کوائور هر 288 سال يک بار دور خورشيد می
گردد. اخترشناسان
جرم آسمانی سياره مانندی کشف کرده اند که در مداری يک و نيم
ميليارد کيلومتر دورتر از پلوتون حول خورشيد می گردد. پلوتون
نهمين و دورترين سياره در منظومه شمسی است و پنج ساعت نوری از
خورشيد فاصله دارد.
فاصله زمين از خورشيد تقريبا هشت دقيقه نوری
است. اين
جرم آسمانی که "کوائور" نامگذاری شده تقريبا 1280 کيومتر قطر دارد
و پس از پلوتون که 72 سال قبل کشف شد، بزرگ ترين کشف در منظومه
شمسی است.
کوائور که قطر آن تقريبا يک دهم زمين است هر
288 سال يک بار دور خورشيد می گردد. حجم
کوائور نصف پلوتون است اما ظاهرا بزرگتر از "چارون"، قمر نهم اين
سياره است.
مايکل براون از موسسه فنی کاليفرنيا در
پاسادنا می گويد که حجم کوائور به اندازه مجموع حجم کليه سيارک های
منظومه شمسی است. حجم
کوائور به اندازه مجموع حجم کليه سيارک های منظومه شمسی است. تاکنون
پنجاه هزار سيارک در منظومه شمسی شناسايی شده است.
کوائور را مايکل براون و همکارش چدويک
تروخيلو روز چهارم ژوئن کشف کردند و طی اين چند ماه سرگرم تحليل
داده های خود بودند.
اين کشف با استفاده از تلسکوپی در "رصد خانه
پالومار" در کاليفرنيا انجام گرفت و سپس با کمک تلسکوپ فضايی هابل
پيگيری شد.
وجه تسميه
کوائور اسطوره خلقت سرخپوستهای قبيله "تنگوا" است که پيش از ورود
اسپانيايی ها و اروپايی ها در منطقه لس آنجلس زندگی می کردند. کوائور
برای تنگواها نيرويی عظيم در طبيعت بود که خلقت جهان را به عهده
داشت.
با اين حال کوائور، حداقل هنوز، نام رسمی جرم آسمانی تازه کشف شده
نيست و اتحاديه بين المللی نجوم طی چند ماه آينده در مورد اين نام
رای گيری خواهد کرد.
اين جرم آسمانی در حال حاضر نام علمی "2001 ال ام 60" را يدک می
کشد. تصوير
کوائور ظاهرا برای نخستين بار در سال 1982 برداشته شد، اما در آن
زمان به عنوان جرم آسمانی جديدی شناسايی نشد. اکنون
دانشمندان برای شناسايی مدار کوائور از مشاهدات قبلی استفاده می
کنند.
اگر امروز پلوتون را کشف می کرديم آن را سياره به حساب نمی آورديم. مايکل
براون کاشف کوائور به
گفته مايکل براون براحتی می شد اين جرم آسمانی را بيست سال پيش
شناسايی کرد، اما اين طور نشد.
کوائور در ناحيه ای در منظومه شمسی مرسوم به "کمربند کويپر" قرار
دارد که اجرام آن از يخ و سنگ تشکيل شده اند و در مدارهايی فراتر
از نپتون دور خورشيد گردش می کنند. کمربند
کويپر بقايای حلقه ای از گرد و غباری فرض می شود که از حدود پنج
ميليارد سال پيش بتدريج مصالح تشکيل سياره های منظومه شمسی را
فراهم کردند.
ديويد جويت اخترشناس دانشگاه هاوايی آمريکا می گويد: "اکتشاف تازه
با اين انتظار که بايد چندين شيئ به بزرگی پلوتون در منظومه شمسی
وجود داشته باشد همخوانی دارد." ديويد
جويت و همکار سابق او "جين لو" نخستين جرم آسمانی در کمربند کويپر
را حدود يک دهه قبل کشف کردند.
برخی پژوهشگران می گويند که با کشف اجرام آسمانی بزرگ تر در کمربند
کويپر، پلوتون هويت خود را به عنوان سياره از دست خواهد داد. پلوتون
در کمربند کويپر گردش می کند و بسياری آن را سياره نه، بلکه
بزرگترين جرم اين کمربند می دانند.
مايکل براون می گويد: "خيلی روشن است که اگر ما امروز پلوتون را
کشف می کرديم، با توجه به آنچه درباره اشيای کمربند کوپير می دانيم،
آن را سياره به حساب نمی آورديم." با
اين حال منجمان بسياری هستند که تنزل مرتبه پلوتون به چيزی کمتر از
سياره را غيرقابل قبول می دانند.
اخبار فیزیک
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25
26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40
آخرین
مقالات |