دانشمندان موسسه ماکس پلانک در شهر پوستدام آلمان به تازگی نشان داده اند که تجمع رشته ها و تشکیل دسته جات ، تحت تاثیر حرکت گرمایی رشته ها متوقف می شوند مگر اینکه غلظت مولکول پیوند دهنده از یک حد آستانه بیشتر شود. این حد آستانه به تعداد رشته ها بستگی دارد. با کاهش غلظت مولکول پیوند دهنده ممکن است دسته جات از هم جدا شده و به صورت رشته‌ای در آیند. 

سلولهای زیستی از لحاظ مکانیکی با ثبات هستند، زیرا دارای رشته های اکتین و زیرلوله هایی هستند که شبکه ها و دسته جاتی را تشکیل می دهند. این ساختارها بوسیله پروتئین های پیوند دهنده ساخته و کنترل می شوند و دارای دو انتهای چسبنده هستند که هر کدام به یک رشته متصل می شوند. برای درک نیروهای درگیر در ساختارهای زیست تقلیدی و نیز بهینه کردن ویژگیهای مکانیکی آنها بایستی به مطالعه مدل های زیست تقلیدی که منحصرا از رشته ها ومولکول های پیوند دهنده پروتئینی تشکیل شده اند پرداخت. 

حرکت گرمایی این رشته ها موجب اختلال در تشکیل دسته جات رشته ای بوسیله مولکول های پیوند دهنده می شود مگر اینکه غلظت مولکول های پیوند دهنده از حد آستانه بیشتر باشد. حد آستانه به سختی رشته ها، نیروی پیوندی مولکول های پیوند دهنده و دما بستگی دارد. بعلاوه با افزایش تعداد رشته های یک دسته ، حد آستانه پایین می آید ولی نزول حد آستانه نامحدود و بالاخره در جایی متوقف می شود بنابراین با کنترل غلظت مولکول پیوند دهنده می توان نانوطنابهایی با درجه سختی متفاوت تولید کرد.

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 

26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40