این که سياهچاله ها مواد ستاره هاى همسايه را به درون خود مى كشند در اصل فرآيندى مغناطيسى است و پديده اى صرفاً گرانشى نيست. اينها نتيجه گيرى هايى است كه از اندازه گيرى هاى جديد پرتو ايكس گسيل شده از گازهاى پيرامون سياهچاله اى نزديك در مركز كهكشان راه شيرى به دست آمده است. اگرچه نظريه، اين پديده را بيش از سى سال قبل پيش بينى كرده بود، اما اولين بارى است كه اين پديده مشاهده مى شود. نتايج حاصل از اين پژوهش (كه براساس اندازه گيرى هاى رصدخانه پرتو ايكس چاندرا حاصل آمده است) مى تواند نظريه هاى مربوط به چگونگى سقوط ماده روى سياهچاله ها و ديگر اجرام فشرده را تحت تاثير قرار دهد. سياهچاله ها چنان جاذبه گرانشى قدرتمندى دارند كه مى توانند مقدار زيادى از گازها و غبارهاى محيط اطراف را به سمت خود بكشند. اين مواد «صفحه شتابدارى» را حول سياهچاله تشكيل مى دهند كه شبيه حلقه هاى زحل است. هنگامى كه صفحه فشرده مى شود، نيروى اصطكاك بين ذرات تشكيل دهنده صفحه باعث مى شود دمايش بالا برود و پرتو ايكس ساطع كند. اخترشناسان مى توانند اين پرتوها را آشكارسازى كرده و از آن به عنوان شاهدى براى وجود سياهچاله استفاده كنند.

با اينها اخترشناسان از مدت ها پيش مى دانستند كه گرانش به تنهايى عامل سقوط ماده بر روى سياهچاله نيست. گاز پيش از آنكه در حركتى مارپيچى وارد سياهچاله شود، بايد مقدارى از اندازه حركت زاويه اى خود را از دست بدهد، در غير اين صورت تا هميشه در مدارى به دور سياهچاله باقى خواهد ماند. تاكنون مشخص نبود چگونه از مقدار اندازه حركت زاويه اى كم مى شود، اما هم اكنون دانشمندان بر اين عقيده اند كه اين اثر به دليل اغتشاش هاى مغناطيسى در صفحه به وجود مى آيد. اين اغتشاش اصطكاكى را به وجود مى آورد كه خود باعث به وجود آمدن باد مى شود. اين باد مى تواند اندازه حركت زاويه اى را با خود ببرد و بنابراين سقوط ماده روى سياهچاله امكان پذير مى شود.

speceflightnow.com

نقل از شرق

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 

26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40