English

Contact us

نظر دهید

تماس با ما

فارسی

Welcome to CPH Theory Siteبه سایت نظریه سی پی اچ خوش آمدید

 

   

نظریه سی پی اچ بر اساس تعمیم سرعت نور از انرژی به ماده بنا شده است.

اخبار

آرشیو مقالات

 

سی پی اچ در ژورنالها

   

 

سرعت نوترينوها بيش از سرعت نور است

 

 


در حدود دو ماه قبل فيزيكداناني كه بر روي آزمايش "نوترينوي سرن به سمت گرن ساسو" كار مي كنند به نتايج جالبي دست يافتند كه مي تواند تئوري نسبيت انيشتين را به چالش بكشد.اين دانشمندان كشف كردند كه ذرات نوترينو فاصله ميان سرن در ژنو تا گرن ساسو در مركز ايتاليا را با سرعتي بيش از سرعت نور پيموده اند.

 

 

فيزيكدانان سرن و گرن ساسو كه بر روي آزمايش اپرا كار مي كنند با تكرار آزمايش نوترينوها به اولين تائيد درباره سرعت بيشتر اين ذرات نسبت به سرعت نور دست يافتند.

 در حدود دو ماه قبل فيزيكداناني كه بر روي آزمايش "نوترينوي سرن به سمت گرن ساسو" كار مي كنند به نتايج جالبي دست يافتند كه مي تواند تئوري نسبيت انيشتين را به چالش بكشد.اين دانشمندان كشف كردند كه ذرات نوترينو فاصله ميان سرن در ژنو تا گرن ساسو در مركز ايتاليا را با سرعتي بيش از سرعت نور پيموده اند.

 انتشار اين خبر جامعه علمي را به شدت شگفت زده كرد. از اين رو اين دانشمندان آزمايشات خود را تكرار كردند اما اين بار نيز با استفاده از اندازه گيريهاي دقيقتري به نتايج قبلي دست يافتند.

در اين آزمايش جديد كه اولين تائيد درمورد نتايج قبلي است، دانشمندان آزمايش اپرا دسته پرتوهاي نوترينوها را از سرن گسيل كردند و به همان نتايج به دست آمده در ماه سپتامبر رسيدند.

به نظر مي رسد كه اين آزمايشات جديد بخش خطاهاي بالقوه سيستماتيك را كه در اندازه گيريهاي قلبي لحاظ شده بود رفع كرده است.

"فرناندو فروني"، رئيس موسسه ملي فيزيك هسته اي ايتاليا در اين خصوص توضيح داد: "يك اندازه گيري تا اين حد حساس، مفاهيم عميقي در فيزيك دارد. آزمايش اپرا به خاطر گسيل ويژه اي از دسته پرتوهاي نوترينو از سرن توانست به تائيد مهمي براي نتايج قبلي خود برسد. نتايج مثبت اين آزمايش به ما اطمينان بيشتري داد هرچند تائيدات نهايي را بايد آزمايشات مشابه ديگري كه در ساير نقاط دنيا انجام مي شود ارائه كنند."

17 نوامبر فيزيكدان اپرا گزارشي را درباره اندازه گيريهاي سرعت حركت نوترينوها در مجله علمي JHEP و سايت ArXiv منتشر كردند.

براساس گزارش لارپوبليكا، اين دسته پرتوهاي نوترينو از مشخصات "زمان استخراج" بهتري برخوردار بودند. طول هر يك از بسته هاي نوترينو تنها 3 نانوثانيه بود و با فاصله زماني 524 نانوثانيه از يكديگر گسيل مي شدند.

در اين مورد، بسته ها متراكم تر و فاصله ميان آنها بيشتر از بسته هاي آزمايش ماه سپتامبر بود، به طوريكه در آزمايش قبلي طول بسته ها 10.500 نانوثانيه بود و با فاصله 50 ميليون نانوثانيه از يكديگر گسيل مي شدند.

اين آزمايش جديد به دانشمندان اجازه داد كه با دقت بالاتري سرعت نوترينوها را اندازه گيري كنند. در اين فاز، اپرا 20 حركت را انتخاب و به طور مستقل بررسي كرد. آزمايشات آينده حركت اين ذرات در سال 2012 انجام خواهند شد.

 

 

آزمايشات جديد درباره سرعت نوترينوها- اين تصوير كه از سوي موسسه ملي فيزيك هسته اي ايتاليا منتشر شده است توضيحاتي را در مورد آزمايش "نوترينوها از سرن به گرن ساسو" ارائه مي كند. فاصله ميان اين دو مركز تحقيقاتي 730 كيلومتر است. در آزمايش اول كه در ماه سپتامبر انجام شد نوترينوها در بسته هاي بزرگي كه طول هر يك از بسته ها 10.500 نانوثانيه و فاصله هر يك 50 نانوثانيه بود درحالي كه در آزمايش دوم (نمودار سمت راست) طول هر بسته 3 نانوثانيه و فاصله آنها 524 نانوثانيه است.

 

در آزمايشي كه ماه سپتامبر انجام شد، آشكارساز "اپرا" با دريافت و بررسي بيش از 15 هزار ذره نوترينو كه در برخورد دهنده "سوپر سينكروتون پروتون" در سرن توليد شده و با طي مسافت 730 كيلومتر به لابراتوارهاي "گرن ساسو" در ايتاليا رسيده بود كشف كرد كه اين ذرات براي طي اين مسافت تنها 2.4 ميلي ثانيه را صرف كردند و سرعت آنها 60 نانوثانيه بيش از سرعت حركت نور شد.

به گفته فيزيكدانان درصورتيكه اين نتايج به تائيد نهايي برسند انقلابي واقعي در فيزيك رخ مي دهد چراكه تاكنون تمام پيش بيني هاي تئوري نسبيت انيشتين تائيد شده اند و اين اولين بار است كه نتايجي دال بر رد اين نظريه منتشر مي شود.

برپايه نظريه "نسبيت" كه انيشتين در سال 1905 آن را ارائه كرد سرعت، يك ثابت جهاني است كه بخشي از معادله معروف E=mc˛ را به خود اختصاص داده است. در اين معادله، E انرژي، m جرم و c سرعت نور را نشان مي دهد.

اين نسبيت پيش بيني مي كند كه اگر جسمي با سرعتي فراتر از سرعت نور حركت كند بايد جرمي بي نهايت بزرگ داشته باشد. به همين دليل سرعت نور تاكنون به عنوان يك نقطه نهايي شكست ناپذير شناخته شده است.

 

 

مرجع: خبرگزاری مهر

 

 
 

 

جزئیاتی از چالش نوترینوها/ دنیایی از تجربیات ناشناخته در انتظار فیزیک

 

 

عضو موسسه ملی فیزیک هسته ای ایتالیا و دانشمند پروژه اپرا در گفتگوی مشروح با مهر به شرح دقیق نتایجی که آزمایش سرن و گرن ساسو در خصوص حرکت ذرات نوترینو با سرعتی فراتر از سرعت نور به دست آورده است،پرداخت.

 

 

به گزارش خبرنگار مهر، ماه سپتامبر فیزیکدانانی که بر روی آزمایش "نوترینوی سرن به سمت گرن ساسو" کار می کردند به نتایج جالبی دست یافتند که می تواند تئوری نسبیت انیشتین را به چالش بکشد. این دانشمندان کشف کردند که ذرات نوترینو فاصله میان سرن در ژنو تا گرن ساسو در مرکز ایتالیا را با سرعتی بیش از سرعت نور پیموده اند.

انتشار این خبر جامعه علمی را به شدت شگفت زده کرد از این رو این دانشمندان آزمایشات خود را در ماه نوامبر تکرار کردند اما این بار نیز با استفاده از اندازه گیریهای دقیقتری به نتایج قبلی دست یافتند.

در این آزمایش جدید که اولین تائید در مورد نتایج قبلی است، دانشمندان پروژه اپرا دسته پرتوهای نوترینوها را از سرن گسیل کردند و به همان نتایج به دست آمده در ماه سپتامبر رسیدند.

در آزمایشی که ماه سپتامبر انجام شد، آشکارساز "اپرا" با دریافت و بررسی بیش از 15 هزار ذره نوترینو که در برخورد دهنده "سوپر سینکروتون پروتون" در سرن تولید شده و با طی مسافت 730 کیلومتر به لابراتوارهای "گرن ساسو" در ایتالیا رسیده بود، کشف کرد که این ذرات برای طی این مسافت تنها 2.4 میلی ثانیه را صرف کردند و سرعت آنها 60 نانوثانیه بیش از سرعت حرکت نور شد.

به گفته فیزیکدانان درصورتیکه این نتایج به تائید نهایی برسند، انقلابی واقعی در فیزیک رخ می دهد چراکه تاکنون تمام پیش بینی های تئوری نسبیت انیشتین تائید شده اند و این اولین بار است که نتایجی دال بر رد این نظریه منتشر می شود.

در این راستا، خبرگزاری مهر گفتگوی مشروحی را با "ریکاردو برونیه را" (Riccardo Brugnera) استاد دپارتمان فیزیک دانشگاه مطالعات پادوا، عضو موسسه ملی فیزیک هسته ای ایتالیا و پروژه اپرا انجام داده است که در ادامه می خوانید:

 

از ماه سپتامبر، سرعت نوترینوها به یک مسئله بزرگ در میان فیزیکدانان تمام دنیا تبدیل شد اما آیا به راستی اولین نتایج به دست آمده از آزمایش "اپرا" چالشی بزرگ و واقعی برای فیزیک مدرن است؟

 

درصورتیکه تائید شود بله. این بدان مفهوم است که تا این لحظه درک درستی از آنچه که این اندازه گیریها می خواهد نشان دهد وجود ندارد. به بیانی دیگر، نتیجه آزمایش اپرا، اگر تائید شود، نظریه پردازان فیزیک مدرن را به تکاپو وا خواهد داشت.

 

پس از انتشار این نتایج، "رونالد فن البورگ"، فیزیکدان دانشگاه گرونیگن نشان داد که یک خطای محاسباتی در "جی. پی. اس" می تواند در خصوص سرعت نوترینوها توضیح دهد. به نظر شما پیشنهاد این محقق هلندی می تواند قابل اطمینان باشد؟

 

پس از انتشار پیش- چاپ آزمایش اپرا صدها تحقیق انجام شد که اعلام می کردند موفق به کشف یک "شکاف" در بررسیهای این آزمایش شده اند. اما در نهایت، هیچ یک از این تحقیقات نتوانستند کوچکترین خراشی در صحت کار اپرا ایجاد کنند. بهرحال، به اعتقاد همکاران آزمایش اپرا، مقاله رونالد فن البورگ کاملاً اشتباه است.

 

در هفته های اخیر، دانشمندان گرن ساسو و سرن به یک تائید در مورد سرعت نوترینوها دست یافتند. این تائید چه مسئله ای را بیان می کند؟

 

در ماه سپتامبر، همکاران اپرا نتیجه اولیه را اعلام و یک پیش- چاپ از آن را ارائه کردند که وضیعت اندازه گیری را نشان می داد. این پیش- چاپ هنوز به مرحله انتشار علمی نرسیده است. این کار زمانی به یک انتشار علمی تبدیل می شود که برای یک مجله معتبر علمی بین المللی ارسال شود. مجله مقاله را تنها پس از ارائه بررسیهای عمیق تر از سوی گروهی از دانشمندان مختلفی که آن را آماده کرده اند منتشر می کند. در مورد این نتایج، اپرا مقاله رسمی خود را به مجله JHEP (ژورنال فیزیک انرژی بالا) ارسال کرد. در این مقاله نه تنها بررسیهای اعلام شده ذکر شده اند، بلکه یک سری کامل از جزئیات و بررسیهایی که در ماه سپتامبر هنوز به دست نیامده بودند عرضه شدند. در واقع، تائید به معنی گزارشی از مجموع تمام آزمایشات مختلفی است که از سپتامبر تا نوامبر انجام شده اند. اگر جانب احتیاط را رعایت کنیم می توان گفت در صورتیکه خطایی در اندازه گیریها وجود داشته باشد این خطا باید خود را در گوشه ای از این کشف نشان بدهد.

 

آزمایشات ماه نوامبر درباره سرعت نوترینوها- این تصویر که از سوی موسسه ملی فیزیک هسته ای ایتالیا منتشر شده است توضیحاتی را در مورد آزمایش "نوترینوها از سرن به گرن ساسو" ارائه می کند. فاصله میان این دو مرکز تحقیقاتی 730 کیلومتر است. در آزمایش اول که در ماه سپتامبر انجام شد نوترینوها در بسته های بزرگی که طول هر یک از بسته ها 10.500 نانوثانیه و فاصله هر یک 50 نانوثانیه بود درحالی که در آزمایش دوم (نمودار سمت راست) طول هر بسته 3 نانوثانیه و فاصله آنها 524 نانوثانیه است.

 

 

چند روز پس از اعلام دوم، آزمایش "ایکاروس" (Icarus) نتیجه جدید آزمایش اپرا را در هاله از تردید قرار داد. به طوریکه به گفته این دانشمندان، به نظر نمی رسد که نوترینوها در طول سفر خود انرژی از دست بدهند و بنابراین نمی توانند از سرعت نور فراتر روند. آزمایش "ایکاروس" چگونه به این نتیجه رسید؟

 

آزمایش ایکاروس نتیجه آزمایش اپرا را رد نکرد. در حقیقت ایکاروس به سادگی اعلام کرد که طیف انرژی نوترینوها در اندازه گیریهای آنها هیچ شکل عجیبی را نشان نمی دهد. این عدم بدشکلی طیف انرژی در آزمایش اپرا نیز دیده شد. در اینجا این سئوال مطرح می شد که چرا توزیع انرژیک نوترینوها مورد بررسی قرار گرفت؟ دلیل این مسئله در کاری بود که پروفسور "اس. ال. گلاشو" (برنده نوبل فیزیک 1979) روز بعد از اعلام اپرا انجام داد. این فیزیکدان در یک مقاله پیش- چاپ نوشت که اگر نوترینوها فراتر از سرعت نور حرکت کرده باشند، بنابراین باید به روشی سریع انرژی از دست بدهند و به همین دلیل طیف انرژیک آنها باید بدشکل شود. اما تحقیقات دیگری که توسط سایر فیزیکدان نظری (جی. آملینو- کامیلا و دیگران) انجام شد، نشان داد موضوعی که پروفسور گلاشو مطرح کرده است نمی تواند کاملاً درست باشد. بنابراین تا این لحظه، توزیع انرژی نوترینوها یک موضوع ضد نتیجه اپرا به شمار نمی رود.

 

در حدود دو ماه قبل، برخورد دهنده تواترون در لابراتوار فرمی آمریکا خاموش شد، اما گفته می شود که این برخورد دهنده به خاطر کشفیات مربوط به سرعت نوترینوها می تواند دوباره آغاز به کار کند. اگر تواترون یا برخورد دهنده ژاپنی J-PARC یک تائید جدید را به دست آورند، به نظر شما واکنش جامعه علمی چه خواهد بود؟

 

به طور حتم تمام جامعه علمی در انتظار است که آزمایش "مینوس" در برخورد دهنده تواترون آمریکا از یک طرف و آزمایش T2K در ژاپن از طرف دیگر بتوانند تا سال آینده این اندازه گیریها را انجام دهند. اگر این اندازه گیریهای مستقل نتیجه اپرا را تائید کنند ما در مقابل خود با نتیجه ای روبه رو می شویم که مجموعه هایی از آزمایشات دیگر به علاوه بهمنی از ایده های نظری جدید را بر می انگیزد. دقیقاً به همین دلیل این کشف یک نتیجه غیرمنتظره است.

 

درحال حاضر، آزمایش بورکسینو (Borexino) در گرن ساسو درحال کار بر روی نوترینوهای خورشیدی است. آیا نوترینوهای کیهانی می توانند به نتایج آزمایش میان گرن ساسو و سرن کمک کنند؟

 

مطالعه سرعت نوترینوهای کیهانی بی شک مهم است چون این ذرات آسمانی تفاوت انرژی دارند و از فواصل بی نهایت دورتری می آیند. بنابراین ویژگیهای جنبشی متفاوتی با نوترینوهای شتابگرها دارند.

 

آیا یک تائید نهایی بدان معنی است که فیزیک مدرن باید پس از یک قرن به دنبال جانشینی برای فرمول معروف E=mc˛  بگردد؟

 

صادقانه بگویم من دقیقاً نمی دانم تائید این نتیجه چه مفهومی خواهد داشت. بی شک هم به روی فیزیکدانان نظری و هم به روی فیزیکدانان تجربی یک دنیای وسیع کشف ناشده و ناشناخته های بسیاری گشوده می شود و این هیجان انگیزترین جنبه این موقعیت خواهد بود. از سوی دیگر، آن چیزی که می توان بدون سایه ای از ابهام گفت این است که نسبیت خاص حضور ذرات با سرعت فراتر از سرعت نور (تاکیونها) را پیشگویی نمی کند و در واقع این ذرات را مستثنی می کند. هنوز هیچکس تاکیونها را پیدا نکرده است. چه کسی می داند، شاید نوترینو بتواند اولین نمونه از آنها باشد.

 

__________________________

 

گفتگو: هدی عربشاهی

نقل از فیزیکال

 

 

 
 

ارزیابی نتایج آزمایش غیرمنتظره ذرات نوترینو/ مزیت نوترینوها نسبت به نور

 

 

مدیر آزمایش اپرا در گفتگو با روزنامه "لاستمپا" توضحیاتی دقیق از نتایج شگفت انگیزی را ارائه کرد که در روزهای اخیر با اعلام اینکه سرعت ذرات نوترینو بیشتر از سرعت نور شده جامعه علمی جهانی و به ویژه تئوری نسبیت انیشتین را به چالش کشیده است.

 

به گزارش خبرگزاری مهر، در روزهای اخیر فیزیکدانان شورای تحقیقات هسته ای اروپا (سرن) و لابراتوارهای "گرن ساسو" در موسسه ملی فیزیک هسته ای ایتالیا خبری را اعلام کردند که در صورت تائید می تواند با بازنویسی قوانین فیزیک و به چالش کشیدن نظریه نسبیت خاص انیشتین صفحاتی نو از فیزیک را بگشاید.

این فیزیکدانان هفته گذشته در اطلاعیه ای چالش برانگیز خبر دادند که ذرات نوترینو با سرعتی فراتر از سرعت نور حرکت کرده اند.

به طوریکه آزمایش Cng 1s (نوترینوی سرن به سمت گرن ساسو) در آشکارساز "اپرا" با دریافت و بررسی بیش از 15 هزار ذره نوترینو که در برخورد دهنده "سوپر سینکروتون پروتون" در سرن تولید شده و با طی مسافت 730 کیلومتر به لابراتوارهای "گرن ساسو" در ایتالیا رسیده بود کشف کرد که این ذرات برای طی این فاصله، تنها 2.4 میلی ثانیه را صرف کردند.

این مدت زمان 60 میلیاردیم ثانیه نسبت به حداکثر زمان مورد انتظار جلوتر بود و بنابراین در آزمایش Cng 1s که اطلاعات آن در مدت سه سال جمع آوری شده اند نوترینوها در حدود 60 نانوثانیه سریعتر از سرعت نور حرکت کردند.
در این راستا، روزنامه ایتالیایی لاستمپا با "آنتونیو اردیتاتو"، استاد فیزیک دانشگاه برن آلمان و سرپرست تیم آشکارساز اپرا مصاحبه ای را انجام داده است که در ادامه می خوانید:

پروفسور آنتونیو اردیتاتو، شما سرپرست آزمایش اپرا هستید. این نتایج را چطور دیدید؟

 

قبول نتایج ما آسان نیست. افرادی در سمینار سرن شرکت کردند که بسیاری از آنها سئوالاتی آتشین را از ما پرسیدند اما ما موفق شدیم به همه آنها پاسخ دهیم. خود ما هنوز نمی دانیم که آیا نوترینوها واقعاً سریعتر از نور حرکت می کنند یا خیر. اما درحال حاضر این نتایج مشاهدات ما است و ما می خواستیم که جامعه علمی قبول کند که ما کارمان را درست انجام داده ایم. شاید بعدها به این نتیجه برسیم که همه این چیزها به سبب چند پدیده تاکنون پیش بینی نشده اتفاق افتاده باشد. علم همیشه همینطور عمل می کند.

 

یعنی باید شما را باور کنیم؟ گزارش شما هوشیارانه است اما با یک جمله ساده، خاص بودن این نتایج را نشان می دهد: "علیرغم اینکه اندازه گیریهای ما بسیار دقیق است ما برای کسب نتایج بالقوه بزرگتر به ادامه مطالعات خود نیاز داریم".

 

یک نتیجه تا این حد غیرمنتظره ما را وادار می کند که محتاط باشیم. هر اندازه گیری می تواند توسط دو نوع خطا تغییر کند. اول، خطاهای آماری است که می توانند به دلیل کمی موارد مورد آزمایش رخ دهند. به همین دلیل ما حجم بالایی از عبورها، 15 هزار نوترینو را گسیل کردیم و هنوز به جمع آوری اطلاعات خود ادامه می دهیم. به همین دلیل نیاز است که این اندازه گیری بازهم تکرار شود. دستگاههای مشابهی هم در آمریکا و ژاپن وجود دارند که می توانند این آزمایشات را دوباره انجام دهند.

 

 

علیرغم این همه احتیاط، معتقدید که نتایج شما قطعاً بسیار شگفت انگیز بوده اند، چرا؟

 

ما اثر ترکیبی خطای آماری و خطای سیستماتیک را اندازه گیری کردیم و به این نتیجه رسیدیم که سطح عدم اطمینان تنها 10 میلیاردیم ثانیه است. حتی در بدترین فرضیه ها نوترینوها نسبت به نور مزیت بالاتری دارند.

 

نوترینوها ذراتی نامرئی هستند اما شما سرعت آنها را با دقت شگفت انگیزی اندازه گیری کردید. دستگاههای اپرا ورود آنها را ثبت می کنند اما از کجا می فهمند که این ذرات چه وقت از مبدأ حرکت کرده اند؟

 

ما این نوترینوها را از پروتونهایی تولید می کنیم که به یک هدف برخورد می کنند و ذراتی به نام پیون ها را می سازند. سپس پیون ها از هم فرو می پاشند و نوترینوها را تولید می کنند. در این فرایند، تنها چیزی را که می توانیم با دقت کنترل کنیم لحظه ای است که در آن پروتونها تولید می شوند اما این برای محاسبه دقیق لحظه عزیمت نوترینوها کافی است.

 

به روشی بسیار دقیق باید هم فاصله میان سرن و گرن ساسو را بدانید و هم زمان سفر میان این دو نقطه را. این کار را چطور انجام دادید؟

 

ما به کارشناسان زمین سنجی خود در دانشگاهها و موسسات تحقیقاتی در سوئیس، آلمان و ایتالیا اطمینان داریم. برای اندازه گیری این فواصل از دستگاههای بسیار دقیق "جی. پی. اس" و برای اندازه گیری زمان سفر ذرات از ساعتهای اتمی سینکرونی شده استفاده کردیم.

 

آیا می توان گفت که این اندازه گیریها در واقع یک جنبه ثانویه از آزمایش اپرا است؟

 

بله درست است. اپرا برای مطالعات مختلفی درباره نوسان نوترینو آماده شده است. اندازه گیری این سرعت را ما تقریباً با یک عدم اطمینان و اتفاقی انجام دادیم اما اکنون به یک بخش مهم از این آزمایش تبدیل شده است.

 

این نتایج نوع نگاه ما به جهان را چگونه تغییر می دهند؟

 

در این مورد نظری ندارم. درحال حاضر می خواهم تمام توجه خود را بر روی صحت این اندازه گیری متمرکز کنم. این نتایج درصورتیکه با هر نوع توضیح تئوریک تائید شوند نتیجه بسیار هیجان انگیز خواهد بود.

 

و فیزیک تجربی چگونه تغییر می کند؟

 

در فیزیک ذرات سه رشته اصلی وجود دارند. اولی با حداکثر انرژی ممکن به دنبال مجهولات می گردد. مثل همان کاری که با برخورد دهنده بزرگ هادرون (Lhc) انجام می شود. دومی بر روی اندازه گیریهای دقیق تمرکز می کند مثل کاری که آزمایش اپرا می کند و رشته سوم بر روی ذرات کیهانی مطالعه می کند. فکر می کنم که این سه نوع از تحقیقات باید در هم ادغام شوند تا بتوانند به نتایج پیشرفته تری دست یابند

 

نقل از مهر

 

 

 

 

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 

26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40

آخرین مقالات


 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 
 

LEIBNITZ'S MONADS & JAVADI'S CPH

General Science Journal

World Science Database

Hadronic Journal

National Research Council Canada

Journal of Nuclear and Particle Physics

Scientific Journal of Pure and Applied Science

Sub quantum space and interactions from photon to fermions and bosons

مرز بین ایمان و تجربه  

نامه سرگشاده به حضرت آیت الله هاشمی رفسنجانی

آرشیو موضوعی

اختر فیزیک

اجتماعی

الکترومغناطیس

بوزونها

ترمودینامیک

ذرات زیر اتمی

زندگی نامه ها

کامپیوتر و اینترنت

فیزیک عمومی

فیزیک کلاسیک

فلسفه فیزیک

مکانیک کوانتوم

فناوری نانو

نسبیت

ریسمانها

سی پی اچ

 فیزیک از آغاز تا امروز

زندگی نامه

از آغاز کودکی به پدیده های فیزیکی و قوانین حاکم بر جهان هستی کنجکاو بودم. از همان زمان دو کمیت زمان و انرژی بیش از همه برایم مبهم بود. می خواستم بدانم ماهیت زمان چیست و ماهیت انرژی چیست؟


 

 

free hit counters

Copyright © 2013 CPH Theory

Last modified 12/22/2013