ران
لي (Ron
Li)،
پروفسور برگزيده ي بخش مهندسي عمران و محيط زيست و و علوم زمين
پيمايي در سطح كره كه لاوبر بي استرنج ناميده شده است (Lowber
B. Strange)
توضيح داد: "زماني كه ناسا به ماه بر مي گردد، آژانس فضايي تاريخ
مشخص شده ي سال 2020 را براي انجام آن تعيين كرده است. فضانوردان
قادر نخواهند بود كه از يك سيستم موقعيت يابي جهاني (GPS)
براي پيدا كردن راه اطراف خودشان استفاده كنند.
ماه
ماهواره هايي براي فرستادن علائم GPS ندارد.
بنابراين ناسا 1.2 ميليون دلار به لي براي سه سال آينده اعطا كرده
است تا توسعه سيستم هدايتي اي را بر عهده بگيرد كه براي فضانورداني
كه از آن استفاده مي كنند خيلي شبيه GPS به
نظرخواهد رسيد، اما بر اساس علائمي از مجموعه اي از حسگرهايي كه
شامل راهنماهاي قمري، دوربينهاي يكنواخت وحسگرهاي تصويري مداري است
عمل خواهد كرد .
لي
پروژه را در يك جلسه ي اعلان دوشنبه در كنفرانس علوم قمري NLSI ،
كه در مركز تحقيقاتي Ames ناسا
( NASA
Ames Research Center )
در ميدان مافت كاليفرنيا برگزارشد، توصيف نمود.
امتياز جديد از توسعه ي نرم افزاري در حال پيشرفت لي براي مريخ
نوردهاي اسپريت و آپورچونيتي به نتيجه رسيد. محققان چيزهاي زيادي
درباره ي هدايت ازكاوش سياره ي سرخ يادگرفته اند. تكنولوژي هاي
جديد شامل - حسگرها، سيستم هاي هدايت ساكن ، دوربينها ،
پردازشگرهاي كامپيوتري و پردازشگرهاي تصويري، مسافرت بعدي به ماه
را براي فضانوردان آسانترخواهند كرد.
لي
توضيح داد، افراد به داشتن اشارات قطعي ديداري براي تشخيص فاصله ها
از قبل آشنا هستند؛ مانند اندازه ي يك ساختمان يا اتومبيلي ديگر
برامتداد افق. اما ماه چنين اشاراتي ندارد. گم شدن يا بد تشخيص
دادن اندازه ي يك شي دور و مكان آن، آسان و بشدت خطرناك خواهد بود.
او
اتفاقاتي را شرح داد كه در مدت ماموريتهاي گذشته ي ماه رخ داده بود
زماني كه فضانوردان به مكان هدف مانند يك دهانه آتشفشان سفر
ميكردند و حدود چند حياط از آن فاصله داشتند اما به خاطر سختي زمين
نمي توانستند
دهانه ي اتشفشان را ببينند.
او
گفت :" آنها خيلي نزديك بودند اما به دلايل امنيتي مجبور شدند
برگردند."
امن
نگه داشتن فضانوردان يك اولويت بسيار مهم براي تيم لي است كه
تخصصهاي روانشناسي و اثرات متقابل رايانه-انسان و همچنين مهندسي را
شامل مي شود.
لي
گفت: "ما درجهت هدايت كردن و همچنين در جهت سلامتي فضانوردان نيز
كمك خواهيم كرد. ما مي خواهيم آنها به دوراز تنش گم شدن يا نا اميد
شدن از تجهيزات باشند. هدايت ماه فقط يك مسئله ي تكنولوژيكي نيست
بلكه يك مسئله زيست پزشكي نيز است."
لي
توضيح داد كه چگونه سيستم كار خواهد كرد: تصاوير گرفته شده از مدار
با تصاوير از سطح گرفته شده تركيب خواهند شد تا نقشه هاي زمين ماه
را ايجاد كنند؛ حسگرهاي حركت روي ماه نوردها و روي خود فضانوردان
به رايانه ها اجازه خواهند داد كه موقعيت آنها و علائم راهنماهاي
قمري را محاسبه كنند.
پياده كننده ماه و جايگاههاي پايه به فضانوردان تصويري از اطرافشان
نشان خواهد داد مشابه آنچه كه رانندگان زماني كه از يك دستگاهGPS روي
زمين استفاده مي كنند مي بينند.
محققان كل سيستم را "سيستم اطلاعات و جهت يابي فضايي فضانورد در
ماه " - Astronaut
Spatial Orientation and Information System (LASOIS) lunar -
نامگذاري كرده اند.
لي
كه آزمايشگاه سيستمهاي اطلاعات جغرافيايي و نقشه برداري ايالت
اوهايو را هدايت مي كند، با كي چنگ دي Kaichang
Di))
، يك دانشمند محقق و الپر ايلماز (Alper
Yilmaz)
استاد ياري در هردو از بخش مهندسي عمران و محيط زيست وعلوم زمين
كار خواهد كرد.
ايلماز در آزمايشگاه دانشگاهي ديد رايانه اي اندازه گيري ازعكسهاي
هوايي كار مي كند .
شريكان LASOIS در
مركز تحقيقاتي گلن ناسا يك ارتباط پيش موجود راهنما را براي انجام
دو وظيفه ارتباطات و هدايت تغيير مي دهند. محققان انستيتو تكنولوژي
ماساچوست صفحه ي لمسي را كه فضانوردان خواهند پوشيد (لي گفت شايد
روي بازوي لباس فضايي شان) براي ديدن موقعيت شان و جستجو براي مقصد
جديد طراحي خواهند كرد. دانشگاه كاليفرنيا، انواع تنشهاي رواني كه
آنها تجربه خواهند كرد را مطالعه مي كند.
مطابق با طرح لي، تيم يك نمونه اوليه سيستم هدايتي را ايجاد خواهد
كرد، سپس به بيابان موجاوه براي آزمايش و تصحيح آن سفر مي كند.
سال
سوم شايد به آزمايش سيستم روي فضانوردان ناسا گذرانده شود.
ناسا چندين سال زمان خواهد داشت تا قبل از سال 2020 سيستم هدايت را
با ديگر تكنولوژيهاي ماه خودش تركيب كند.