علم ستاره شناسی در عین جذابیت ، علمی روشنگر است، و با اینکه از نخستین علومی است که در آغاز تمدن بشر پدیدار شده، هنوز هم پیشتازی خود را در میان مطالعات طبیعی حفظ کرده است. امروزه این علم با سرعت حیرت آوری در حال گسترش است. امکانات جدید پژوهشی از قبیل دوربینهای نجومی رادیویی و وسایل مختلف اکتشافات فضا انبوهی اطلاعات را فراهم آورده که منجر به کشفیات بسیاری در جهان شده است. ستاره شناسی به دیدگاه تازه‌ای از جهان شکل می‌دهد و به گونه‌های شگفت‌ آور پیشروی ازدانش نسبی به دانش مطلق ، استدلال ما را درباره محیط طبیعی مشخص می نماید. 
 

سیر تحولی و رشد

انقلاب بزرگی که در آغاز قرن بیستم در علوم طبیعی بوجود آمد و تهیه نظریه‌های فیزیک نوین مانند نظریه نسبیت و نظریه مکانیک کوانتومی در دیدگاه علمی جهان گسترش عظیمی پدید آورد، و روش تفکر علمی و راه مطالعه پدیده‌های طبیعی را دستخوش تغییر نمود. کشفیات غیر مترقبه بسیاری که بویژه در فیزیک و اخترشناسی صورت گرفته‌اند، بسیاری از عقاید پذیرفته شده را دگرگون نموده، از دیدگاه تازه‌ای به معرفی پدیده‌ها پرداخته‌اند، و ادراک ما را درباره جهان و قوانین حاکم بر آن بهبود بخشیده‌اند. 

البته این مسئله بدان معنی نیست که علم در آینده کاملا اطلاعات فیزیکی جدید ما رد می‌شود. این تصور نامعقول است. علوم طبیعی از نظر اعتبارشان بزرگترین موفقیت را کسب نموده‌اند. بسیاری از قوانین اساسی ایجاد شده بوسیله آنها ، دارای کاربرد وسیعی می‌باشد. چنین توفیقی سرمایه طلایی علوم طبیعی است که هدف و مفهوم خود را در مواجهه با هر تحول علمی حفظ می‌کند. علم در حالی که هیچگاه از پیشرفت باز نمی‌ماند، به نحو ثابتی خود را بر مجموعه دانش متکی می‌کند. هر چند تحولاتی که در علم پدید می‌آید سبب ظهور مفاهیم و عقاید جدیدی می‌شوند، ولی اطلاعات اساسی و بنیادی گذشته در مفاهیم جدید ادغام می‌شوند و مفهوم خود را در مورد پدیده‌ها و شرایط مشخص حفظ می‌نمایند. 
 

ستارگان اجرامی آسمانی هستند که دارای منبع انرژی بوده و این انرژی را با تابش خود بصورت امواج الکترومغناطیسی خرج می‌کند. اکثر ستارگان انرژی خود را در ناحیه مرئی گسیل می دارند. 
 

تحول ستارگان

هر ستاره‌ای در آسمان شب با درخشندگی خاصی مشاهده می‌شود، نمی‌تواند بطور دائم وجود داشته باشد. زیرا در نهایت ذخیره انرژی آن به پایان خواهد رسید و ستاره خاموش خواهد شد. از طرف دیگر درخشنده‌ترین ستارگانی که در آسمان می‌بینیم فقط می‌توانند برای چندین میلیون سال با درخشندگی فعلی بر فضای خارج انرژی گسیل دارند. پس اگر این ستارگان همزمان با خورشید بوجود آمده بودند، باید خیلی وقت پیش ذخیره انرژی آنها به پایان رسیده و خاموش شده بودند. امروزه وقتی که چنین ستارگانی را در آسمان مشاهده می کنیم، می‌توانیم نتیجه گیری کنیم که این ستارگان ( در سالهای اخیر ) متولد شده باشند و دلیلی وجود ندارد که امروزه نیز شاهد متولد شدن ستارگان نباشیم. ستارگان در مناطقی که در آنجا مواد بین ستاره‌ای وجود دارد، متولد می‌شوند، بدین ترتیب که در ناحیه‌ای از مواد بین ستاره‌ای چگالی افزایش می‌یابد. 
 

طریقه مرگ ستارگان

طرق مختلف مرگ ستارگان عبارتند از