اگر بخواهيد بدانيد كه كهكشان هاى جديد در كجا به دنيا مى آيند، كافى است كه به دنبال توده هايى از ماده تاريك باشيد. اگر چه ماده تاريك كاملاً از چشم آشكارگرهاى امروزى پنهان است اما اين ماده اسرارآميز با گرانش خود مى تواند انرژى تابشى را منحرف و خم كند. اخترشناسان با استفاده از تلسكوپ فضايى هابل و تلسكوپ سوبارو (Subaru)  توزيع ماده تاريك را در ناحيه اى از آسمان به بزرگى ۵ ماه كامل نقشه بردارى كردند. آنها نشانه هايى از توده هاى ماده تاريك را يافتند كه پرورشگاه كهكشان هاى تازه متولد شده هستند كه حدود ۱۲ ميليارد سال نورى از زمين فاصله دارند. يك آشيانه مجزا از ماده تاريك مى تواند چندين كهكشان تازه را در خود پرورش دهد. اين نتايج كه توسط محققين موسسه علوم تلسكوپ فضايى و رصدخانه اخترشناسى ملى ژاپن و همچنين دانشگاه توكيو به دست آمده است پيش بينى هاى فرضيه فعلى كيهان شناسى موسوم به مدل «ماده تاريك سرد» را تائيد مى كنند. هر چند ماده تاريك به طور مستقيم با استفاده از تلسكوپ قابل رويت نيست اما كشش گرانشى قدرتمند آن بر روى گاز، ستاره ها و حتى كهكشان هاى مجاور باعث آشكار شدن وجود آن مى شود. كهكشان ها معمولاً به صورت خوشه تجمع مى كنند و گرانش عامل تعيين كننده عمده تجمع آنها است. 

ممكن است مطالعه چگونگى تجمع كهكشان ها نحوه توزيع ماده تاريك و چگونگى تاثير آن بر روى تولد و رشد كهكشان ها را مشخص كند. در گذشته مطالعه تجمع كهكشان هاى جوان بسيار مشكل بود. كهكشان هاى جوان به دليل فاصله بسيار زياد، كم نور به  نظر مى رسند و يافتن تعداد كافى براى تحقيق در مورد تجمع آنها يك چالش رصدى بود. 

ماسامى اوچى و همكاران وى از موسسه علوم تلسكوپ فضايى با استفاده از تلسكوپ سوبارو و دوربين آن موسوم بهSuprime-Cam  يك ناحيه از آسمان در صورت فلكى نهنگ (Cetus)  را مورد مطالعه قرار دادند. اين قسمت از آسمان ناحيه اى به بزرگى پنج ماه كامل را پوشش مى دهد. اين گروه با تصويربردارى هاى حساس در محدوده سه رنگ نور مرئى از اين ناحيه توانستند حدود ۱۷ هزار كهكشان جوان كه در فاصله ۱۲ سال نورى قرار دارند را مشاهده كنند. اين تعداد ده برابر بيشتر از تعداد رصد شده طى مطالعات قبلى در مورد اين كهكشان هاى جوان است. 

اين گروه بر اساس اين داده ها دريافت كه:

۱- تعداد زيادى جفت هاى كهكشانى وجود دارند كه فاصله آنها از يكديگر كمتر از ۸۰۰ هزار سال نورى است. 

۲- كهكشان ها حتى در فاصله هاى بسيار زياد به طور مستحكم گرد هم مى آيند. 
اين دو نتيجه زمانى انتظار مى رود كه كهكشان ها در ميان توده هاى ماده تاريك آشيانه كنند. اين گروه نتايج رصدى را به طور مفصل با پيش بينى  هاى نظرى مدل  «ماده تاريك سرد» مقايسه كرده و دريافتند كه يك توده متوسط از آشيانه هاى ماده تاريك به اندازه ششصد ميليارد خورشيد وزن دارد و اينكه يك توده مجزا ماده تاريك چندين كهكشان جوان را در ميان خود آشيانه مى دهد. 

تحقيقات اين گروه به همراه پژوهش هاى ديگر كه به طور مستقل توسط گروه ديگرى انجام شد شواهد محكمى را ارائه مى دهند مبنى بر اينكه كهكشان هاى جوان در ابتداى كيهان در ميان توده هاى ماده تاريك پرورش يافته و اينكه يك توده مجزا از ماده تاريك كهكشان هاى جوان متعددى را در خود جا مى دهد. هر دو گروه از توانايى بى نظير تلسكوپ سوبارو بهره مى برند تا تصويربردارى هاى بسيار حساسى از يك ناحيه وسيع از فضا را انجام دهند.

www.universetoday.com