سازگاري با خون يکي از ويژگي‌هاي حياتي براي تجهيزات و وسايل پزشکي است که براي استفاده و کاربرد در بدن به کار مي‌روند. محققان مؤسسه پلي تکنيک رنسلار و دانشکده داروسازي آلباني نوعي نانولوله‌هاي کربني سازگار با خون تهيه کرده‌اند که مي‌توانند پايه و اساس توليدات جديد تجهيزات نانومتري براي کاربردهاي پزشکي به حساب آيند.

طراحي تجهيزات سازگار با خون در ابتدا بر عدم تحرک و انتقال هپارين گليکوزآمينوگليکان (GAG)  به سطح آنها استوار بود. پروتئوگليکان‌ها (PGs)  حاوي يک هسته پروتئيني هستند که زنجيرهاي چندتايي GAG  به آن متصل مي‌شوند. اين پروتئين داراي عملکرد ساختاري، فيزيولوژيکي و پزشکي حياتي در بدن هستند. در نتيجه، محققان اين ساختارها را با نانولوله‌هاي کربني ترکيب کردند.

Robert j. Lindhardt  از اين گروه تحقيقاتي مي‌گويد: ما با استفاده از شيمي اتصال- فعال‌سازي که قبلاً، آنرا توسعه داده بوديم، پلاستيک‌هاي سازگار با خون تهيه کرديم. محققان هسته پروتئين PGS را با نانولوله‌هاي کربني چند جداره جايگزين کردند و ماده حاصل را در يک فرآيند سه مرحله‌اي تحت برهمکنش (يا درمان) با هپارين قرار دادند.

Lindhardt  مي‌گويد: اين فناوري براي بازسازي ظروف خون يا ساخت ظروف مصنوعي مفيد مي‌باشد. اين محققان نتايج کار خود را در  langmuir  به چاپ رسانده‌اند.

منبع:http://www.nano.ir/newstext.php?Code=2107

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 

26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40