«توماس هاروي» به مدت چهل سال نگهبان مشهورترين مغز قرن بيستم بوده است. «ساندرا ويتلسون» هم از اساتيد دانشگاه «مك‌مستر اونتاريو»ي كانادا، تحقيقاتي را روي مغز انسان آغاز كردند تا بتوانند به نتايج بزرگي دست يابند.

به گزارش سرويس بين‌الملل «بازتاب»، ويتلسون كه از سال 1997 راجع به مغز انسان تحقيق مي‌كند، در سال 1987 توانست، رضايت 120 مرد و زن را براي اهداي مغزشان بعد از مرگ جلب كند.
بر پايه تحقيقات وي، هيچ‌كدام از مغزها با هم مشابه نبوده‌اند. او به دنبال رابطه شكل ظاهري و توانايي‌هاي ذهني و همچنين مقايسه راست‌دستان و چپ‌دستان بود. وي از راه‌هاي ساده‌اي چون اندازه‌گيري مغز، وزن كردن آن، شمارش سلول‌ها و... استفاده كرده است.

ويتلسون مي‌گويد: ما به هيچ وجه به دنبال تأثير جنسيت بر مغز نبوديم، اما سرانجام متوجه شديم كه اين امر اختلاف بزرگي را ايجاد مي‌كند.

به نظر وي، شكل مغز بر اساس جنسيت صورت مي‌گيرد. مغز زن‌ها و مردها از هم بهتر يا بدتر نيستند، اما از جوانبي متفاوتند و كسي نمي‌داند كه چگونه اين تفاوت‌هاي عصبي، باعث ايجاد تفكرات و رفتارهاي متفاوت شده و بر واقع‌گرايي، تجزيه و تحليل اطلاعات، قضاوت‌ها و رفتار اجتماعي تأثير مي‌گذارد.

براي مثال، مغز زنان به نظر سريع‌تر از مردان مي‌رسد. در مقابل، سلول‌هاي خاكستري مغز مردان بيشتر از زنان است. چين‌خوردگي‌هاي مغز زنان بسيار پيچيده‌تر و زيادتر است كه شامل ساختارهاي عصبي پيچيده‌تري در درونش است. مردان و زنان از قسمت‌هاي متفاوتي از مغز براي يادآوري خاطرات، احساسات عاطفي، تشخيص اشكال، حل مشكلات و تصميم‌گيري استفاده مي‌كنند.

تحقيقات نشان داده است كه كوچك يا بزرگ بودن ساختارهاي عصبي، بر اساس راست يا چپ دست بودن مردان متفاوت است، اما در زنان تقريبا به يك اندازه است.
نرون‌هاي سطح مغز (كورتكس) در زنان به هم نزديك‌تر است و باعث شده تعداد اين ساختارها در مغز زنان 12 درصد بيشتر از مردان باشد؛ اين امر توجيه‌كننده سطح مساوي هوش زنان و مردان به رغم تفاوت در اندازه آنهاست.

كارشناسان انستيتو مغز مسكو اعلام كرده‌اند كه وزن مغز «ولادمير لنين»، رهبر سابق اتحاد شوروي، حدود 3 پوند، مغز «ايوان تورگينف»، حدود 4/4 پوند و مغز «آناتول فرانس» هجونويس 1/2 پوند بوده است. اين در حالي است كه بنا بر گفته مقامات بيمارستان «پرينستون» كانادا، مغز «انيشتن» حدود 7/2 پوند وزن داشته كه كمتر از ميانگين معمول براي مردان است.

آمار از مغز انيشتن همچنان مجهول باقي ماند تا در سال 1985 «ماريون داياموند» كشف كرد كه سلول‌هاي مغز اين فيزيكدان داراي سلول‌هاي فعال بيشتري بوده و سلول‌هاي عصبي بهتر از يازده مغز ديگر پرورش مي‌داده است. اين سلول‌هاي غيرمعمول مغزي در محلي قرار داشتند كه با مهارت‌هاي رياضياتي و يادگيري زبان مرتبط بوده است.

ويتلسون كه به همراه هاروي از سال 1995 بر مغز انيشتن تحقيق كرده‌اند، مي‌گويند: اين مسئله نشان مي‌دهد كه اندازه مغز در مردان نمي‌تواند فاكتور اساسي در ميزان هوش آنان باشد.

آنان بخش‌‌هاي مختلف مغز انيشتن را با مغزهاي موجود در مجموعه خود تطبيق داده و كشف كردند كه يك قسمت از مغز انيشتن كه مرتبط با استدلالات رياضي است، 15 درصد پهن‌تر از ديگر مغزهاي معمولي است. همچنين كشف كردند كه اين بخش مغز، فاقد شكافي است كه در ساير مغزها موجود است. معمولا مغز همه انسان‌ها، دو قسمت كاملا جداگانه دارد، حال آن‌كه مغز انيشتن به نظر يك شبكه مي‌رسد كه سيناپس‌هاي اين قسمت بسيار متراكم بوده‌اند.

وي مي‌گويد: شايد اين امر يكي از مهم‌ترين دلايل برجستگي هوشي وي بوده است. به هر حال از هر يك ميليارد نفر، يك نفر چنين مغزي دارد.
بر پايه تحقيقات آنان، تفاوت در اندازه قسمتي مخصوص از مغز باعث تغيير در تست هوش است، اما تنها در زنان و حافظه نيز بسته به ميزان تراكم نرون‌هاست، اما تنها در مردها. با افزايش سن، حجم مغز نيز افزايش پيدا مي‌كند اما تنها در مردان و به ندرت اين امر در زنان ديده مي‌شود.

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 

26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40