كاهش قابل توجه در صورت حساب هاى مربوط به گرمايش، جراحى كم خطرتر
و نسل جديد كامپيوترهاى كوچك، همگى از قابليت هاى بالقوه فناورى
جديد نانو است كه در دانشگاه ليدز انگليس توسعه يافته است. پروفسور
ريچارد ويليامز و دكتر يولونگ دينگ، از طريق معلق كردن نانو ذرات
در آب يا مايعات ديگر نانوسيالاتى ساخته اند كه حرارت را 400 برابر
سريع تر از تمام مايعات ديگر منتقل مى كند. نانوسيالات مى توانند
در يك سيستم حرارتى مركزى بدون نياز به استفاده از پمپ هاى قوى تر
كارايى را افزايش داده و در نتيجه موجب صرفه جويى انرژى و ايجاد
مزاياى زيست محيطى شوند. در حال حاضر اين گروه تحقيقاتى بزرگترين
گروه دنيا و تنها گروهى است كه در انگلستان بر روى نانوسيالات كار
مى كند. اين سيالات مى توانند با غلبه بر يكى از بزرگترين
محدوديت هاى موجود بر سر راه توسعه ميكروتراشه هاى كوچكتر كه پخش
سريع حرارت است، راه را براى رسيدن به نسل بعدى كامپيوترها هموار
سازند.
همچنين اين نانوسيالات مى توانند براى خنك كردن مغز در طول
جراحى هاى حساس مورد استفاده قرار گيرند. اين امر موجب مى شود مغز
اكسيژن كمترى نياز داشته باشد و در نتيجه احتمال زنده ماندن بيمار
تا حد زيادى افزايش يابد و احتمال آسيب هاى مغزى كم شود. به علاوه
مى توان از اين سيالات براى ايجاد حرارت بالا در اطراف تومورها
براى كشتن آنها استفاده كرد، بدون اينكه سلول هاى سالم مجاور آسيب
ببينند. دكتر دينگ مى گويد: با وجود يك گروه تحقيقاتى قوى در
دانشگاه ليدز، ما تخصص بالايى براى توسعه نانوسيالات داريم و تحقيق
بر روى چند نمونه از قبل آغاز شده است. ما در حال بررسى ويژگى اين
سيالات هستيم تا بتوانيم خواص هدايتى آنها را در شرايط كاملاً
مختلف و مقياس هاى بسيار كوچك به طور كامل درك كنيم.