چهارشنبه پنج اکتبر، از سوی یونسکو، نهاد فرهنگی سازمان ملل متحد، روز جهانی معلم نامگذاری شده است.

بیش از یکصد کشور جهان، از جمله ایران، در جریان تصمیم گیری برای این نامگذاری که در سال 1994 اتخاذ شد حضور داشتند و هدف این بود که انتخاب آن باعث توجه بیشتر نسبت به وضعیت معاش معلمان و کیفیت تدریس شود.

اين روز به مناسبت صدور بيانيه مشترک يونسکو/سازمان بين المللی کار پيرامون وضعيت آموزگاران که روز پنج اکتبر 1966 امضا شده بود روز معلم نامگذاری شد

اين گروه همچنين به توسعه سازمان های دموکراتيک برای آموزگاران و ساير کارمندان سازمان های آموزشی ياری می رساند.

به گفته اين گروه روز جهانی معلم در سال 2005 بر "تربيت يک نيروی آموزشی قوی تر" تمرکز دارد.

اتحاديه آموزگاران در بيانيه ای به مناسبت اين روز نوشت: "قرار دادن يک شخص آموزش نديده در برابر گروهی کودک يا نوجوان، صرف نظر از ميزان اشتياق اين شخص، و آموزگار خواندن وی کفايت نمی کند. تامين آموزش با کيفيت بالا هيچ راه ميان بری ندارد

شیرزاد عبداللهی، کارشناس مسائل آموزشی می گويد در ايران اين روز به هيچ وجه مورد توجه قرار نگرفته و پنج اکتبر معمولا با سکوت برگزار می شود، به خصوص از جانب آموزش و پرورش که متولی آن است.

به گفته وی آموزگاران ايرانی در چند سال گذشته مراسمی به مناسبت اين روز برگزار کرده اند اما امسال دولت بار ديگر هيچ توجهی به آن نشان نداده و حتی مطبوعات نيز به آن اشاره ای نکرده اند.

آقای عبداللهی می گويد روز چهارشنبه گروهی از آموزگاران به بزرگداشت اين روز در برابر اداره آموزش و پرورش تهران تجمع و درخواست هايشان را مطرح کردند.

به گفته وی خواسته اصلی آموزگاران رفع تبعيض و برابری حقوق براساس مدرک تحصيلی، سابقه کار و اهميت شغل معلمان بود.

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 

26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40