جايزه نوبل
سال 2005 در رشته فيزيک نصيب دو فيزيکدان آمريکايی و يک
فيزيکدان آلمانی شد
که همگی
پژوهشگران رشته اپتيک (فيزيک نور) هستند
فرهنگستان علوم سوئد نيمی از جايزه
نوبل فيزيک را ميان جان هال از دانشگاه کلرادو در آمريکا و تئودور
هانش از مؤسسه ماکس پلانک در آلمان تقسيم کرده است که برای يافتن
روشی جهت اندازه گيری دقيق طول امواج نور تلاش کرده اند.
از راست به چپ: روی گلوبر، تئودور
هانش و جان هال
نيم ديگر جايزه نوبل نيز به روی
گلوبر از دانشگاه هاروارد در آمريکا تعلق يافته که با کاربرد فيزيک
کوانتوم مدرن در مطالعه پرتوهای نوری دستاوردهايی در پيشبرد فناوری
ليزر، ساعتهای اپتيکی و رديابی و ناوبری داشته است.
روشی که جان هال و تئودور هانش ابداع
کرده اند امکان مرتبط ساختن امواج مايکروويو را با امواج نور فراهم
می آورد و دروازه تازه ای بسوی دنيای اندازه گيريهای دقيق باز می
کند که از جمله ساخت ابزارهايی را ممکن می سازد که بتوانند به همان
آسانی و دقت که می توان طول موجهای راديويی را اندازه گرفت، طول
امواج نور را به طور دقيق اندازه گيری کنند.
از سوی ديگر، روی گلوبر پيوستگی
امواج نوری را محور مطالعات خود قرار داده است، يعنی مطالعه روی
امواجی که نقاط اوج و حضيض هر دوره (پريود) آنها در امتداد خطی
راست قرار دارد و در واقع وارد حيطه فيزيک کوانتوم شده است که در
آن رخدادهای فيزيکی نتيجه احتمالاتند.