چاندارا تلسكوپ
فضايي ديگري است كه به افتخار دانشمند هندی- امريكايي بنام سوبرا
مانيان چاندراشكار نامگذاري
شد.
اين
دانشمند كه درهندوستان متولد و دركالج شهر مدرس به
تحصيل در زمينه فيزيك پرداخت در سال 1937 ميلادي به امريكا مهاجرت
كرد و در سال1983 میلادی جایزه نوبل گرفت . اين جايزه بخاطر تئوري
ارايه شده از سوي چاندرا در مورد ساختار و سير تكامل ستارگان به
وي تقديم شد.جالب است كه مسئول اهدا جايزه نوبل هانس
بته درمورد
چاندرا گفته است:"چاندرا اخترفيزيكدان درجه اول ،دوست داشتني و
صميمي است . من از آشنايي با او خوشحالم.". به هر حال هميشه شرق
مظهر طلوع خورشيد هايي بوده است كه به تمام عالميان گرمي و زندگي
بخشيده اند.
مطالعه تابش X کیهانی
بر عهده این تلسکوپ است كه دوسال پس از فوت چاندرا درسال 1995 ،
در سال 1997 ميلادي توسط سازمان فضايي امريكا ناسا به
فضا پرتاب شده وكماكان به آشكار سازي تابش پس زمينه كيهاني كه
نقطه عطفي براي يافتن اجرام غير قابل مشاهده با چشم و تلسكوپهاي
نوري بوده وخواهد بود.
XMM-NEWTON (X-RAY MULTI MIRROR) SPACE TELESCOPE*
نیوتن نام تلسکوپ فضايي دیگری است که اين تلسكوپ اروپايي نيز
ماموریت مطالعه منابع ايكس آسمان را دارد.اين تلسكوپ يك ماموريت
اروپايي است كه توسط آژانس فضايي اروپا Esa وبا
همكاري آلمان و 35 شركت از جمله دورنير با
هزينه اي بالغ بر 230 ميليون يورو ساخته شده است. موشک آریان 5
،.حامل اين تلسكوپ فضايي بوده و 29 دقیقه بعد از پرتاب در فاصله
2350 km و
پس از 24 ساعت به مدار بالاتر که بین 7000 تا 114000 کیلومتر بود
انتقال یافت.
Spitzer Space Telescope ( SIRTF)*
تلسکوپ فضایی اسپیتزر یک
تلسکوپ باقابلیت مادون قرمز است که در روز دوشنبه سوم شهریور سال
1382 خورشيدي با یک موشک دلتا ازپایگاه کیپ کاناورال درفلوریدای
آمریکاپرتاب شد ودر طول این پیش از 2 سال ماموریت، عکسها وطیف
نگاری های مختلفی را با آشکار سازی انرژی مادون قرمز، گرما وتابش
اجرام بین طول موجهای 3 و 180 میکرون ( 1 میکرون= یک میلیونیم متر)
به انجام رسانده و به زمین ارسال کرده و این درحالی است که از روی
زمین جو اجازه چنین مطالعاتی را نمی دهد.
قطر
اين تلسکوپ فضايي 85 سانتیمتر و سه ابزار پژوهشی این مطالعات را
امکان پذیر کرده و اسپیتزر را بزرگترین تلسکوپ مادون قرمز جهان
نموده است. این تلسکوپ فضایی به ما امکان می دهد تا با ابزارهای
بسیار حساس آن یک نگاه ویژه به کائنات داشته باشیم و آنچه که از
دید تلسکوپهای نوری پنهان می ماند را مشاهده کنیم. طبیعی است که
بخشهای زیادی از فضا شامل غبار، ابرهای چگال و ذرات است که از
دیدگان ما پنهان می ماند و در حقیقت این مناطق جایگاه شکل گیری
ستارگان است ویا قلب کهکشانها است . مطالعات مادون قرمز به ما
اجازه می دهد تا مناطق سرد فضا را مورد مطالعه قرار دهیم و یا
ستارگان کوچکی که بسیار کم نورهستند وبا چشم دیده نمی شوندرا بررسي
نماييم.سیارات وراي منظومه شمسی و ابر های غول پیکر ملکولی و حتی
ملکولهای ارگانیک را که شاید در فضا موجود باشندمطالعه نماييم.
جالب است بدانید چون مادون قرمز با بررسي گرمايش سر و کار دارد
باید تلسکوپ تا نزدیکی صفر مطلق یعنیoC 273-
سرد شود تا سیگنالهای مادون قرمز را دریافت نماید. به همین دلیل از
گرمای خورشید باید این تلسکوپ را محفوظ نگاه داشت وبدين منظور یک
سپر محافظتی در برابر خورشید برای آن تعبیه شده است ودر یک مدار
دور از زمین بدور خورشید در چرخش مي باشد، تا سریعاً بدون استفاده
از مقادير زیادی خنک کننده های خاص، سرد شود.همانگونه كه مي دانيد،
كشف اخير اسپيتزر كه در اواسط تابستان امسال به انجام رسيد شناسايي
21 كوازار بود كه دانشمندان را به تعداد واقعي منابع تابش X آسمان
كه در برآوردهاي اوليه بدست مي آيد،نزديك مي كند،ضمن آنكه مطاله
دقيقتر بر روي اين بخش پنهان فضا را در پيش روي ما مي گذارد.چون
كوازارها تابش ايكس دارند با شمارش ايكس پس زمينه كيهاني با
استفاده از اين تلسكوپ و نظاير آن مي توان به وجود كوازارها پي برد
و كشف اخير اثباتي بر يافته هاي منابع ايكس است.
ذكر
اين نكته خالي از لطف نيست كه از ويژگيهاي منحصر بفرد تلسكوپهاي
فضايي و تحقيقات جهاني در دهه اخير ،با توجه به اينترنت و دهكده
كوچك جهاني،ايجاد امكان استفاده عموم از اين
تصاويرفضايي،اطلاعات،داده ها و تحقيقات است كه در ديگر كشورها بهره
زيادي از آن برده مي شود و اميدواريم در داخل كشورمان نيز توسط
مراكز تحقيقاتي و دانشگاهي شاهد كسب نتايج خوبي از اينگونه مطالعات
و بهره برداري از اين امكان فراهم شده مساوي براي تمام جهانيان
باشيم.
* كوازارها
چگونه اجرامي هستند؟
کوازارها یا اجرام شبه ستاره ، اجرام با خروجی بسیار شدید که تابشي
100 تا 1000 بار قدرتمندتر از تابش کهکشان خودمان يعني راه شیری
دارند. آنها بسیار درخشان و بسیار دور هستند و عليرغم آنكه چندین
روز نوری پهنا دارند اما در قويترين تلسكوپها به صورت یک نقطه
ستاره مانند دیده می شوند .كوازارها اغلب در نواحی مرکزي کهکشانها
و در سياهچاله ها جای گرفته اند.
در
طول يكسال جرمي حدود جرم 1000 ستاره را مي بلعندو اين خوراك را از
حلقه مواد اطراف خود تامين ميكنند.گويا اين اجرام گرسنگاني هستند
كه بصورت پنهاني در پشت ذرات و غبار تيره كيهاني به بلعيدن اجرام
اطراف خود مشغولند. کوازارها چندین طول موج را تابش می کنند و
انرژی معادل خروجی اجرام مادون قرمز دوردست دارند و تابش آنها در
محدوده اشعه X است.
مطالعه تابش X کوازارها
نشان می دهد که ماده شناخته شده قدرتمندی دراطراف آنها وجود دارد.
قطعاً براي ما بسیار مهم است که در مورد تعداد پیش بینی شده
کوازارها ،ساختار ، نحوه شكل گيري و تكامل اين اجرام مرموز آسماني
بیشتر بدانيم.