نگاه اجمالی
ذره بنیادی پایداری
با بار
الکتریکی منفی 1.602X10-19 کولن
و جرم در حال سکون 9.109X10-31 کیلوگرم.
الکترونها در همه اتمها حضور
دارند و در لایههای خاصی به دور هسته اتم می چرخند.
سیر
تحولی و رشد
در
نظریههای دالتون و و نظریههای یونانیان ، اتمها کوچکترین اجزای
ممکن ماده بودند. اما در اواخر سده نوزدهم کم کم معلوم شد که اتم
خود از ذراتی کوچکتر ترکیب یافته است. این تغییر دیدگاه ، نتیجه
آزمایشهایی بود که با الکتریسیته به عمل آمد. در 1807 - 1808
شیمیدان انگلیسی همفری
دیوی با تجزیه
مواد مرکب توسط الکتریسیته ، پنج عنصر پتاسیم ، سدیم ، کلسیم ،
استرونسیم و باریم را
کشف کرد و دیوی با این کار به این نتیجه رسید که عناصر با
جاذبههایی که ماهیتا الکتریکی هستند بهم وصل میشوند.
در سال
1833 - 1832 مایکل
فارادی مجموعه
آزمایشهای مهمی در زمینه برقکافت شیمیایی
انجام داد. در فرآیند برقکافت، مواد مرکب بوسیله الکتریسیته تجزیه
میشوند. فارادی رابطه بین مقدار الکتریسیته مصرف شده و مقدار ماده
مرکب تجزیه شده را بررسی کرد و فرمول قوانین برقکافت را بدست آورد.
بر مبنای کار فارادی ، جرج جانستون استونی در سال 1874 به طرح این
مسأله پرداخت که: واحدهای بار الکتریکی با اتمها پیوستگی دارند. او
در سال 1891 این واحد را الکترون نامید.
در سالهای پایانی سده نوزدهم میلادی بیشتر فیزیکدانان به این باور
رسیدند که الکتریسته به دو صورت ظاهر میشود: یکی به صورت الکترون
با جرم 9.109534X10^-31
kg کیلو
گرم و بار منفی 1.602X10-19 C کولن
و دیگری به صورت پروتون با
جرم1.672623X10-27 kg کیلو
گرم و بار 1.602177X10-19 C اعتقاد
بر این بود که اتمها (و در نتیجه مولکولها) از ترکیب الکترونها و
پروتونها شکل میگیرد. در اوایل دهه 1930 معلوم شد که همه اتمها
(بجز هیدروژن)
از پروتونهای مثبت و نوترونهای خنثی و با جرم 1.675X10-27 kg و
بدون بار الکتریکی مثبت تشکیل میشود. همچنینی کشف شد که الکترون
مثبت (یا پوزیترون)
نیز با جرمی برابر با جرم الکترون و باری برابر با بار الکترون ولی
با علامت مثبت (دست کم به صورت لحظهای) وجود دارد.
ساختار اتم الکترونی
چنانچه
گفته شد اتمها از ترکیب الکترونها و پروتونها شکل گرفتهاند و هسته
اتمها نیز از پروتونهای مثبت و نوترونهای خنثی تشکیل شده است. به
این ترتیب ، اتم خنثی هستهای با بار مثبت دارد که با الکترونهای
(منفی) احاطه شده است. اندازه هسته در هر اتم از مرتبه حدود 10/1
اندازه اتم است. بقیه حجم اتم را الکترونهای مداری در اشغال خود
دارند.
انتقال الکترونها
در
رسانای الکتریسته (که معمولا از جنس فلزند) ، مسیرهایی برای انتقال
سریع الکترونها وجود دارد. یونها (اتمها و مولکولهای با
بار الکتریکی مثبت یا منفی در محلولها) نیز میتوانند رساننده
الکتریسته باشند. الکتریسته میتواند در هوا یا گازهای دیگر نیز
منتقل شود، این انتقال یا به صورت جرقهای است که چشمهای با ولتاژ
زیاد (چند هزار ولت به ازای هر سانتیمتر فاصله) آن را در فشار جو
بوجود میآورد. و یا در فشار کم نظیر آنچه در لامپهای نئونی روی
میدهد به صورت تخلیه الکتریکی است.
گسیل الکترون
فلزات
داغ الکترونهای فراوانی گسیل میکنند که آنها را میتوان در خلأ
خوب به صورت پرتوهای کاتدی شتاب داد. این پرتوهای تولید شده در
لامپ کاتدی را میتوان به کمک میدانهای
الکتریکی و
مغناطیسی فلوئورتاب کانونی کرد. لامپهایی که بر این اساس کار
میکنند در میکروسکوپهای
الکترونی ،
صفحههای نمایشی رایانهها و همچنین در تلویزیونها کاربرد
دارد.
بر اثر
کوششهایی که برای عبور جریان برق در خلا به عمل آمد ، یولیوس
پلوکر در 1859
پرتوهای کاتدی را کشف کرد. موضوع از این قرار بود که دو الکترود در
یک لوله شیشهای وارد کردند و پس از مسدود کردن لوله ، هوای آنرا
تقریبا بطور کامل بیرون کشیدند. وقتی یک ولتاژ زیاد بین دو الکترود
برقرار گردید، از الکترود منفی که کاتد نامیده میشود پرتوهایی
گسیل یافت. این پرتوها بار منفی دارند، بر خط راست سیر میکنند و
بر دیواره مقابل کاتد موجب تلألو میشوند. لامپهای تصویری که در
صفحه تلویزیون و صفحه نمایشهای کامپیوتری بکار میروند. لولههای
پرتو کاتدی جدیدی هستند، در این لامپها پرتوها بر صفحهای متمرکز
میشوند. این صفحه با موادی پوشیده شده که هنگام برخورد با تابش
پرتوها درخشش ایجاد میکنند.
در
اواخر سده نوزدهم ، پرتوهای کاتدی بطور وسیعی مورد بررسی قرار
گرفت. آزمایشهای متعدد دانشمندان به این نتیجه انجامید که پرتوهای
مذکور جریانی از ذرات بار دار منفی است که حرکتی سریع دارند. این
ذرات همانطور که استونی پیشنهاد کرده بود الکتروننامیده
شد. این الکترونها که از فلز کاتد ناشی میشوند همواره یکسانند و
به جنس فلز بستگی ندارند. چون بارهای ناهمنام یکدیگر را جذب می
کنند، جریان الکترونهایی که پرتوی
کاتدی را
بوجود میآورند هرگاه از میان دو صفحه با بارهای مخالف بگذرند به
طرف صفحهای که بار مثبت دارد کشیده میشوند. بنابراین پرتوهای
کاتدی در یک میدان
الکتریکی از
مسیر عادی مستقیم خود منحرف میشوند. درجه این اختلاف به دو عامل
بستگی دارد.
یک - انحراف
بطور مستقیم با اندازه بار ذره تغییر میکند. ذرهای که بار بیشتری
دارد بیشتر از ذرهای که بار کمتری دارد منحرف میشود.
دو - انحراف
بطور معکوس با جرم ذره تغییر میکند. ذرهای با جرم بزرگتر کمتر از
ذرهای با جرم کوچکتر منحرف میشود.
انواع الکترونها
الکترونی که از اتم جدا شده و به آن بستگی ندارد. الکترونهای
بیرونیترین لایههای اتمهای فلزات بستگی کمتری نسبت به اتمهای خود
دارند و با گرفتن انرژی کوچکی از این اتمها کنده میشوند و به شکل
تودهای از ابر یا گاز ، شبکههای اتمی فلزات را در بر میگیرند.
هنگامی که الکترونهای آزاد در میدان الکتریکی قرار گیرند، جریان
الکتریکی بوجود
میآید.
الکترون اوژه
الکترون اوژه نوعی
الکترون آزاد است که از اتم یا یون گسیل میشود. الکترون اوژه از
بازآرایی الکترونهای مقید از اتم یا یون اولیه سرچشمه میگیرد. این
بازآیی از واکنش الکترون - الکترون که مولد نیروی دافعه است و
میتواند بر نیروی جاذبه ناشی از برهمکنش الکترون - هسته فایق آید،
صورت میگیرد. با آن همه بازآیی یاد شده تنها هنگامی میتواند رخ
دهد که حداقل جای یک الکترون در تراز انرژی معین اتم یا یون اولیه
خاصی باشد و در تراز با انرژی بیشتر از انرژی تهی جا حداقل دو
الکترون وجود داشته باشد، یکی از الکترونهای تراز بالاتر به تراز
دارای تهی جا سقوط میکند و الکترون دیگر به صورت الکترون آزاد از
اتم خارج میشود.
الکترون ظرفیت یا الکترون والانس
هر یک
از الکترونهای لایه خارجی اتم که در ایجاد پیوندهای
شیمیایی شرکت
میکنند.
الکترون رسانش
اتمهای
هر فلزی با پیوندهای
کووالانسی که
راستای کاملا مشخص ندارند و میان چندین اتم پخش شدهاند، به همدیگر
مقید هستند. بنابراین الکترونهایی که قیدشان در ضعیفترین حد است
(الکترون ظرفیت) میتوانند در سراسر فلز حرکت کنند. این الکترونهای
متحرک که الکترون رسانش نامیده میشود در خواص الکترونی و انتقال
گرما در فلزها دخالت دارد.
مدل
گاز آزاد فرمی: برای
فلزهای ساده مانند (pb
, TI , In , GA , Al , Ba
, Sr, Ca , Mg , Be , Rb , Cs , Ka , Na , Li) سهم
الکترون رسانش در رسانندگی گازی از فرمیونها بدون برهمکنش و با چشم
پوشی از انرژی پتانسیل ناشی از بخش مرکزی یونها ، میتوان محاسبه
کرد. در این مدل ، انرژی مجاز الکترونهای رسانشی پیوستهاند و در
انرژی فرمی εf با
یک سطح کروی فردی روبرو هستیم.
خواص
الکترونی: وقتی
یک میدان الکتریکی خارجی به فلز اعمال میشود الکترونهای رسانش
شروع به شتاب گرفتن میکنند. اما برخورد این الکترونها با
ناخالصیها به فوتونها ، ناکاملیهای شبکه ، حرکتشان را کند میکند،
این فرآیند منجر به حالتی مانا میشوند که در آن سرعت
سوق برای الکترون
رسانش عبارت است از v
= -e E T/m که
در آن e بار
الکترون E میدان
الکتریکی T زمان
میانگین بین برخورد (یا زمان واهلش) و m جرم
الکترون است.
سرعت
سوق الکترون: میانگین
سرعتی که با آن الکترونها یا یونها ، بر اثر میدان الکتریکی در
مادهای رسانا یا نیم رسانا جابجا میشوند. نیم رساناهای خالص و
آلاییده دارای حاملهای (الکترونها و حفرههای رسانش) آزادی هستند
که تحت تأثیر میدان الکتریکی ممکن است در داخل جسم جابجا شوند.
تعداد الکترونها و حفرهها به جنس نیم رسانا و میزان و نوع آلایش و
دمای آن بستگی دارد. اما در هر نیم رسانای قابل استفاده این تعداد
معمولا بین 1022 تا 1026 الکترون
یا حفره در هر متر مکعب است. در غیاب میدان الکتریکی این حاملها در
جهت کاتورهای در جسم حرکت میکنند و بنابراین جریان
الکتریکی خالص
بوجود نمیآورند.
هر
گاه میدان الکتریکی برقرار شود، بر حاملها نیروی الکتریکی وارد
میشود و در جهت نیرو به آنها شتاب داده میشود، که این امر به
ایجاد جریان الکتریکی میانجامد. اما حاملها با اتمها و نقص بلور ،
مانند ناخالصیها و دررفتگیها نیز برهمکنش و برخورد نیز دارند و این
برخوردها سبب میشوند سرعت الکترون کاتورهای شود. به این ترتیب
الکترونها و حفرهها در جهت نیروی الکتریکی دارای سرعت متوسطی
هستند. و این سرعت متوسط یا سرعت سوق با توازن بین نیروی الکتریکی
در زمان T فاصله
زمانی میانگین بین برخوردها مشخص میشود.
سرعت
برخورد برابر است با Vp = eTE/m که
در آن E میدان
الکتریکی اعمال شده بر حسب ولتمتر را e بار
الکترون و m جرم
مؤثر حامل است.
اسپین الکترون
اسپین یکی از ویژگیهای درونی ذرات است. اسپین
خاصیتی است که به غیر صفر بودن تکانه زاویهای ذره ساکن مربوط
میشود، اینکه الکترونها دارای اسپین هستند از اهمیت خاصی برخوردار
است. اسپین
الکترون در
شیمی و در جنبههایی از رفتار ماده معمولی ، بویژه در پدیدههای
مغناطیسی نقش اساسی ایفا میکند. الکترون حامل اسپین 2/1 هسته و
این بدان معنی است که برای الکترون ساکن اندازه گیری تکانه زاویهای
نسبت به یک محور مفروض به یکی از دو نتیجه ممکن
ħ/2 ±
میانجامد
ħ = h/2π
ثابت کاهیده پلانک است
اسپین الکترون دو پیامد نیزدیکی دارد: یکی اینکه
الکترونها را به صورت آهنربایی میکروسکوپیکی در میآورد، که هم
میدان مغناطیسی تولید میکنند و هم در برابر میدان مغناطیسی واکنش
نشان میدهند. دیگر اینکه یک درجه آزادی داخلی نمیتوانند حالت
کوانتمی یکسان داشته باشند و این خاصیتی است به فرمیون بودن
الکترونها مربوط میشود
پراش الکترون
فیزیک
کلاسیک ، الکترونها را ذراتی در نظر میگیرد با جرم و بار معین ،
برهمکنش الکترون با میدانهای الکتریکی و مغناطیسی را میتوان بر
حسب حرکت ذره توضیح داد. آزمایشهای اولیه با لامپ پرتوی کاتودی که
باریکه الکترون را فراهم میآورد، نشان داد که اجسام کوچکی که در
لامپ قرار داده شوند روی پرده فسفری سایه واضح میاندازند. این
آزمایش با تصویر کلاسیکی الکترون به صورت ذره کاملا سازگار است.
طول موج دوبروی الکترونی با انرژی 10000v یعنی
الکترونی که با پتانسیل 1000v شتاب
گرفته باشد، برابر 4X10 <SUP<-11< sup> متر
است. چون این مقدار بسیار کوچکتر از اندازه جسم است، اثر پراش
بسیار کوچکتر از آن است که دیده شود. بلافاصله بعد از اینکه دوبروی
اظهار نظر کرد که ماده باید خواص موجی از خود نشان دهد، والتر
الساسر اعلام کرد که پراش
الکترونها باید
در سطح بلور قابل مشاهده باشد.
الکترون اوژه
دید کلی
هرگاه
الکترونی درون یک اتم از
پوسته ای بالاتر به پوسته ای پایین تر برود تابشی گسیل می کند ،
که انرژی آن
به اختلاف انرژی دو پوسته وابسته است ، در شرایط خاصی ممکن است با
وجود انجام این فرایند ، تابشی گسیل نمی شود ، که در نوع خود بحث
برانگیز به نظر می رسد.
فرایند تولید الکترون اوژه
اثر
اوژه به فرایند بدون تابشی گفته می شود که در آن اتم یا یونی که
پیشاپیش با از دست دادن یکی از الکترون های پوسته ی داخلی یونیده
شده است ، جای خالی پوسته ی داخلی را با یک الکترون پوسته
ی خارجی پر می کند و همزمان یکی دیگر از الکترون های پوسته ی
خارجی را به بیرون می فرستد.
تعریف الکترون اوژه
الکترون آزاد حاصل از فرایند اخیر به افتخار پی یر اوژه که در سال
1925 توانست آزمایش هاییش درباره ی یونش اتم های نئون ، آرگون ، کریپتون ،
و گزنون را بر اثر تابش اشعه ایکس به درستی تعبیر کند ، الکترون
اوژه نامیده می شود.
اشعه ایکس حاصل
از فرایند تولید الکترون اوژه
بنابر
اظهار نظر اوژه ، فوتوالکترون بر اثر یونش اتم و کنده شدن الکترون
از پوسته داخلی تولید می شود. الکترون دوم که انرژی اش ثابت است
از بازآرایی الکترونی اتم یونیده حاصل می شود و ، در نتیجه ، انرژی آن
یکی از مشخصه های اتم یونیده
است. این بازآرایی از طریق برهم کنش الکترون با الکترون ، که مولد
نیرویی دافعه است و می تواند بر نیروی جاذبه ناشی از برهم کنش
الکترون با هسته فایق آید ، صورت می گیرد. توجه کنید که اتم
یونیده با تهی جای الکترونی که در پوسته ی داخلی دارد ، اشعه ایکس
نیز به وجود می آورد.
آنچه باید بدانیم:
در
آزمایشات ردهای دو الکترون در اتاقک ابر انبساطی ویلسون مورد بررسی
قرار می گرفت ؛ در این اتاقک ،طول ردها با انرژی الکترون آزاد
نسبت مستقیم دارد. انرژی یکی از فوتوالکترون ها ( که فوتو الکترون
نامیده می شود ) با زیاد شدن انر ژی اشعه ایکس افزایش می یابد ، و
این در حالی است که انرژی الکترون دیگر ثابت می ماند.
مثال طبیعی
الکترون گسیل
شده از هلیوم دو
بار برانگیخته ، الکترون اوژه است . انرژی تمام حالت های هلیوم دو
بار یونیده از هلیوم یک بار یونیده به اضافه یک الکترون
آزاد بیشتر
است. بنابراین ، تمام حالت های هلیوم دوبار یونیده می توانند
واپاشی اوژه ای داشته باشند.
طیف اشعه ایکس
اشعه
تولید شده به وسیله لامپ
اشعه ایکس یک
طول موج ندارد. بلکه شامل گستره ای از طول موج هاست. پرتوهای ایکس
به وسیله دو نوع فرایند تولید می شوند.
شتاب منفی الکترون ها
در موقع برخورد با انتهای ماده هدف پرتوهای ایکسی با طول موج های
متفاوت تولید می کند. این پرتو "سفید" یا نوار پیوسته فرکانس ها
در طیف اشعه ایکس را به عنوان تابش
ترمزی می
شناسند.
برخورد الکترون با اتم هدف
موجب جابه جایی الکترون مداری در اتم هدف و راندن آن به حالت
پرانرژی تری می شود. این عمل را برانگیزش می نامند.
هنگامی که الکترون
مداری پرانرژی به موقعیت مداری نخستین خود برمی گردد، رها شدن انرژی به
صورت گسیل پرتوی با فرکانس خاصی خواهد بود. این پرتو شدت خیلی
بیشتری نسبت به پرتو "سفید" زمینه خواهد داشت.
معمولا برای هر ماده هدف
معینی بیش از یک طول موج اشعه ایکس وجوددارد. طول موج پرتو تولید
شده به وسیله لامپ
اشعه ایکس ،
حدپایینی دارد که با ولتاژ لامپ
نسبت عکس دارد. کمترین طول موج برحسب نانومتر (nm) از
رابطه زیر به دست می آید. که در آن V ولتاژ
لامپ می باشد λmin=1239.5/V
پرتو حد پایینی طول موج طیف ، بیشترین اهمیت را در
پرتو نگاری دارد. زیرا توانایی نفوذ آن بیشتر است
مشخصه های بارز اشعه ایکس
بزرگی جریان لامپ بر پخش طول موج اشعه ایکس تولید شده تاثیر ندارد.
اما بر روی شدت پرتو موثر است
طول موج اشعه
ایکس یا اشعه
گاما بسیار
مهم است. با کاهش طول موج ، نفوذپذیری پرتو به درون محیط افزایش می
یابد. به بیان دیگر در مقایسه با پرتوی با طول موج بزرگتر ، پرتوی
با طول موج بسیار کوتاه قادر به نفوذ به ماده معینی با ضخامت بیشتر
و یا چگالیبیشتر
خواهد بود. بنابراین ، اگر حداقل طول موج پرتو تولید شده با افزایش
ولتاژ لامپ کاهش یابد، نفوذپذیری پرتو افزایش خواهد یافت.
بررسی کمی اشعه ایکس
حد بالای عملی برای
لامپ های اشعه ایکس رایج در حدود 1000Kv است
و این امر سبب تولید اشعه ایکس با کوتاهترین طول موج می شود. این
پرتو انرژی فوتونی
تقریبا برابر 1Mev دارد.
نفوذپذیری اشعه ایکس
نفوذپذیری پرتوهای ایکس تولید شده از پرتوهای گاما کمتر بوده اما
برای پرتوهای ایکس تولید شده در لامپهای اشعه ایکس به وسیله چشمه
های پرانرژی در خصوص فولاد نیز دیده می شود. باید توجه کرد که
بیشترین ضخامتهای استفاده از زمانهای پرتودهی چند دقیقه ای و فیلمی
با سرعت
متوسط می
توان مورد بررسی قرار داد. مقاطع ضعیفتر را با استفاده از زمانهای
پرتودهی طولانی و فیلمی با سرعت زیاد
می توان بازرسی کرد.
نحوه تولید اشعه ایکس
پرتوهای ایکس را به وسیله بمباران هدفی فلزی با باریکه ای از
الکترونهای سریع تولید می کنند. قطعات اصلی لامپ
اشعه ایکس شامل
کاتد برای گسیل الکترونها و آند به عنوان هدف می باشد که هر دو
درون لامپ خلا جای گرفته اند. با توجه به میزان نفوذ اشعه ایکس و فرکانس مربوطه
اش از لامپ های اشعه ایکس متنوعی در کارهای تحقیقاتی ، پزشکی ،
صنعت و ... استفاده می کنند.
گروه علمی
نابغه های ایران
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25
26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40
آخرین
مقالات |