این نما که توسط تصویر بردار دور برد اکتشافی LORRI در تاریخ 21 تا 24 سپتامبر سال جاری به هنگام بررسی تجهیزات اپتیکی افق های نو در چند فریم ثبت شده بود، پس از ذخیره موقت در حافظه دستگاه در تبادل داده ای، از سوی فضاپیما به زمین ارسال شد.

در فاصله ای بیش از 4.2 میلیارد کیلومتر از فضاپیمای افق های نو سیاره کوتوله پلوتون همچون نقطه ای کم سو در زمینه ستارگان می درخشد.یکی از قابلیت های این فضاپیما جستجو و دنبال کردن دور برد اجرام می باشد.بدین ترتیب دانشمندان قادر خواهند بود در وهله نخست به بررسی سیاره کوتوله پلوتون در میدان دیدی به پهنای 2500 کیلو متر و سایر اجرام کمربند کویپر به پهنای 50 کیلومتر بپردازند.

پس از این که تصویر بردار LORRI در مکان پیش بینی شده پلوتن، جرمی را نمایان ساخت که با سرعت خاصی در امتداد صورت فلکى قوس(کماندار) حرکت می کند، متخصصین این پروژه به زودی دریافتند که سیاره پلوتون در میدان دید آنها قرار گرفته است. تصاویرگرفته شده توسط LORRI در 21 و 24 سپتامبر ،مهر تاییدی بر وجود پلوتن در این منطقه از فضا بود و احتمال وجود هرگونه پرتو کیهانی نیز به صفر رسید.برای اطمینان بیشتر جرمی که در مسیر پلوتون، حرکت می کرد دارای قدر 14 بود و این درست مانند قدری بود که از سیاره کوتوله پلوتون انتظار می رفت.

دانشمندان برای آنالیز داده های موجود در تصاویر ارسالی فضاپیمای افق های نو ،بار دیگر صفحاتی از کتاب کلاید تامبا پیرامون  کشف پلوتون را مرور کردند و با بهره گیری از استروبوسکوپ (دستگاه حرکت نما) به بررسی تصاوير چندگانه پرداختند.در این روش ستارگان در پس زمینه تصویر ثابت می مانند و سایر اجرام از جمله سیارات، سیارات کوتوله و... حرکت می کنند.

الن استرن مدیر ارشد ماموریت فضاپیمای افق های نو از موسسه تحقیقاتی ستوست در این باره می گوید:در حقیقت پیدا کردن جرم کم سویی همچون پلوتون در میان شمار زیادی از ستارگان پس زمینه، همانند پیدا کردن سوزن در انبار کاه بود.کلاید تامبا باید به خود می بالید، چرا که تیم LORRI با بهره گیری از روشی مشابه به جستجوی پلوتون پرداخت. از آنجا که تصویر بردار LORRI به تهیه عکس های دیجیتال می پردازد،مواردی مانند آشفتگی های جوی و یا پرتو های کیهانی در تحقیقات خللی ایجاد نمی کنند ، اما تامبا در زمان خود ناچار بود به اصلاح تصاویر موجود بپردازد.