ما فورا متوجه شديم که اين يک سنگ آتش فشانی معمولی نيست  Poreda  - در کنفرانس مطبوعاتی ديروز گزارش داد. بررسی دقيق تر ، وجود سنگهای سخت و مذاب را آشکار کرد. مدرکی که اعضای گروه را متقاعد کرد که   Bedout   واقعا توسط يک برخورد شکل گرفته است.

تاريخ ايزوتوپيک در سنی بين   250.7 - 4.3   ميليون سال ، که مقداری نزديک به سن انقراض است، بدست آورده شده است.  همينطور آنها شواهدی ذکر کرده اند  از ذرات راديواکتيو موجود در جو( شامل خرده  سنگهای آسمانی) ،  حاصل ازتند بادهايی  در آنتارکتيکا ، چين و ژاپن، که از ادعای برخورد حمايت می کنند.

Poreda  و Becker   و همکارانشان می گويند که کار زيادی لازم است تا اينکه Bedout  بتواند اجبارا به انقراض مربوط شود، ولی قبلا ديگر متخصصان برخورد شروع به توضيح شک و ترديدهای مختلف کرده اند. برای مثال ، Andrew Glikson   ( دانشگاه بين المللی استراليا) ، وقتی يک هسته سوراخ شده Bedout   را آزمايش کرد ، هيچ مدرکی پيدا نکرد که نشان دهد سنگ از يک برخورد حاصل شده است. متخصصان برخورد ديگری هم در شگفتند که چطور مرکز حفره  بالا برنده ای با وجود اينکه هيچ يک از لبه های خارجی آن آشکار نيستند، توانسته باقی بماند. و هيچ کدام از لايه های مرزی پرميان-تراسيک وجود ايروديوم را نشان نميدهند، عنصر مشخصی که در پوسته زمين کمياب است اما در سنگهای آسمانی وجود دارد.

کارشناس انقراض ، Douglas H. Erwin   ( موزه بين المللی تاريخ طبيعی ) مدرکی پيدا کرد که  Bedout  را به مرگ عظيم شگفت انگيز مربوط کند ولی نتيجه ای نداشت. او می گويد:  " لازم است که ما تاييد کنيم که اينها (حوادث) دقيقا در يک زمان اتفاق می افتاده اند.  .علاوه بر اين ، خيلی از ديرينه شناسان به مقدار زيادی از مواد مذاب آتشفشانی جاری شده در جايي که امروزه سيبری است به عنوان دليلی برای  انقراض پرميان- تراسيک اشاره می کنند.  آتش فشانها ، در حدود 2 ميليون کيلومتر مکعب از سنگهای ذوب شده را فوران کرده اند که مساحتی به اندازه اروپا را می پوشاند.  فوران ، جو زمين را با مقدار کافی کربن دی اکسيد و گازهای مهلک مسدود کرده،  تا مانع اثرهای گلخانه ای  ناگهانی شود. اين تحول آب و هوايی ، باعث از بين رفتن سريع  حيات حداکثر تا 160000 سال شده است.

وضعیت هم اکنون خورشید:

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 

26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40