حلقه معمولا نماد عيني رمز آلود بودن، نماد يك قدرت- مانند داستان معروف ارباب حلقه ها- يا نماد پيوند بين دو انسان است. اما در فضا حلقه اي از نور ، چيزي بيش از يك نماد است.اين حلقه یا کمان نوراني ، ما را به ماده نامريي راهنمايي مي كند و نوري است كه از كهكشان هاي بسيار دور به ما مي رسد.آلبرت اينشتين حدود ۷۰ سال پيش ، وجود چنين حلقه هايي را پيش بيني كرد.وي در مقاله اي در سال ۱۹۳۶ توصيف كرد كه چگونه بر اثر انحراف نور در میدان گرانشی یک جرم عظیم ممکن است نور دوردستی چنان منحرف شود كه حلقه اي كامل به نام “حلقه ي اينشتين” بسازد. جرم منحرف کننده نور در بین راه مانند یک عدسی عمل می کند و علاوه بر ایجاد تصویری بزرگتر، هر چند به هم ریخته، از جرم دوردست، همچنین منبع نور را روشن تر مي سازد؛ به صورتي كه در بعضي موارد این عدسی های عظیم کیهانی كهكشان هاي بسيار كم نور را قابل مشاهده مي نمايند.

آدام بولتون از مركز اخترفيزيك هاروارد-اسميت سونی (CFA)  مي گويد:“حلقه اينشتين يكي از جذاب ترين جلوه هاي نظريه نسبيت عام در كيهان به شمار مي رود و به ما امكان مي دهد تا كهكشان هاي بسيار پرجرم موجود در كيهان را مطالعه كنيم.”

اين خطاي اپتيكي ايجاد شده بر اثر انحناي فضا به “همگرایی گرانشي” معروف است.درست مانند آنكه يك عدسي بزرگ با بزرگنمايي بالا را در فضا قرار دهيم تا ضمن تشديد نور اجسام دورتر ، به آن انحنا دهد.در همگرایی گرانشی نور كهكشانی دور مي تواند بر اثر يك كهكشان در بين راه منحرف شود و يك كمان يا چند تصوير جدا از هم بسازد.هنگامي كه هر دو كهكشان ذكر شده نسبت به ما درست در يك خط قرار گيرند، نور به شكل حلقه ای مانند “چشم گاو” در مي آيد، كه به “حلقه اينشتين” معروف است و پيرامون كهكشان نزديك تر یعنی همان عدسی گرانشی تشكيل مي شود.
اخترشناسان در حال حاضر دو منبع قوي براي جمع آوري اطلاعات در اين زمينه در اختيار دارند: طرح نقشه برداری دیجیتالی آسمان یا (Sloan Digital Sky Survey) SDSS  و تلسكوپ فضايي هابل كه از آنها براي شناسايي ۱۹ مورد مشكوك به پديده انحناي گرانشي كهكشاني استفاده مي كنند. این موارد به ۱۰۰ مورد از قبل شناسايي شده اضافه مي شوند. با بررسی اين كمان ها و حلقه هاي تشكيل شده بر اثر انحراف نور، اخترشناسان مي توانند به صورت دقيق جرم كهكشان نزديك تر را محاسبه كنند. در بين اين ۱۹ مورد، آنها ۸ مورد از “حلقه هاي اينشتين” يافته اند كه فقط ۳ مورد از آنها قبلا در طيف مريي ديده شده بودند.

اين موارد تازه كشف شده، از طرح در حال انجامی به نام  slacs  گرفته شده اند.گروهي از منجمان به سرپرستي آدام بولتون از  CfA  و لئون كوپمانس از مؤسسه نجوم كپتين در هلند، نامزدهاي پديده انحناي گرانشي را از ميان چند صدهزار طيف مرئي گرفته شده از كهكشان هاي بيضوي در طرح SDSS،  انتخاب كردند.آنان براي تاييد اين انتخاب از چشمان تيزبين دوربين پيشرفته نقشه برداری هابل استفاده كردند. بولتون توضيح مي دهد که “حجم انبوه اطلاعات sdss  همراه با كيفيت عكس برداري تلسكوپ فضايي هابل فرصت جديدي را براي كشف موارد جديدي از انحناي گرانشي فراهم آورده است. ما موفق شده ايم از هر هزار كهكشان كه علائمي از انحناي گرانشي نشان مي دادند، فقط يك مورد را از بقيه جدا كنيم.”