بعدا گرفته شده پدید آمده است.(منبع)
ما معمولا پژواک (اکو) را تنها در
ارتباط با "صدا" می شناسیم، ولی موج‌های دیگر هم پژواک دارند- برای
نمونه، پژواک های رادیویی که پایه ی کارکرد رادارها هستند. نوری که
ابرنواخترها تولید می کنند در همه ی جهت ها می تابد. این نور با
برخورد به غبار موجود در فضای پیرامون، از روی آن ها باز می‌تابد و
بر می گردد و دوباره باز می تابد. با اندازه گیری زمان های متفاوتی
که طول می کشد تا این پژواک های نور به زمین برسند، می توان نقشه
ای از غبار درون ام۸۲ که خود ۱۱.۴ میلیون سال نوری از زمین دور است
تهیه کرد.
حجم بزرگی از بیشتر کهکشان ها با گرد و غبار پر شده، و پژوهشگران
با نقشه‌برداری از این گرد و غبار می توانند ساختار کهکشان ها را
به گونه ی ژرف تر و دقیق تری بشناسند. کراتس برای دیدن نمای پژواک
های نوری در آسمان، از تلسکوپ فضایی هابل کمک گرفته. وی می گوید:
"نقشه ی سه بعدی واقعا باجزییاتی داریم که برخی از کهکشان های
دوردست را هم پوشش می دهد، در حالی که واقعا هیچ راه دیگری برای
ساخت چنین نقشه ای وجود ندارد."
به طور معمول، دیدن پژواک های نور کار دشواری است زیرا بیشتر
ابرنواخترها بسیار از زمین دورند. ولی ابرنواختر 2014J پس از
ابرنواختر سال ۱۹۸۷ در ابر بزرگ ماژلان، دومین ابرنواختر نزدیکی
است که تاکنون دیده شده. استفن فوسه از کالج دانشگاهی لندن می
گوید: "همیشه انتظار آن را داشتیم که ام۸۲ بتواند هدف خوبی برای
جستجوی پژواک های نور باشد." فوسه که نخستین کسی بود که این
ابرنواختر را دید می افزاید:
"بی شک چنین کاری برای پژوهش محیط های غباری مهم و ارزشمند است."
در ویدیوی زیر، پژواک های نور یک ستاره به نام V838 تکشاخ که در
سال ۲۰۰۲ به دلایلی ناشناخته دچار فوران و افزایش ناگهانی نور شد
را می بینید. در این جا می توانید درباره ی این رویداد بخوانید: *
ویدیویی از پژواک های نور یک ستاره
از آغاز کودکی به پدیده های
فیزیکی و قوانین حاکم بر جهان هستی کنجکاو بودم. از همان زمان دو کمیت زمان
و انرژی بیش از همه برایم مبهم بود. می خواستم بدانم ماهیت زمان چیست و
ماهیت انرژی چیست؟
