آیا نور گذر زمان را تجربه می کند؟

آیا به این فکر کرده اید که تجربه نور دربارۀ گذر زمان چیست؟ آیا فوتون ها گذر زمان را حس می کنند؟ باید گفت که فوتون ها زمان را تجربه نمیکنند ، از نظر فوتون چیزی به عنوان زمان وجود ندارد.

تصویری از نور ستارگان خوشه ستاره ای NGC 6791 که توسط دوربین پیشرفته تلسکوپ هابل شکار شده است. در بالا سمت راست، ستاره هایی دیده می شود که ۸ میلیارد سال سن دارند، در پایین سمت راست که با دایره آبی رنگ مشخص شده ستاره های کوتوله داغ را می بینید که ۴ میلیارد سال سن دارند و دایره های قرمز رنگ ستاره های کوتوله سرد هستند که ۶ میلیارد سال سن دارند. – اعتبار: ناسا، ESA، و L. Bedin (مؤسسه علوم تلسکوپ فضایی)

فوتون منتشر میشود و میتواند برای صدها میلیارد سال وجود داشته باشد، اما بین مدتی که منتشر و سپس جذب میشود زمانی سپری نمیشود. فوتون ها مسافت را هم تجربه نمیکنند. چون فوتون ها قادر به فکر کردن نیستند لازم نیست که زیاد نگران تجربیات ترسناک آنها باشیم ،نه زمان و نه مسافت. اما این موضوع اطلاعات زیادی را راجع به چگونگی پیوستن آنها به هم را به ما ارائه میدهد.

نظریه ی نسبیت، اینشتین به ما کمک میکند که بفهمیم زمان و مسافت چگونه بهم مرتبط میشوند. بگذارید یک مرور سریع بکنیم ، اگر بخواهیم به یک نقطه ی دور دست در فضا سفر کنیم و سریع و سریعتر حرکت کنیم تا جائیکه نزدیک به سرعت نور شویم، زمان برای ما نسبت به یک ناظر در سطح زمین کندتر میگذرد. با این حال ما زودتر از آنچه که انتظار داریم به مقصد میرسیم. مطمئنا جرم ما زیاد میشود و مقدار بسیار زیادی انرژی نیاز داریم اما برای این مثال ما از اینها چشم پوشی میکنیم. اگر بتوانید با شتاب ثابت یک g سفر کنید میتوانید میلیاردها سال نوری را در مدت زمان یک نسل از بشر سپری کنید البته دوستانتان در غیاب شما میلیاردها سال را تجربه کرده اند اما چون به افزایش جرم و انرژی نیازمندیم لازم نیست که نگرانشان شویم.

هرچه به سرعت نور نزدیکتر میشویم زمان کمتر و مسافت کوتاهتری را تجربه می کنیم تا جائیکه می توان گفت این اعداد نزدیک به صفر است. بر اساس نظریه ی نسبیت جرم هیچگاه نمیتواند با سرعت نور جابجا شود. جرم به سمت بی نهایت میل میکند و مقدار انرژی لازم برای این حرکت سریع نیز بی نهایت است. اما برای نور به خودی خود ، که با سرعت نور حرکت میکند، فوتون ها به زمان صفر و مسافت صفر میرسند. برای فوتون ها سفر از هسته ی خورشید تا رسیدن به یک سطح میتواند صدها هزار سال طول بکشد. با این حال این سفر که میتواند میلیاردها سال نوری در فضا طول بکشد با پریدن از یک اتم به اتم دیگر هیچ فرقی ندارد. این موضوع ممکن است ذهن شما را درگیر کند ، همانطور که ذهن مرا درگیر کرد.

به قلم فریزر کین، نویسنده و مالک سایت یونیورس تودی

منبع ترجمه: بیگ بنگ

مترجم : گلناز اسدپور

منبع: universetoday

نقل از بیگ بنگ

مرز بین ایمان و تجربه  

نامه سرگشاده به حضرت آیت الله هاشمی رفسنجانی

Does Light Experience Time?

by FRASER CAIN on MAY 7, 2014

Have you ever noticed that time flies when you’re having fun? Well, not for light. In fact, photons don’t experience any time at all. Here’s a mind-bending concept that should shatter your brain into pieces.
 

As you might know, I co-host Astronomy Cast, and get to pick the brain of the brilliant astrophysicist Dr. Pamela Gay every week about whatever crazy thing I think of in the shower. We were talking about photons one week and she dropped a bombshell on my brain. Photons do not experience time. [SNARK: Are you worried they might get bored?]

Just think about that idea. From the perspective of a photon, there is no such thing as time. It’s emitted, and might exist for hundreds of trillions of years, but for the photon, there’s zero time elapsed between when it’s emitted and when it’s absorbed again. It doesn’t experience distance either. [SNARK: Clearly, it didn't need to borrow my copy of GQ for the trip.]

Since photons can’t think, we don’t have to worry too much about their existential horror of experiencing neither time nor distance, but it tells us so much about how they’re linked together. Through his Theory of Relativity, Einstein helped us understand how time and distance are connected.

Let’s do a quick review. If we want to travel to some distant point in space, and we travel faster and faster, approaching the speed of light our clocks slow down relative to an observer back on Earth. And yet, we reach our destination more quickly than we would expect. Sure, our mass goes up and there are enormous amounts of energy required, but for this example, we’ll just ignore all that.

Source: Universetoday

آخرین مقالات