اولين آزمايش تصوير برداري از سطح
مريخ نيز بسيار موفقيت آميز بود و محققان را اميدوار كرد
تا منتظر نتايج بهتري از فعاليت هاي مدار گردي كه ماموريت
خود را از پاييز امسال آغاز مي كند باشند ... همچنين MRO خود
را براي قرار گرفتن در مدار از پيش برنامه ريزي شده اي
آماده مي كند . براي اين كار لازم است براي چند بار با جو
مريخ تماس پيدا كند تا از سرعتش كاسته شود .
اولين آزمايش تصوير
برداري از سطح مريخ نيز بسيار موفقيت آميز بود و
محققان را اميدوار كرد تا منتظر نتايج بهتري از فعاليت
هاي مدار گردي كه ماموريت خود را از پاييز امسال آغاز
مي كند باشند .مدار گرد شناسايي مريخ (MRO) داراي
سه دوربين است كه در ساعت ۸:۳۶ بعد
از ظهر چهارشنبه
هفته اخير در حالي كه به مدت ۴۰ دقيقه تحت معاينات
فنّي قرار گرفته بودند مريخ را نشانه رفتند.
استيو ساندر يكي از
اعضاي تيم تحقيقاتي اين پروژه در مورد هدف تهيه اين
عكس ها مي گويد : گرفتن اين تصوير هاي ابتدايي كمك
بسيار بزرگي به تيم تصويربرداي از مريخ است تا كاليبره
كردن دوربين ها را با دقّت بيشتري انجام دهند . اين
عمليات مخصوصاً براي دو دوربين high resolution و
تصوير بردار رنگي از مريخ بسيار با اهميت است.
براي آزمايش دوربين با
تفكيك زياد و براي اطمينان خاطر از سلامت و كارايي آن
فضاپيما را نه برابر بالاتر از آن چه در ماموريت اصلي
بدان نياز است بردند يعني به ارتفاعي حدود ۲۴۸۹
كيلومتر از سطح مريخ . با اين وضعيت ، تصاوير گرفته
شده از تفكيك بسيار بالايي برخوردار بودند كه مقدار آن
۲.۵ متر بر پيكسل بود بدين معنا كه جسمي بزرگتر از طول
۲.۵ متر در تصاوير قابل تشخيص است.
همچنين MRO خود را
براي قرار گرفتن در مدار از پيش برنامه ريزي شده اي
آماده مي كند . براي اين كار لازم است براي چند بار با
جو مريخ تماس پيدا كند تا از سرعتش كاسته شود . به اين
فرآيند ، مانور Aerobraking مي گويند كه شايد بتوان
به آن گفت ترمز هوايي !!! لازم به ذكر است اين مرحله
از كار نزديك به ۶ ماه به طول خواهد انجاميد .
با استفاده از اصطكاك
لايه بالايي جو MRO مدار بسيار كشيده خود را به مداري
تقريباً دايره اي با دوره تناوب دو ساعت تغيير مي دهد
. امّا در اين ۶ ماه ، يعني تا ۱۰ مارس ، تست هاي
بسيار مهمي از جمله تست دوربين هاي عكس برداري ، ابزار
هاي شناسايي جو مريخ (دما سنج،نمونه بردار ذرات جو و
....) بر روي ابزار هاي مختلف اين مدار گرد صورت خواهد
گرفت.
در اين دوره از ماموريت
فضاپيما ۵۵۰ بار به درون جو رانده مي شود و باز اوج مي
گيرد. در ابتدا اين سقوط و اوج ها هر ۳۰ ساعت يك بار
اتفاق مي افتد و با پيشرفت كار در پايان به ۴ بار در
روز افزايش مي يابد .
عمليات Aerobraking يكي
از پر خطر ترين مراحل كار بحساب مي آيد زيرا حتي
تغييرات كوچكي در جو باعث مي شود مدار گرد بيش از
اندازه ي در نظر گرفته شده گرم شود و به آن آسيب برسد.
براي همين در هنگام فرود
به اتمسفر تيم عمليات شتاب سنج را بدقت بررسي مي كنند
تا از داغ شدن زياد فضاپيما با كم كردن مدت زمان حضور
در جو جلو گيري كنند .
جيم گرف ، مدير پروژه ي
مدار گرد شناسايي مريخ در اين مورد مي گويد :
خوشبختانه ما هنوز دو پشتيبان خيلي خوب بر فراز سياره
سرخ داريم . نقشه بردار مريخ و اديسه مريخ ، اطلاعات
ارزشمند اين دو فضاپيما سبب مي شود ريسك عمليات
Aerobraking تا حد زيادي كاهش پيدا كند .