نظریه سی پی اچ بر اساس تعمیم سرعت نور از انرژی به ماده بنا شده است.
سی پی اچ در ژورنالها
|
طولانى ترين پل ارتباطى ليزرى در فضا
|
|
ماهواره قاصد (Messenger) در سال ۲۰۰۴ به فضا فرستاده شد و در ماه مارس ۲۰۱۱ تحقيقات مدارى سياره عطارد را كه يك سال به طول مى انجامد آغاز خواهد كرد. يك ارتباط مخابراتى ليزرى به طول ۲۴ ميليون كيلومتر (۱۵ ميليون مايل) بين اين ماهواره و تجهيزات مستقر در زمين برقرار شد. «ديويد اسميت» از مركز پرواز فضايى Goddard ناسا در مريلند مى گويد: «اين ماهواره و ايستگاه زمينى پالس هايى را براى يكديگر مخابره كردند. اگر چه هيچ گونه اطلاعات واقعى بين آنها مبادله نشد اما اين تجربه امكان ارتباط ليزرى بين سياره اى را به نمايش مى گذارد.» ارتباط كاوشگران فضاى بين سياره اى با استفاده از ريزموج (مايكرو ويو) صورت مى گيرد كه به اندازه پرتو ليزرى متمركز نيستند. ريزموج هاى اين كاوشگران با سير در فضا پخش و ضعيف مى شوند كه در نتيجه توان اين امواج و نهايتاً ميزان اطلاعات دريافتى از طريق آنها كاهش مى يابد. براى مثال، كاوشگر مريخ كه متعلق به ناسا است فقط ۱۲۸ هزار بيت (bit) اطلاعات را در ثانيه به زمين ارسال مى كند. به دليل اينكه پرتو ليزر بسيار متمركزتر است اطلاعات بيشترى را به گيرنده هاى نورى مستقر در زمين ارسال مى كند. اين قابليت از سال ۱۹۶۰ شناخته شده است. در آن سال «تئودور مآيمن» _ كه اولين ليزر را ابداع كرد- ارتباط فضايى را به عنوان يك كاربرد بالقوه در فهرست كاربردهاى آن قرار داد. اما پرتو ليزر آنقدر باريك است كه ارتباطات فضايى فقط زمانى امكان پذير هستند كه سفينه متحرك به دقت ردگيرى شود. بنابراين كاربردى كردن ارتباط ليزرى جهت برطرف كردن اين مشكل ضرورى بود. اين كار چند دهه به طول انجاميد.
• دقت بسيار بالا در اواخر سال ۲۰۰۵ اولين ارتباط ليزرى بين دو ماهواره واقع در دو مدار مختلف زمين برقرار شد: ماهواره ژاپنى كرارى و ماهواره اروپايى آرتميس. سازمان ناسا طرحى را جهت ارتباطات ليزرى براى مدارگرد مخابراتى مريخ در نظر گرفته بود كه به دليل كمبود بودجه مجبور به لغو اين ماموريت شد. اين ماموريت براى سال ۲۰۰۹ برنامه ريزى شده بود.در واقع ليزرى كه سفينه قاصد با خود حمل مى كند به عنوان يك ابزار مخابراتى طراحى نشده بلكه از سطح عطارد نقشه بردارى خواهد كرد كه از سال ۲۰۱۱ شروع مى شود. اين كار با محاسبه زمان برگشت پالس هاى ليزر كه به سوى سياره شليك مى شوند انجام خواهد شد. هدف اصلى از آزمايش هاى بين سياره اى كه در ماه مه ۲۰۰۵ انجام شدند اطمينان از عملكرد ارتفاع سنج سفينه قاصد و اندازه گيرى دقيق جهت يابى آن بود. پالس هاى پرتو ليزرى كه اين سفينه از فاصله ۲۴ ميليون كيلومترى ارسال مى كرد تا حدود ۱۹۰۰ كيلومتر عريض و منبسط مى شدند. بنابراين، اين پالس ها فقط توسط مركز پرواز فضايى ناسا و زمانى كه تقريباً به طور مستقيم به سمت اين مركز نشانه مى رفتند دريافت مى شدند. يك ليزر مستقر در زمين به طور همزمان پالس هايى را به سوى ماهواره قاصد شليك كرد. شليك اين پالس ها به گونه اى زمان بندى مى شدند كه گيرنده هاى ماهواره آنها را طى فاصله هايى كه به دنبال نور منعكس شده از ليزر خود بود ردگيرى مى كرد. اين آزمايش ها همچنين اندازه گيرى هاى دقيقى از برد ماهواره، حركت و زمان گيرى ساعت آن به دست آوردند.
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 |
|
Sub quantum space and interactions from photon to fermions and bosons |
|
نامه سرگشاده به حضرت آیت الله هاشمی رفسنجانی |
آرشیو موضوعی
|
|
از آغاز کودکی به پدیده های فیزیکی و قوانین حاکم بر جهان هستی کنجکاو بودم. از همان زمان دو کمیت زمان و انرژی بیش از همه برایم مبهم بود. می خواستم بدانم ماهیت زمان چیست و ماهیت انرژی چیست؟