اين سفينه که 'افق های جديد' نام
دارد قرار بود روز سه شنبه ۱۷ ژانويه، از کيپ کاناورال در فلوريدا
توسط موشک اطلس ۵ به فضا پرتاب شود که به علت هوای نامساعد به
چهارشنبه موکول شد.
'افق های جديد' هرچند سريعترين سفينه
ای است که تاکنون ساخته شده، بيش از نه سال طول می کشد تا مسير
مورد نظر را طی کند.مخالفان فعاليت های هسته ای تظاهرات کوچکی را
به منظور ابراز مخالفت با اين سفينه ۳۳ کيلويی که با سوخت پلوتويوم
حرکت می کند براه انداخته اند.هدف سفينه ۷۰۰ ميليون دلاری 'افق های
جديد' جمع آوری اطلاعات از پلوتو و ماه های آن است و اميد می رود
به کاوش ها بر روی هاله يخی که اين منطقه از فضا را پوشانده و به
کمربند کويپر موسوم است، ياری رساند.اين منطقه که دورتر از نپتون
واقع شده احتمالا مملو از ده ها هزار شی يخی است که در فضايی بين
۳۰ تا ۵۰ برابر فاصله زمين و خورشيد پخش هستند.بعضی از ستاره
شناسان می گويند پلوتو اساسا يک سياره واقعی نيست و بجای آن بايد
در ميان همين اشيا يخی دسته بندی شود که به هنگام تشکيل منظومه
شمسی بوجود آمده اند.
به گفته يکی از مقامات ناسا، "آنچه
ما الان از پلوتو می دانيم يک صفحه هم نمی شود. کتب علمی بعد از
تکميل اين ماموريت دوباره نويسی خواهند شد".
قوه جاذبه
استفن لوری از دانشگاه کويين بلفست
در ايرلند شمالی معتقد است که اين ماموريت می تواند اطلاعات بيشتری
درباره پلوتو و قمرهايش در اختيار دانشمندان قرار دهد.آقای لوری به
بی بی سی گفته است: "تفاوت های فاحش در سطح اين سياره می تواند
نشان دهد که منظومه شمسی بر اثر يک تصادم واحد بوجود نيامده است.
احتمالا برخی از سياره های کوچکتر با قدرت جاذبه خود اشيا را دور
خود جمع کرده اند".اگر ناسا 'افق های جديد' را پيش از ۳ فوريه به
فضا بفرستد، اين سفينه در موقعيتی قرار خواهد گرفت تا بتواند با
استفاده از قوه جاذبه ژوپيتر در يک مانور سرعتش را افزايش دهد.در
اين صورت سفينه 'افق های جديد' می تواند سريعتر به پلوتو برسد و
احتمال ناکامی ماموريتش کاهش خواهد يافت .اين افزايش سرعت به 'افق
های جديد' اجازه می دهد تا در ژوئيه ۲۰۱۵ به سياره پلوتو برسد. در
غير اينصورت اين سفر حداقل تا ۲۰۱۸ به طول خواهد انجاميد .پلوتو در
سال ۱۹۳۰ بوسيله Clyde Tombaugh ستاره شناس آمريکايی کشف شد.