حدود 200 میلیارد کهکشان که
هر کدام دارای تقریباً 200 میلیارد ستاره است به وسیله تلسکوپ ها
قابل تشخیص است. اما این تعداد فقط 4 درصد از محل گیتی را تشکیل می
دهد. حدود 73 درصد از
جهان از ماده دیگری ساخته شده است که انرژی
تاریک (dark
matter) نامیده
می شود. هیچ کس نمی داند که ماهیت این ماده ناشناخته چیست، اما
مقدار این نوع ماده از تمام اتم های موجود در تمام ستارگان موجود
در کل کهکشان های قابل شناسایی گستره فضا بسیار بیشتر است. به نظر
می رسد این نیروی عجیب، اجزای جهان را با سرعت فزاینده ای از
یکدیگر دور می کند، در حالی که نیروی گرانش با
این نیرو مقابله کرده و از سرعت این گسترش می کاهد.
این اکتشاف ها به
وسیله رصدخانه مداری که کاوشگر ناهمسانگرد ریز
موج ویلکینسون (WMAP) نامیده
می شود، انجام شده است. این کاوشگر افت و خیزهای ناچیز موجود در
پرتوهای ریز موج پس زمینه کیهانی را اندازه می گیرد که در اثر
پژواک های میرای انفجار
بزرگ به
وجود آمده است.
جهان در حال انبساط
با سرعتی سرسام آور
این یافته ها به
مشاجرات فراوانی که در مورد جهان، عمر
جهان، سرعت انبساط آن و ترکیب آن جریان داشت، پایان داد.
با استفاده از نتایج دو تحقیق ذکر شده، اخترشناسان امروز بر این
باورند که سن جهان 13.7 میلیارد سال با تقریب چند صد هزار سال است.
براساس اطلاعات موجود، جهان با سرعت شگفت آور 71 کیلومتر در ثانیه
در مگا بارسک در حال انبساط است. (بارسک یک واحد اخترشناسی است و
تقریباً برابر 3.26 میلیون سال نوری است).
نیروی ضد گرانشی
باعث انبساط جهان می شود!
به نظر می رسد که چیزی در فضا نهفته است و
همانند نوعی نیروی ضد گرانشی عمل می کند. این نیرو باعث می شود که
به جای آن که جهان متراکم شود و اجزای آن به یکدیگر نزدیک شود،
انبساط می یابد. از حدود بیست سال پیش حدس می زنند که در جهانماده
تاریک وجود
دارد، چرا که در آن زمان دریافتند که جهان به گونه ای عمل می کند
که انگار بسیار سنگین تر از چیزی است که واقعاً به نظر می رسد.
دانشمندان برای توجیه پدیده مشاهده شده همه
احتمالات ممکن را در نظر گرفتند از جمله وجود سیاهچاله ها، کوتوله
های قهوه ای و
ذرات غیرقابل شناسایی که از نظر ماهیت با انواع معمولی اتم ها
تفاوت دارند؛ اما هیچ کدام از آنها نتوانست جرم بسیار زیاد مشاهده
شده را توجیه کند. اما داستان انرژی تاریک از سال 1998 آغاز شد. در
آن زمان دانشمندان دریافتند که بسیاری از کهکشان های دور دست با
سرعتی بسیار بیشتر از آن چه که محاسبات موجود پیش بینی کرده اند،
از یکدیگر دور می شوند تحقیقاتی که روی انواع ویژه ای از ابرنواختر ها (Supernova) انجام
شد بیانگر آن بود که محاسبات انجام شده اشتباهی نداشت، به عبارت
دیگر محاسبات دقیق نشان دهنده آن بود که سرعت انبساط جهان لحظه به
لحظه در حال افزایش است و از سرعت این انبساط کاسته نمی شود.
به نظر می رسد کشف
بعضی از انواع نیروهای غیرمنتظره غیرقابل شناسایی که باعث می شوند
ساختار فضا به طور مرتب از یکدیگر فاصله گرفته و از هم دور شوند،
موید مشاهدات هالدین (JBS
Haldane) دانشمند
انگلیسی است که سال ها پیش صورت گرفته است. وی می گوید: «جهان عجیب
تر از چیزی است که فکر می کنیم، جهان حتی عجیب تر از چیزی است که
بتوان فکرش را کرد.
ماهیت فضا، زمان،
انرژی و ماده چیست؟
یک بار دیگر پرسش
های اساسی بسیاری در مورد ماهیت جهان مطرح شده است: ماهیت فضا،
زمان، انرژی و ماده چیست؟ اکنون یک بار دیگر زمان آن فرا رسیده است
که نظریه پردازان تفسیری بر این مشاهدات ارائه دهند و در مرحله بعد
آزمایشاتی را طراحی کنند که موید نظریه های آنان باشد.
بنابراین دانشمندان
یکبار دیگر توجه خود را معطوف همان پدیده ای کرده اند که برای
اولین بار شاهدی بر انفجار بزرگ (Big
Bang) محسوب
می شد، یعنی تابش پس زمینه ریز
موج کیهانی. این تابش ها اولین پرتوهای پس از تولد جهان
محسوب می شوند. دانشمندان درصددند با انجام آزمایش های متعددی در
چند رشته مختلف از جمله آزمایش های صورت گرفته در قطب جنوب و
استفاده از بالون های در ارتفاع های بسیار بالا تصویر دقیق تری از
کیهان به دست آورند: به نظر می رسد جهان باید شامل چیز دیگری به
غیر از این اتم های معمولی باشد و به همین نام ماده
تاریک برای
آنان انتخاب شد.
نقل از رشد
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25
26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40
آخرین
مقالات |