از عربستان تا هند
ترجمه:
فرشيد كريمى
روى يك قفسه در آزمايشگاه ميكروبيولوژى دانشگاه شفيلد يك بطرى كوچك
وجود دارد كه محتوى يك مايع قرمز است. اين مايع كدر و بدمنظره است.
با اين حال اگر يك گروه از دانشمندان درست گفته باشند، اين بطرى
كوچك اولين نمونه هاى حيات فرازمينى را در خود جاى داده است كه
توسط محققين منزوى شده است.
درون اين بطرى نمونه هاى باقى مانده يكى از عجيب ترين وقايع تاريخ
هواشناسى اخير وجود دارد. روز ۲۱ جولاى سال ۲۰۰۱ بارانى كه به رنگ
خون بود روى ناحيه كرالا در غرب كشور هند باريدن گرفت. رگبارهاى
شديد اين باران براى دو ماه ادامه داشت. اين باران خون رنگ در
سرتاسر ساحل مى باريد و لباس هاى مردم محلى را صورتى رنگ كرد، برگ
درخت ها را سوزاند و در برخى نقاط مانند صفحات قرمز رنگ فرود
مى آمد.
نتيجه پژوهش ها بيانگر آن بود كه دليل قرمزى اين باران غبارهايى
بود كه باد، از صحراى عربستان با خود حمل كرده و سپس آن را بر روى
كارالا فروريخت. اما «گادفرى لوئيس» فيزيكدانى از دانشگاه ماهاتما
گاندى بعد از جمع آورى نمونه هايى از باقيمانده هاى اين باران به
اين نتيجه رسيده است كه اين توضيح «مزخرف» است. وى مى گويد: «اگر
شما با استفاده از يك ميكروسكوپ به اين ذرات نگاه كنيد، خواهيد ديد
كه آنها غبار نيستند بلكه داراى يك ظاهر بيولوژيكى مشخص هستند.» وى
نتيجه گرفته كه اين باران از مواد شبيه باكترى ساخته شده بود كه يك
دنباله دار در حال گذر آنها را روى زمين پاشيده است. خلاصه اينكه
اين دنباله دار در سال ۲۰۰۱ بيگانگان فرازمينى را بر روى كره زمين
فرو ريخته است.
البته اين فرضيه نتوانسته تمامى دانشمندان را متقاعد كند. درواقع
بيشتر پژوهشگران بر اين باورند كه اين نظريه بسيار قابل ترديد و
مشكوك است. يكى از دانشمندان با ارسال يك پيغام بر روى پايگاه
اطلاع رسانى «لوئيس» نظريه وى را «چرند» توصيف كرده است.
اما تعدادى از پژوهشگران باور دارند كه نظريه «لوئيس» قابل تعمق
است و در حال پيگيرى پژوهش هاى وى هستند. «ميلتون واينرايت» كه يك
ميكروبيولوژيست در شفيلد است در حال انجام برخى آزمايش ها بر روى
باران سرخ كرالا است. وى مى گويد: «خيلى زود است كه بگوييم در اين
بطرى چه چيزى وجود دارد. اما مسلماً غبار نيست. از طرفى هيچگونه DNA در
اين مايع وجود ندارد، اما باكترى هاى فرازمينى لزوماً محتوى DNA DNAنيستند.»
يكى از جوانب اصلى فرضيه «لوئيس» مدت زمان بارش باران بر روى كرالا
است. وى مى گويد بارش دو ماهه زمان زيادى براى غبارهايى است كه
توسط باد حمل مى شوند. علاوه بر آن يك تجزيه و تحليل نشان مى دهد
ذرات حاوى ۵۰ درصد كربن، ۴۵ درصد اكسيژن با رگه هايى از سديم و آهن
هستند كه در نتيجه با مواد بيولوژيكى همخوانى دارند. «لوئيس»
همچنين كشف كرد كه چند ساعت قبل از بارش باران سرخ، صداى غرشى
شنيده شد كه خانه هاى كرالا را به لرزه در آورد. وى ادعا مى كند كه
فقط يك شهاب سنگ مى توانست چنين صداى انفجارى را ايجاد كند. اين
شهاب سنگ از دنباله دار در حال عبور جدا شد و با سرعت زياد به سمت
ساحل پرتاب شد كه در حين حركت ميكروب هايى را پخش كرده است. اين
ميكروب ها با ابرها تركيب شدند و به همراه باران فرود آمدند.
دانشمندان زيادى مى پذيرند كه دنباله دارها داراى مواد شيميايى
فراوانى هستند و تعداد كمى از دانشمندان مانند «فرد هويل»
(فرضيه پرداز انگليسى) استدلال كردند كه حيات زمينى حاصل تكامل
ميكروب هايى است كه توسط دنباله دارها بر روى زمين آورده شدند. اما
بيشتر پژوهشگران مى گويند كه «لوئيس» در مرتبط ساختن اين باران با
ميكروب هاى يك دنباله دار بسيار زياده روى كرده است. اما «لوئيس»
از نظريه خود پشيمان نيست. وى مى گويد: «اگر فردى فرضيه اى مانند
اين را بشنود - يعنى اينكه چنين واقعه اى ناشى از يك دنباله دار
بوده- آن را به عنوان يك نتيجه گيرى غيرقابل باور رد مى كند.
مادامى كه افراد استدلال هاى ما را درك نكنند، اين فرضيه كه
بيولوژى فرازمينى عامل اين باران قرمز بود را به عنوان يك موضوع
غير ممكن انكار مى كنند.
www.guardian.co.uk/science,Mar.2006
نقل از شرق