تصاویر از 14 فیلتر رنگی متفاوت تهیه
شده که قسمتهای مختلفی از جو عمیق نپتون را نمایان می کند که در
نتیجه دانشمندان می توانند جزئیات این جو غلیظ و ابری را مطالعه
کنند. در واقع این تصاویر چند عکس لحظه ای از فیلم نپتون هستند.
نمای رنگ طبیعی نپتون در سمت چپ که معمولاً با چشم برهنه از درون
تلسکوپ های آماتوری دیده می شود سیاره ای آبی رنگ را آشکار می
سازد. در اصل گاز متان موجود در اتمسفر نپتون اکثر رنگ قرمز نور
خورشید را که با سیاره برخورد میکند جذب می نماید که سبب می شود
سیاره به رنگ آبی مایل به سبز دیده شود.
این تصویر هم با در هم آمیختن
تصاویری در نورهای قرمز ، سبز و آبی خلق شده است.عوارض ناپایدار
و مخفی نپتون در نمای رنگی تر (بالا – سمت راست)بیشتر قابل مشاهده
است. این عکسها با گذشتن از میان فیلترهای متان مخصوصی گرفته شده
اند و قادرند جزئیاتی را آشکار کنند که قابل رویت برای چشم انسان
نیست. عوارضی که در این تصویر رنگی تر (استانداردتر) دیده می شوند
باید بالاتر از متان جاذب نور خورشید باشند تا از میان این فیلترها
قابل کشف شوند. در تصویر مرکب سمت چپ ، اقمار ساعتگرد عبارتند از
:پروتئوس (درخشانترین) لاریسا ، دسپینا و گالاتیا . طبق آخرین
یافته ها نپتون دارای 13 قمر است.نپتون دورترین سیاره بزرگ در
منظومه شمسی ماست که هر 165 سال یکبار خورشید را دور می زند.
اگر 60 کره زمین را در کنارهم
بچینید به اندازه سیاره نپتون دست خواهید یافت. یک روز در نپتون
بین 14 تا 19 ساعت به طول می انجامد . دو
سوم درونی نپتون مخلوطی از سنگها و صخره های گداخته ، آب ، آمونیاک
مایع و متان را شامل می شود. یک سوم خارجی سیاره نیز مخلوطی از
گازهای گرم و برافروخته شامل هیدروژن ، هلیم ، آب و متان است. در
روزهای 29 و 30 آوریل 2005 هابل تصاویر خود را هر 4 الی 5 ساعت
یکبار تهیه می نمود که مطابق با یک چهارم پریود گردشی نپتون است.
سرانجام این تصویرها با یکدیگر ترکیب شدند تا فیلمی کوتاه از حرکت
سیاره ایجاد نمایند.