English

Contact us

نظر دهید

تماس با ما

فارسی

Welcome to CPH Theory Siteبه سایت نظریه سی پی اچ خوش آمدید

 

 

نظریه سی پی اچ بر اساس تعمیم سرعت نور از انرژی به ماده بنا شده است.

اخبار

آرشیو مقالات

 

سی پی اچ در ژورنالها

   

 

 تاريخچه و  آزمایشات هسته ای- بخش دو

 

 

 


سايت 
W : هانفورد

براي توليد پلوتونيم مورد نياز ( عنصري كه به صورت طبيعي وجود ندارد ) ، سه راكتور بزرگ مقياس در هانفورد واشنگتن ساخته شد. دانشمندان پروژه­ي مـانـهـاتان استخراج پلوتونيم از ميله­هاي سوخت راكتور هسته­اي را طرح ريزي كردند. كوشش هاي فراواني براي بالا بردن قدرت خروجي راكتورهاي هانفورد تا چندين مگاوات نسبت به راكتور شيكاگو با قدرت خروجي 5/0 مگاوات، نياز بود.

 چون پلوتونيم عنصر متمايزي از اورانيوم است، آن را مي­توان به طريقه­ي شيميايي جداسازي كرد. كاركردن با پلوتونيم بسيار خطرناك است، چون كه اگر بلعيده شود يا استنشاق گردد، بسيار سمي است. روش­هاي خاصي براي مهار اين فرايند توسعه يافته است. پلوتونيم استفاده شده در هر دو بمب ترينيتي ( Trinity )  و مرد چاق ( Fat Man )  در اين سايت توليد شدند. در هر روز چند صد گرم پلوتونيم در راكتورهاي هانفورد توليد مي­شد.

 ü   يكي از سه راكتور اصلي در هانفورد براي توليد پلوتونيم بمب­هاي اتمي استفاده مي­شد. هانفورد هنوز در حال كار است و يكي از  آلوده­ترين مكان­هاي هسته­اي در سطح جهان به حساب مي­آيد.

 سايت X : اكريدج

سايت پروژه­ي مانـهاتان در اكـريـدج ايـالت تنسـي، بـه طـور ويـژه بـراي جـداسازي ايـزوتوپي اورانيوم -235 ( U –235 )  از اورانيوم 238 ( U-238 )  طرح ريزي شده بود.

فرايند جداسازي با دو روش مختلف دنبال مي­شد. روش اول جداسازي الكترومغناطيسي بود. در اين روش مغناطيس حلقوي شكلي وجود داشت كه U-235  را از U-238  جدا مي­كرد. مقادير بزرگي الكتريسيته براي فرآيند جداسازي الكترومغناطيسي مورد نياز است. براي تأمين قدرت مورد نياز از Valley Authority  تنسي استفاده شد. دليل اصلي انتخاب اين سايت در حقيقت همين مسأله بود.

 روش دوم، پخش گازي بود. در اين فرآيند اورانيوم به صورت تركيب گازي از ميان رشته­اي در حدود 4000 سلول پخش مي­شود. به علت جرم پايين­تر، U-235  تا اندازه­اي سريع­تر از U-238  پخش مي­شود و بدين طريق جداسازي صورت مي­گيرد. اين روش جايگزين روش جداسازي الكترومغناطيسي شد.

 

 جداسازي الكترومغناطيسي

كالوترن: تترافلوئوريد اورانيوم ( UF4 )  يـونيزه مي­شـود و بـه داخل ميـدان مغناطـيسي كالـوتـرن شتاب داده مي­شود. ايزوتوپ U-235  كمان كوچك­تري نسبت به ايزوتوپ U-238  كه سنگين­تر است مي­سازد و مي­تواند جداسازي شود. اين فرآيند چندين بار تكرار شده تا درجه­ي اورانيوم براي سلاح يا راکتور به دست آيد.

 

پخش گازي

نمونه­ی جريان گاز: گاز هگزا فلوئوريد اورانيوم ( UF6 )  به سرعت از ميان جداساز نفوذپذير عبورمي­كند. چون كه U-235

 پخش شده با سرعت بيشتر از جداساز نسبت به U-238  عبور مي­كند، U235F 6 با گام 0043/1 % غني سازي مي­شود. اين فرآيند نياز به حدود 4000 مرحله­ی متصل شده به هم دارد كه روش بسيار پيچيده­اي جهت رسيدن به بيشترين درصد غني سازي است.

 

سايت Y : لوس آلاموس

اين سايت در يك زمين هموار دورافتاده در شمال نيومكزيكو بنا شد، سايت Y  خانه­اي براي هزار دانشمند و خانوادهايشان شد. ناشناسي و گمنامي در آنجا قانون بود و اسامي معروف، مخفي و پنهان شده بود. انريكو فرمي، هنري فارمر و نيلز بوهر، نيكولاس بيكر ناميده شدند و نخستين مسأله­ي حاشيه­اي گروه بمب اپنهايمر در لوس آلاموس به وجود آوردن جرم بحراني بود، در حالي كه از احتراق زود هنگام يا واكنش زنجيره­اي كند بايد جلوگيري مي­شد. اين گروه دو نوع طراحی بمب را توسعه دادند: طرح نوع تفنگي و طرح نوع انفجاري.

طرح نوع تفنگي محض براي طراحي بمب اورانيومي استفاده شد. طرح انفجاري براي بمـب پـلوتونيمي استفاده شد، چون كه ميزان شكافت خودبخودي مانع استفاده از طرح نوع تفنگي می­شد

 

پروژه­ي بمب آلمان

وقتي كه ارتش متفقين از دو طرف به سمت پاريس حمله كردند ، يك گروه ويژه كه آلسوس  ( ALSOS )  نام داشت، از پشت عقبه را محاصره كردند. در نوامبر 1944، گروه آلسوس وارد استراسبورگ، محل پروژه­ي بمب آلمان شدند. پايگاه پروژه­ی بمب آلمان­ها به طور قطعي آشكار گرديد.

 ساموئل گلداسميت ( Samuel Goldsmit   فيزيكدان هلندي تيم آلسوس را همراهي مي­كرد. طبق مطالعه­ي اسناد به دست آمده، او اظهار كرد كه، نتايج غير قابل ترديد است  . آلمان بمب اتمي و هر شكل مناسب ديگري در اختيار ندارد. آنها دو سال از پروژه­ي مانهاتان عقب هستند. در واقع، آنها كارخانه و تأسيساتي براي توليد اورانيوم و پلوتونيم مورد نياز براي بمب، در اختيار نداشتند .

 پس از شكست در نبرد Bulge  در اواخر سال 1944، بديهي بود كه سقوط آلمان چند ماهي بيشتر طول نمی­كشد. بنابراين مشخص بود كه نتيجه­ي كار پـروژه اگر بـمب اتمي باشد، نه عـليه آلمان بلكه عليه ژاپن استفاده مي­شود.

 

ترديدات به وجود آمده

كار پروژه بدون ترديد و با پشتکار ادامه داشت. در 30 سپتامبر 1944، در واقع چند ماه قبل از اين­كه از كار بمب اتمی اطمينان حاصل شود، جيمز كانانت ( James Conant )  و وانوار بوش ( Vannevar Bush )  نامه­اي هشدار آميز براي وزير جنگ، استيمسون ( Henry Stimson ) فرستادند. آنها خواستار اين نکته شدند كه آمريكا نخستين بمب را قبل از آنكه عملاً آن­را عليه ژاپن استفاده نمايد، آشكار كند.

 اين ترديد بعد از مي 1945، زماني كه آرتور كامپتون رئيس آزمايشگاه متالوژي بيانيه­اي به مافوقش ارائه كرد، مجدداً به وجود آمد. نخستين نكته­ی مهم در اين نامه، ترديد در مورد اين­كه نخستين بمب هسته­اي چگونه استفاده شود، بود .… در آن نامه، ترديد در مورد كشتار جمعي واقعي براي اولين بار در تاريخ مطرح شده بود.

 در ژولاي 1944، نيلز بـوهـر نـامـه­اي غير رسمي براي رئيس جمهور آمريکا فرستاد. در آن نامه پدر فيزيك اتمي، آينده­ي عصر اتمي را بررسي كرده بود. او مخصوصاً خبر داده بود كه هر مزيتي بمب اتمي ممکن است داشته باشد؛ ولی مهم­تر، تهديد هميشگي براي امنيت بشري است.

 

كميته­ي موقت

كار كميته­ي موقت به­واسطه­ي پيشنهاد استيمسون در مي 1945 براي مطالعه­ي تمام كاربردهاي بمب اتمي آغاز شد. كـميته در برگيرنده­ي هنري استيمسون، جرج هاريسون ( George Harrison )  معاون وزير جنگ، جيمز بايرنز ( James Byrnes )  ( نماينده ي ترومن )، رالف بارد ( Ralph Bard )  از نـيـروي دريـايـي، ويليام كلايـتون  ( Wiliam Clayton ) از وزارت خارجه، وانوار بوش و جيمز كانانت بود. اين کميته، با هيئت علمي مركب از متخصصين فيزيك اتمي متشكل از آرتور كـامـپـتـون، انريكو فـرمي، ارنست  اُ . لارنس ( Ernest O.Lawrence ) و جي . روبرت اپنهايمر ( شکل 6 ) كامل شدند. كميته­ی موقت از 9 مي تا 19 ژولاي 1945، هشت بار تشكيل جلسه داد. مكان جلسه­ي سرنوشت ساز در 31 مي در پنتاگون در نظر گرفته شد. در اين روز، جلسه­ي كميته با چهار مرد علمي هيئت مشورتي بود. آنها گزارش دادند كه: نظر كارشناسي دانشمندان همكار در مورد استفاده  از اينگونه  سلاح­ها منفي است ( متفق القول نيست ). آنها در مورد آشکار سازی ( اثبات ) فني طرح ( كاربرد نظامي )، براي وادار كردن به تسليم ژاپن متفق القول شدند. كساني كه از آشکار سازی فني طرح طرفداري مي­كردند؛ خواستار ممنوع كردن استفاده از سلاح­هاي اتمي شدند و از اين كه اگر هم اكنون اينگونه سلاح­ها استفاده شود واهمه داشتند؛ چون به موقعيت­شان در مذاكرات آينده صدمه مي­زد.

 

 

شکل ۶. جی. روبرت اپنهایمر

 

درخواست شيكاگو

در 12 ژوئن 1945، كميته­ی موقت درخواست هفت دانشمند اتمي را در شيكاگو دريافت كرد. اين گروه كه توسط برنده­ي جايزه­ي نوبل، جيمز فرانك هدايت مي­شد، استدلال كردند كه به زودي و بدون اطلاع قبلي به ژاپن حمله مي­شود كه اين امر به صلاح نیست. آنها اعلام کردند كه اگر ايالات متحده اولين دولتي باشد كه اينگونه سلاح­هاي جديد را كه ويراني نامشخص براي بشر دارد، استفاده كند؛ پشتيباني جهاني را از دست خواهد داد و موجب مسابقه­ي تسليحاتي مي­شود و به آينده­ي كنترل بين المللي  بمب­هاي اتمي صدمه مي­زند. اين درخواست به گزارش فرانك معروف شد. در اين گزارش پيشنهاد شده بود كه آشكار كردن ( اثبات تجربي ) سلاح بهترين خدمت به آينده­ي منافع ايالات متحده است؛ ولي بر اميدهاي متوقف كردن استفاده از بمب خط بطلان كشيده شد؛ چون كه كميته­ي موقت پيشنهادات زير را عرضه كرد:

1) بمب بايد هرچه زودتر عليه ژاپن استفاده شود.

2) بمب بايستي براي دو هدف استفاده شود. اين دو هـدف تأسيسات نظامـي يا كارخانـه­هاي توليد تجهيزات جنگي مي­باشد كـه خـانـه­هاي نزديك و سـايــر ساختمان­هاي مـجاور كـه مستعد بيشترين خسارت هستند را در برمي­گيرد.

3) بمب بايد بدون اخطار قبلي استفاده شود.

نيروي دريايي زير نظر بارد از قراردادش به علت اين سه نكته صرف نظر كرد. او احساس كرد كه چنين اقدامي ننگين مي­باشد و نيروي دريايي سهمي در آن ندارد.

اسزيلارد و آنهايي كه مخالفت مي­كردند معتقد بودند كه استفاده از بمب باعث پيروزي نمي­شود. آنها اعتراض خود را نسبت به استفاده­ي قريب­الوقوع بمب اتمي ادامه دادند.

 شصدوهشت دانشمند در اكريدج توصيه كردند كه قبل از اينكه سلاح بدون محدوديت در جنگ  فعلي استفاده شود، قدرت سلاح به قدر كافي توصيف و آشكار شود و ملت ژاپن نيز بايد فرصت بررسي نتيجه را قبل از اين كه از تسليم امتناع كند را داشته باشد. براي رسيدگي به رأي دانشمندان كه در 12 ژولاي اتفاق افتاده بود، كوشش فراوان شد. وقتي كه دكتر فارينگتون دانيل ( Farrington Daniels   مدير آزمايشگاه متالوژي، از 150 دانشمند كارمند در پروژه­ي بمب اتمي، به منظور به دست آوردن نظراتشان در مورد اين كه چگونه بمب استفاده شود، نظرسنجي كرد؛ اكثريت از آشکار سازی بخشی از طرح طرفداري كردند.

 

 آزمايش ترينيتي ( Trinity )

در ژولاي 1945، دانشمندان به خـانـه­ي مـزرعــه­اي قـديـمـي در حــدود 100 مـايـلي جـنـوب لـوس آلامـوس  ( Los Alamos )   ـ اين سـفـر، سفر مـرگ ( Jornada del Moerto )  نـامـيـده شد ـ در صـحـراي  آلاموگوردو ( Alamogordo Desert ) در جنوب نيومكزيكو اسباب كشي كردند.

به علت اين كه پلوتونيم ميزان بيشتري شكافت خودبخودي نسبت به اورانيوم ايجاد مي­كند، روش­هاي مختلفي براي به دست آوردن جرم بحراني از آن پايه گذاري شده است. ست ندرماير (Seth Neddermeyer )  و جيمز تـاك ( James Tuck )  ايده­ي استفاده­ي انفجار در به دست آوردن جرم بحراني از پلوتونيم را توسعه دادند.

دانشمندان از طرح انفجاري­شان مطمئن نبودند و نياز به آزمايش داشتند. گجت  ( Gadget )  ( توسط فيزيكدانان در لوس آلاموس ناميده شد ) در سايتي بر روي برجي به بلندي 100 فوت قرار داده شد ( شکل 7 ). اپنهايمر آزمايش را ترينيتي لقب داد.

 

شکل ۷. طرح  Gadget که دز صحرای آلاموگوردو منفجر شد

 

در 16 ژولاي 1945، در ساعت 5:29:45 قبل از ظهر،  نوري كه هزاران بار درخشان­تر از نور خورشيد بود به صورت دره­اي بالا آمد، ابر قارچي شکلی به آسمان صعود كرد ( شکل 8)

 

شکل ۸. ابر قارچی آزمایش 

 

Trinity   گجت بازدهي معادل 19 كيلوتن T.N.T  داشت. بازدهي مرد چاق، بمبي كه در ناگازاكي منفجر شد، با بازدهي گجت يكسان بود.

 نظر به اين كه طرح ترينيتي در بالاي برج منفجر شد، گوي آتشين با زمين تماس پيدا كرد و مقادير بزرگي از خاك را پراكنده نمود.

 ذرات سنگين و راديواكتيو به سرعت ته نشين می­شود، كه اين­ها به وجود آورنده­ي مقادير معلوم ريزش منطقه­اي مي­باشد. انفجار گودالي با عمق ده فوت و پهناي 5/0 مايل به وجود آورد و لايه­ي نازكي از راديواكتيو به ضخامت شيشه را باقي گذاشت.

 با اين تفاسير، كوشش­هايي براي به وجودآوردن مكان ثابتي به عنوان پارك ملي شده است، سايت ترينيتي در كنترل نظامي ( ارتش ) باقي مانده است و فقط در اولين شنبه اكتبر هر سال براي عموم باز مي­شود.

 

آمادگي هاي نهايي:

با موفقيت آزمايش ترينيتي، آمادگي­هاي نهايي براي استفاده­ي بمب در ژاپن به وجود آمده بود. يک سال قبل از آزمايش، گروه بمب 509 تحت فرماندهي سرهنگ پاؤل تيبتس ( Col Paul Tibbets )  براي مأموريت در يک پايگاه هوايي مجزا در وندوور ايالت يوتا ( Wendover Utah )  مستقر شدند. به سبب آثار بمب اتمي براي بمب افكن كه توانايي اجتناب از موج شوك را پيدا كند به صورت وسيع آزمايش و تمرين انجام شد.

 در اول آگوست 1944، جزيره­ي مرجاني تينيان (Tinian  )  در نظر گرفته شد. اين جزيره در 1500 مايلي جنوب شرقي ژاپن قرار دارد. اين پايگاه به سرعت پايگاه هوايي اصلي براي تعقيب حملات هوايي در ژاپن شد.

 در دهم ژوئن 1945، گروه بمب 509 و بمب افكن­هاي جديد B -29  وارد جزيره­ي تينيان شدند. آن پايگاه به خاطر مسير طولاني انتخاب شده بود؛ چون كه اين بمب افكن­ها داراي بار سنگيني هستند، پس نياز به پرواز طولاني دارند.

 اجزاء ( تركيبات ) حساس ( بحراني ) بمب­هاي اتمي كه مرد چاق ( Fat Man )  و پسر كوچك (Littl Boy  )  لقب گرفته بودند از طريق كشتي آمريكايي ايندياناپوليس ( U.S.S.Indianapolis )  روانه­ي جزيره­ي تينيان شدند. اين دو بمب در تينيان اسمبل شدند. با اسمبلي نهايي پرواز انجام گرديد.

 

 

تاريخچه و آزمايشات هسته ای - بخش یک

تاريخچه و آزمايشات هسته ای - بخش دو

تاريخچه و آزمايشات هسته ای - بخش سه

 

 

منبع: اطلاعات هسته ای


 

 

 

 

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 

26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40

آخرین مقالات


 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

LEIBNITZ'S MONADS & JAVADI'S CPH

General Science Journal

World Science Database

Hadronic Journal

National Research Council Canada

Journal of Nuclear and Particle Physics

Scientific Journal of Pure and Applied Science

Sub quantum space and interactions from photon to fermions and bosons

مرز بین ایمان و تجربه  

نامه سرگشاده به حضرت آیت الله هاشمی رفسنجانی

آرشیو موضوعی

اختر فیزیک

اجتماعی

الکترومغناطیس

بوزونها

ترمودینامیک

ذرات زیر اتمی

زندگی نامه ها

کامپیوتر و اینترنت

فیزیک عمومی

فیزیک کلاسیک

فلسفه فیزیک

مکانیک کوانتوم

فناوری نانو

نسبیت

ریسمانها

سی پی اچ

 فیزیک از آغاز تا امروز

زندگی نامه

از آغاز کودکی به پدیده های فیزیکی و قوانین حاکم بر جهان هستی کنجکاو بودم. از همان زمان دو کمیت زمان و انرژی بیش از همه برایم مبهم بود. می خواستم بدانم ماهیت زمان چیست و ماهیت انرژی چیست؟


 

 

free hit counters

Copyright © 2013 CPH Theory

Last modified 12/22/2013