كشف اين پديده كه نانولوله هاى كربنى تنها به وسيله تابش نور جرقه مى زنند مى تواند منجر به احتراق موثرتر موتور خودرو و سوخت موشك ها شود. براساس گزارش آخرين شماره خبرنامه فناورى نانو، پژوهشگران فكر مى كنند نانولوله ها بدين دليل شعله ور مى شوند كه مى توانند انرژى نور را بسيار موثرتر و بيشتر از آنچه به صورت گرما هدر مى دهند جذب مى كنند. اين امر تنها زمانى روى مى دهد كه نانولوله ها حاوى ناخالصى هاى آهن باشند.

به رغم معلوم نبودن مكانيسم عمل، محققان هم اكنون شروع به بهره بردارى از اين اثر كرده اند. محققان دريافتند كه نانولوله هاى كربنى مستقر در يك ميلى مترى يك قطره متانول با سوخت مايع موشك مى توانند به وسيله يك فلاش نور، قطره مذكور را مشتعل كنند. آنها گمان مى كنند كه نانولوله هاى فروزان از طريق احتراق بخار اطراف قطره باعث آتش گرفتن آن مى شوند. اين دو همچنين توانستند مواد محترقه جامد مانند كلرات پتاسيم را با قرار دادن نانولوله هاى كربنى روى آنها شعله ور كنند و در پى اين موفقيت اختراعاتى را در مورد سيستم هاى احتراق نانولوله اى براى خودرو و سوخت موشك ها به ثبت برسانند. موتورهاى بنزينى استاندارد با تكيه بر جرقه اى كه در نتيجه اعمال ولتاژ بالا بين دو الكترود در نوك شمع توليد مى شود، شروع به كار مى كنند.

اين جرقه مخلوط سوخت و هوا را در محفظه احتراق شعله ور مى كند. اما عمل جرقه زدن تمام سوخت را نمى سوزاند و سوخت زائد از طريق اگزوز اتومبيل وارد هوا و آلودگى مى شود و اگر سوخت موشك به طور ناقص بسوزد، مخلوط اكسيژن و هيدروژن ايجاد مى شود كه مى تواند در اثر يك جرقه باعث انفجار موشك شود. نانولوله ها مى توانند به درون سوخت وارد شده و با هواى داخل سيلندر به طور يكنواخت مخلوط شوند. در اثر جرقه نور حاصل از LED نانولوله ها مشتعل شده و صدها شعله ريز بدون حضور شمع سراسر سوخت را شعله ور مى كنند. بنابراين اگر يك يا چند نانولوله به طور ناقص عمل كنند باقى نانولوله ها نقش خود را ايفا مى كنند. اين سيستم خيلى كاراتر و موثرتر است زيرا توزيع نانولوله ها در سوخت بدين معنى است كه تمام گرماى توليد شده به يكباره براى حركت پيستون به كار مى رود لذا اتلاف گرما كمتر خواهد بود و تمام سوخت نيز سوزانده مى شود اين افزايش كارايى مى تواند هزينه هاى لازم براى موتورهاى جديد را توجيه كند. محققان هم اكنون در حال تلاش براى دستيابى به طول موج و شدت بهينه نور هستند و علاوه بر اين امكان استفاده از اين ايده به عنوان راهى براى انفجار پيچ هاى انفجارى در مرحله جدا شدن موشك بدون استفاده از سيم در دست بررسى است زيرا سيم ها اغلب تحت فشار و دماى بالاى عمليات از بين مى روند