يك گروه از محققان
فرانسوي موفق شدند با انجام آزمايشهاي تازهاي به يك اختلاف نظر
طولاني در قلمرو مكانيك سيالات پايان دهند.
بر اساس مدلهاي متداول از حركت
سيالات، زماني كه سيالي بر روي يك سطح جامد جريان پيدا ميكند، آن
دسته از مولكولهاي سيال كه در تماس مستقيم با سطح قرار دارند ثابت
ميمانند و نميلغزند.
اما تجربهها نشان ميدهد كه
مولكولهاي سيال در تراز تماس با سطوح جامد نيز نظير بقيه مولكولهاي
درون سيال حركت ميكنند و ميلغزند و در عين حال هرچه نيروي ميان
سطحي كه اين مولكولها بر روي آنها ميلغزند، و اين مولكولها ضعيف
تر باشد، شدت لغزش مولكولهاي سيال كه در تماس با اين سطح قرار
دارند بيشتر ميشود.
به نوشته نشريه "فيزيكال ريويو لترز"
يك گروه از محققان فرانسوي در آزمايشگاه سيالات منظم واقع در پاريس
به سرپرستي "ليليان لاگر" از يك روش سنجش نوري براي اندازهگيري
سرعت لغزش دو سيال مختلف بر روي سطوح متفاوت استفاده كردند.
اين دو سيال كه به ترتيب از
مولكولهاي اسكوالين و squalane هگزا
دكين hexadecane تشكيل
يافته بودند.
در اين آزمايشها روشن شد كه
مولكولهاي اين دو سيال در محل تماس با سطوح مختلف، ميلغزند و حركت
ميكنند.
اين لغزش حتي در
زماني كه نيروي ميان سطح و مولكولهاي اين سيالات زياد بود ادامه مييابد.
از اين گذشته شكل ساختار مولكولي اين سيالها نيز در تعيين سرعت
لغزش آنها تاثير دارد. هر اندازه مولكولها شاخه شاخهتر باشند سرعت
لغزش كمتر ميشود
نقل از ایرنا
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25
26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40
آخرین
مقالات |