به گزارش مهر، پرفسور «دیوی سینکلیر» کارشناس ژنتیک در دانشکده پزشکی هاروارد گفت: براساس سن انسان این موفقیت شبیه تبدیل کردن یک فرد ۶۰ ساله به یک فرد ۲۰ ساله است. محققان به این نتیجه رسیده اند که هسته «DNA» که در هسته یک سلول قرار دارد و DNA میتوکندریایی که در دیگر بخش های سلول قرار دارد هنگام پیر شدن ارتباط خود را با یکدیگر متوقف می کنند. طی زمان از دست رفتن این ارتباط توانایی سلول برای تولید انرژی کاهش یافته و نشانه های کهولت سن و بیماری ظاهر می شوند.
دکتر «آنا گومز» دانشمندی در آزمایشگاه «سینکلیر» اظهار کرد: این ترکیب خاص از فرآیند پیری تاکنون مشاهده نشده بود. تیم تحقیقاتی که مشکلات ارتباط را کشف کردند وابسته به کاهش پروتئینی به نام «DNA» (آدنین دی نوکلئوتید نیکوتین امید) است. وقتی که آنها سطح «DNA» را در سلول های موش بالا بردند، فرآیند پیری معکوس شد.
براساس اظهارات پرفسور سینکلیر، با ترمیم ارتباطات مشکل حل شد، اما هنوز هم باید کارهای بسیاری در این عرصه صورت گیرد، اگر نتایج ثابت باشد بسیاری از ابعاد پیری قابل معکوس شدن است. اعضای تیم این تحقیقات درحال حاضر نتایج بلند مدت ترکیب تولید کننده «DNA» در موش را بررسی می کنند تا دریابند که این ترکیب به طور کلی چه تأثیری روی موش دارد.
آنها همچنین به بررسی این موضوع می پردازند که آیا این ترکیب را می توان برای درمان بیماری های نادر یا بیماری های متداول چون نوع اول و دوم دیابت مورد استفاده قرار داد یا خیر. پرفسور «سینکلیر» در نظر دارد در بلند مدت به تحقیق درباره این موضوع بپردازد که آیا این ترکیب به موش زندگی سالمتر و طولانی تر می دهد یا خیر.
نتایج این تحقیق در مجله Cell منتشر شده است.
Read More : dailymail , newscientist