دانشمنداني كه اميدوارند از نقاط كوانتومي به عنوان واحدهاي
ساختماني نسل جديد رايانهها استفاده كنند، روشي براي ايجاد
ارتباط بين آنها پيدا كردهاند.
امينه الاحمدي، دانشجوي دكتري
دانشگاه «اوهايو» كه به همراه پرفسور Sergio
Ulloa ،
يافتههاي مربوط به اين تحقيق را در مجله Applied
Physics Letters به
چاپ رسانده است، ميگويد: اساساً نقاط كوانتومي با همديگر صحبت
ميكنند.
اين نقاط بلورهاي كروي مهندسي
شدهاي با قطر حدود 5 نانومتر ميباشند. اگر بخواهيم مقايسهاي
انجام دهيم، ميتوانيم بگوييم كه قطر متوسط يك سلول حدود 1000
نانومتر ميباشد.
محققان بر اين باورند كه نقاط
كوانتومي ميتوانند در توسعه فنآوري نانو بسيار سودمند باشند،
زيرا اين نقاط تطبيقپذير و يك شكل ميباشند و اين امر باعث ميشود
تا تغييرات و معايب احتمالي مواد حذف شوند.
محققان در تحقيق اخير براي اولين
بار از يك مدل تئوري استفاده كرده و نشان دادند تابش انرژي
نوري بر روي نقاط كوانتومي باعث ميشود آنها بلافاصله به صورت
منسجم انرژي را منتقل كنند.
آنها دريافتند اگر نقاط كوانتومي
را در يك فاصله مشخص نسبت به همديگر (بزرگتر از شعاع نقاط)
قرار دهيم، امواج نور ميان اين نانوبلورها با يك الگوي ثابت
حركت ميكنند.
در تحقيق قبلي هنگام انتقال
امواج ميان اين ذرات، طول موج آنها تغيير كرده و يا مبادله
انرژي به صورت نامنظم صورت ميگرفت و اين امر موجب ايجاد
اختلال در ارتباط ميان نقاط كوانتومي ميشد.
نتايج اين تحقيق نشان ميدهد كه
ميتوان راهي براي انتقال دادهها از طريق امواج نوري پيدا كرد
كه اين امر زمينه را براي توليد رايانه كوانتومي نوري فراهم
ميكند.
در رايانههاي معمولي موجود،
انتقال اطلاعات توسط بار الكتريكي صورت ميگيرد، ولي در
رايانههاي كوانتومي نوري اين كار با استفاده از نور انجام
خواهد شد.
الاحمدي ميگويد: «ايده اصلي اين
است كه فرايند پردازش را سريعتر و كوچكتر كنيم».
اين فنآوري جديد مبتني بر نقاط
كوانتومي ميتواند در تصويربرداري پزشكي نيز مورد استفاده قرار
گيرد. نقاط كوانتومي را ميتوان به بيمار تزريق كرد و سپس از
ابزاري كه داراي نقاط كوانتومي بيشتري است، براي تشخيص موقعيت
آنها در زير پوست بهره برد. بنا بر اظهار Ulloa در
تحقيقات زيستي كه بر روي موشها صورت گرفته است، موفقيت زيادي
با اين روش تصويربرداري حاصل شده است.
به گزارش ايسنا از ستاد ويژه
توسعه فنآوري نانو، اين نقاط كوانتومي، نسبت به مواد شيميايي
موجود كه براي افزايش وضوح تصويربرداري استفاده ميشوند، اثرات
جانبي كمتري داشته و در نهايت ميتوانند جايگزين اين مواد
شوند.
الاحمدي ميافزايد كه استفاده از
انرژي نوري به جاي الكتريسيته ميتواند به خنك نگهداشتن
رايانهها نيز كمك كند، چرا كه انرژي نوري به اندازه
الكتريسيته گرما توليد نميكند.