برايجنتي: "شگفت انگيز بود كه سرانجام مدرك قانع كننده از
اثرات سياهچاله ي عظيم كه ما انتظار داشتيم را ببينيم. ما
هيجان زده بوديم كه تكنيك جديدمان درست به خوبي شيوه سنتي
تر وزن كردن سياهچاله كار مي كند."
سياهچاله ي NGC
4649 در
وضعيتي قرار دارد كه به سرعت كشيدن مواد به سوي افق
رويدادش نمايان نمي شود، و يا زمانيكه بزرگ مي شود مقدار
فراوان نور توليد نمي كند. بنابراين، وجود و جرم مركز
سياهچاله بيشتر به طور غير مستقيم بوسيله ي پيگيري اثراتش
بر ستاره ها و گاز احاطه كننده آن مطالعه شده است. اين
تكنيك براي سياهچاله ها در اين وضعيت بسيار مناسب است .
هامفري: "سياهچاله هاي عظيم الجثه شبيه اين روشنايي
تماشايي قويي در فاصله ي دور درعالم اوليه نشان مي دهند
اما نه در عالم مكان. بنابراين، ما نمي توانيم منتظر
بمانيم تا شيوه ي جديدمان را براي ديگر كهكشانهاي نزديك
پنهان كننده چنين سياهچاله هاي نامرئي به كار ببريم ."
اين نتايج در شماره ي آينده ي مجله اخترفيزيكي به نظر همه
خواهند رسيد.
مركز پرواز فضايي مارشال ناسا (NASA's
Marshall Space Flight Center, Huntsville, Ala.)
برنامه ي چاندرا براي نمايندگي دفتر مديريت ماموريت علوم
را اداره مي كند. رصدخانه ي اخترفيزيك اسميتسونيان علوم و
عمليات پرواز را از مركز پرتوايكس چاندرا در كمبريج ايالت
ماساچوست نظارت مي كند.
* منبع مقاله: http://chandra.harvard.edu/press/08_releases/press_071608.html