مثال دیگر شبکه کارکنان و هنرپیشه هایی است که در یک فیلم با هم بازی میکنند، شبکه سلولی ای که بدن انسان از آن تشکیل شده است، شبکه شامل تمامی اجرام آسمانی و ... همه اینها از همان قاعده کلی که گفتیم پیروی می کنند. 

محققین با نگاه کردن از بالا به این شبکه ها به این وِِیژگی عمومی از شبکه های پیچیده دست پیدا کرده اند. آنها با استفاده از تحلیل های کامپیوتری توانسته اند متوجه شوند که در هر شبکه پیچیده از تعدادی قسمت های جعبه مانند وجود تشکیل شده است که با یکدیگر ارتباط زیادی ندارند و سپس با دقیق شدن در هر یک از این جعبه ها متوجه آن شده اند که هر کدام از این قسمت ها از تعداد زیادی گره و ارتباط (link) تشکیل شده اند. دانشمندان پس از آن توجه خود را به ارتباط میان جعبه ها معطوف کرده اند. 

لازم به تذکر است که ساختارهای Fractal  از دیر باز مورد توجه دانشمندان بوده و نتایجی که امروزه ریاضی دانان از مدل کردن شبکه هایی مانند اینترنت بدست آورده اند نشان می دهد که ساختار Fractal  توانایی مدل کردن بسیاری از شبکه های پیچیده را نیز دارد. یکی از این دانشمندان می گوید : "اگر چندی پیش از من راجع به این خاصیت شبکه های پیچیده می پرسیدید می گفتم نه آنها شبیه به خوشان (Self-Similar)  نیستند."