به گزارش خبرنگار دانشگاهی "مهر"، "باربارا ولف" یکی از مسئولان بخش آرشیو انیشتین در این دانشگاه گفت: "اتل میچانوسکی" یکی از اشخاص طراز اول برلین در اواخر سال های 1920و اوایل سال های 1930 با انیشتین روابطی برقرار کرده تا جایی که او را تا لندن تعقیب کرده است.

این دانشگاه بیش از 3500 نامه را که طی سال های 1912 و 1955 بین این دو رد و بدل شده بود، منتشر ساخت.

ولف از رابطه آنها به "ارتباطی عاشقانه" یاد کرد اما اطلاعات اندکی از میچانوسکی انتشار داد جز اینکه وی در حدود 15 سال از انیشتین جوان تر بود.

به گفته "ولف"، انیشتین یک دوجین عاشق داشته که با دو تن از آنها ازدواج کرده است.

نکته برجسته در بیش از 1300 نامه جدیدی که از انیشتین انتشار یافته، نحوه مطرح کردن این روابط از سوی وی با "السا" همسر دوم و "مارگوت" دخترخوانده اش بوده است. در نامه پدر فرضیه نسبیت جهان به دخترخوانده اش در سال 1931 آمده است: خانم میچانوسکی مرا تا انگلیس تعقیب کرده و این اقدام وی خارج از کنترل من بوده است.

انیشتین یکی از موسسان دانشگاه یهودی "هبرو" بود و دارایی ادبی و مقالات شخصی خود را در این دانشگاه به جای گذاشت. نامه خصوصی انیشتین که بیشتر آنها به همسر دومش و از طرف همسر اول و دو پسرش بوده، سال ها در آرشیو انیشتین به امانت گذاشته شده است. این نامه ها به درخواست مارگوت دخترخوانده اش منتشر نشد تا اینکه در جولای سال جاری (20 سال پس از مرگ وی) دانشگاه اقدام به انتشار آنها کرد. در نامه های موجود در این آرشیو رفتار ظالمانه "میله وا" همسر اول انیشتین با وی درج شده است.

همچنین این نامه ها از میزان دارایی علمی برنده جایزه نوبل فیزیک در سال 1921 پرده برداشته است. انیشتین پس از جدا شدن از همسر اولش کل داراییش را به یکی از بانک های سوئیس سپرد و میله وا از این اموال به نفع خود و دو پسرش بهره برداری می کرد.