هرچند دانشمندان نسبت به زمان دقيق آن مطمئن نيستند اما می گويند اين کاوشگر "به زودی" منظومه شمسی را پشت سر گذاشته و وارد اعماق فضا می شود.دکتر ادوارد استون، از دانشمندان پروژه وويجر در موسسه تکنولوژی کاليفرنيا در پاسادينا گفت: "وويجر 1 وارد آخرين مرحله از تاخت و تاز خود به سوی مرز فضای ميان-ستاره ای (interstellar space) شده است."دانشمندان نوامبر گذشته درباره رسيدن يا نرسيدن وويجر به ناحيه موسوم به "شوک پايانی" (termination shock) دچار اختلاف نظر شده بودند.سرعت "بادهای" خورشيدی، يعنی ذرات باردار الکتريکی که سطح خورشيد ساطع می شود، در اين ناحيه در اثر فشار ناشی از گاز پراکنده ميان ستارگان کم می شود.برخی محققان تصور می کردند که اين کاوشگر وارد اين ناحيه شده است اما به عقيده سايرين هنوز به آنجا نرسيده بود.اکنون در نشست.

"مجمع مشترک 2005" که توسط انجمن ژئوفيزيک آمريکا سازمان داده می شود، دانشمندان می گويند مطمئن هستند و توافق کرده اند که وويجر از ناحيه شوک پايانی فراتر رفته و به تدريج طعم اعماق فضا را می چشد.

پيش بينی موقعيت ناحيه شوک پايانی آسان نبود، زيرا به گفته محققان، شرايط دقيق حاکم بر فضای ميان ستاره ای مجهول است.به علاوه، نوسان در سرعت و فشار بادهای خورشيدی باعث می شود ناحيه شوک پايانی منبسط يا منقبض شده و تاب بردارد.وويجر 1 ابتدا ماموريتی پنج ساله داشت اما با گذشت 28 سال از زمان پرتاب عملکرد خارق العاده آن همچنان ادامه دارد.اين فضاپيما حامل يک کپسول زمان به شکل يک صفحه طلايی گرامافون، به همراه سوزن پخش و پيام سلام زمينی ها به زبان های مختلف و همچنين نمونه آهنگ هايی از موتزارت گرفته تا آهنگی از بلايند ويلی جانسون است.همزاد ديگر اين فضاپيما، وويجر 2، چند هفته بعد از وويجر يک پرتاب شد و در مسيری متفاوت در حرکت است و اکنون 4/10 ميليارد کيلومتر از خورشيد فاصله دارد.