ابر نواختر یک نوع خاص از ابرنواختران نوع II به نام SN II-P   می باشد زیرا میزان نور دریافتی در طول هفته ها پس از انفجار تقریبا ثابت مانده و نوسانات قدر آن بین 14 تا 5/14 بوده است . دانشمندان تا کنون دو ابرنواختر نوع II-P  کشف کرده اند که به ترتیب جرمی معادل 7تا 9 و 13 تا 20 جرم خورشید داشته اند اما ندیم هیچ یک از این دو ابر نواختر غول آبی نبوده است . 8 روز پس از انفجار این ابرنواختر ماهواره swift   تصاویر نا واضحی را از یک درخشش قدرتمند اما کوتاه در اشعه ایکس را در مکان انفجار ابرنواختر ثبت کرد . این درخشش ها که به XRF  معروف اند نوع خفیفی از دخشش های گاما محسوب می شوند. طبق نظریات انفجار 2005cs  و XRF  در یک مکان یا یک زمان روی نداده است و ابر نواختر رفتار غیر عادی نداشته است . اما وابستگی این دو رویداد غیر ممکن نیست زیرا مرگ سریه یک ستاره پرجرم باعث ایجاد درخشش های گاما یا ایکس می شودکه متناسب با انفجار ابرنواختر است.

هنوز برای اعلام نتیجه قطعی که آیا این درخشش مربوط به ابرنواختر بوده یا نه خیلی زود است زیرا تصاویر گرفته شده توسط  Swift   از وضوح کافی برخوردار نسیت . اما احتمال دارد به دلایل ناشناخته ای این درخشش معلول انفجار ابرنواختری باشد که درستی این حدس نظریات اختر فیزیک را دگرگون خواهد کرد.

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 

26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40