دومین اصلی که باید پذیرفته شود اینست که نقطه صفر بعدی می باشد.

بعد صفر: این بعد هیچ گاه برای ما قابل درک نیست با این حال فضای این بعد نقطه است و محصول این بعد نیز نقطه است

بعد یکم: این بعد، بعد طول می باشد. که با فضای آن در ریاضی زیاد برخورد کردیم، فضای این بعد محور می باشد. و از محصول یا فرآورده آن می توان پاره خط را نام برد. ( فراموش نشود دراینجا منظور ما قطعه ای از محور است که بوسیله نقطه پر شده است-که بعداً در مورد آن بحث خواهیم کرد- ما نباید تنها دو نقطه را روی محور تصو کنیم و فاصلة بین این دو را در نظر نگیریم بلکه محصول این بعد طبق تعریف همان فاصلة این دو به طور کامل است.)

بعد دوم: این بعد برای ما بر خلاف دو بعد پیشین کمی قابل درک می باشد. فضای این بعد صفحه است. و محصول این بعد سطح است.( باز هم تاکید می کنم که منظور این نیست که بر فرض در یک مختصات دکارتی چند خط را در نظر بگیریم که به هر حال در چند نقطه پیوند دارند، بلکه محصول ما همان سطحی است که محصور شده بنابراین ما

نمی توانیم بگوییم که مربع محصول بعد دوم است بلکه باید گوییم مساحت مربع محصول ماست.)

بعد سوم:بعدی که در آن زندگی می کنیم و خودمان از فرآورده های این بعد هستیم. فضای این بعد حجمی

اگر در فضای دو بعدی هزاران سطح رویهم قرار گیرند نمی توانند ضخامت ایجاد کنند اما وقتی بی نهایت بار این عمل تکرار بشود این سطح ضخامت پیدا می کند و در نتیجه به محصول بعد بعدی می رسد و توانایی این را دارد که در بعد سوم اظهار وجود کند.

اولین راه فرمول مهم نسبیت خاص می باشد که دلالت بر این دارد که جرم تابع سرعت است. بنا بر این رابطه اگر سرعت یک ذره جرمدار به سرعت نور برسد آن ذره جرمش بی نهایت شده و به بعد چهارم می رود درنتیجه چون در بعد زمانی به سر می برد دیگر جرم برایش مفهومی ندارد. و گذشت زمان را حس نمی کند زیرا خود زمان است!(از جنس)

دراتاق آخرین که بی نهایتمین اتاق می باشد جرم به بی نهایت می رسد و مجموعه به بعد چهارم جهش می کند.