نگاه اجمالی
جهان ،
بزرگترین مجموعه ممکن است که از ذرات بنیادی شکل یافته است. این
ذرات توسط نیروهای
گرانشی ، الکترومغناطیسی و هستهای به
هم پیوند یافتهاند. سلسله مراتب ساختمانی آن در فضا (
از هستههای اتم گرفته
تا ابر
کهکشانها) و سیر تکاملی آن (ازگوی
آتشین تا
اشکال کنونی) توسط ویژگیهای ذرات بنیادی و برهمکنش آنها اداره میشود.
بنابراین ، تشریح ساختمان جهان و تکامل آن بر اساس خواص و برهمکنش
ذرات بنیادی صورت میگیرد.
ماده جهان از
ذرات بنیادی تشکیل شده است. اجسام ، بدن انسان ، ستارگان و
... سیستمهایی متشکل از ذرات بنیادی هستند که از نظر تعداد و نحوه
جفت و جور شدن با هم تفاوت دارند. بنابراین ، وجود ذرات بنیادی
باید در تمام پدیده های جهان ملموس باشد.فیزیک
ذرات بنیادی درک
عمیقتر و دید بالایی را در مورد ساختمان و تکامل اجسام منفرد مانند اتمها ، مولکولها ، بلورها ، صخرهها ، سیارات ، ستارگان ،
منظومههای ستارهای و کل جهان ارائه میدهد. برای همین مطالعه
ذرات بنیادی برای فیزیک معاصر و بخصوصاختر
فیزیک و کیهان
شناسی اهمیت
اساسی دارد.
خواص ذرات بنیادی
جرم ذرات بنیادی
جرم ذرات
بنیادی بسیار کوچک است ، از اینرو آنها را میتوان تا سرعت بالایی
رساند. مانند فوتونها که
بدون جرم بوده و بالاترین سرعت ممکن «سرعت
نور) را دارا هستند. سبکترین
ذره با جرم
غیر صفر الکترون است
با جرمی در حدود me =
9x10-28 gr اغلب
به عنوان واحدی برای سنجش جرم سایر ذرات به کار میبرند. جرم پروتون برابر mp=1836me وجرم نوترون mn=1838.6me میباشد.
انرژی ذرات بنیادی
انرژی به سبب
تغییرپذیری زیادش بر کل جهان حاکم
است که ساختمان فضایی ، تکامل زمانی تمام سیستمها از ذرات بنیادی
گرفته تا خوشههای
کهکشانی را
تعیین میکند. این تنوع انرژی به چند برهمکنش معدود
بین ذرات بنیادی میتواند تقلیل یابد.
ذرات سنگین ،
باریون نام دارند. چنانچه باریونها به حال خود رها شوند ، متلاشی
میگردند. تنها باریون پایدار پروتون است.
در تمام فرایندهای مشاهده شده ، تعداد باریونها همواره بقا دارد «قانون
بقای باریون ΔN=0 ).قانون
بقای باریون پایداری پروتونها را بیان میکند ، باریونی سبکتر از پروتون وجود
ندارد. آزمایشات نشان دادهاند که مدت زمانی که طول میکشد تا
پروتون تلاشی یابد طولانی تراز 1022 سال
، یعنی <1012 بار
طولانی تر از عمر
جهان باشد.
عدد بار یونی را با N
نشان میدهند
که برای باریونها (پروتون ، نوترون ، هیپرونها) N=+1 ،
برای پاد باریونها N=-1 برای
سایرذرات مزونها ، لپتونها) N=0 ،
برای هستهها N>+1 N برابرعدد
جرمی A است)
و برای پاد هسته ها N<-1 N برابر –A است)
می باشد.
فرمیونهای سبک
همان لپتونها هستند که عدد لپتونی را با L نشان میدهند. برای
لیپونها «الکترون ، موئون ، نوترینو)
این عدد برابر L=+1 ،
برای غیر لیپونها (باریونها ، بوزونها) این عدد برابر L=0 و
برای پالیتونها «پوزیترون ، موئون
مثبت ، پادنوترینو)
این عدد برابر L=-1 میباشدو قانون
بقای لیپتون بصورت ΔL=0 میباشد.
یعنی مجموع تمام لیپتونها قبل و بعد از واکنش مقدار
ثابتی دارند.
برهمکنش قوی نوکلئونها در
هسته ، به بار
الکتریکی بستگی
ندارد. اندرکنشهای N-P
، N-N ، P-P ،
همگی شبیه هم هستند و تفاوت چندانی بین نکلئونهای
باردار و خنثی وجود
ندارد. که اختلاف آنها به وسطه ایزواسپین بیان میشود.
شگفتی (strangeress) به
منظور توضیح یک رفتار عجیب بین هیپرونها و مزونهای K (کائونها)
معرفی شده است. این ذرات توسط برهمکنش
قوی به وجود
آمدهاند و از طریق برهمکنش
ضعیف متلاشی
میشوند.
زوجیت یکی از ویژگیهای اساسی ذرات بنیادی است که متناظر با انعکاس
آینه ای مختصات فضایی است.
این ویژگی ، یک خاصیت
تقارنی تابع موج است.
زوجیت ممکن است مثبت یا منفی باشد بر حسب آنکه تابع موج در اثر انعکاس
فضایی ، زوج
یا فرد باشد. زوجیت در بر همکنشهای
قوی و الکترومغناطیسی بقا
دارد. اما در برهمکنشهای
ضعیف نقض می
شود.
چکیده
ذرات بنیادی
واحدهای اساسی برای ساختمان
جهان می
باشند و بر اساس جرم در حال سکونشان به بار یونها (ذرات سنگین) ،
لپتونها (ذرات سبک) و مزونها (ذرات میان وزن) طبقه بندی می شوند.
-
بیشتر
ذرات بنیادی و احتمالا تمام آنها می توانند در نتیجه تبدیل
انرژی به ماده به
وجود آیند حداقل انرژی لازم
برایتولید گروهی
از ذرات از معادله
انرژی انیشتین بدست
می آید..
-
در چگالی
های زیاد ذرات ناپایدار «نوترون ،
هیپرونها ، مزونها) پایدار می شوند. و نیز ذرات پایدار «الکترون و پروتون) میتوانند
در اثر برخوردهای متقابل با ذرات خود نابود شوند.
-
چنانچه واحدهای
اساسی پایدار (ذرات بنیادی پایدار) ، دارای وجود تضمین شدهای
نباشند، هیچ چیز در جهان مادی
وجود تضمین شدهای نخواهد داشت.
نقل
از رشد
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25
26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40
آخرین
مقالات |