در هر حرفه اي كه هستيد نه
اجازه دهيد كه به بدبيني هاي بي حاصل آلوده شويد و نه بگذاريد كه بعضي
لحظات تاسف آور كه براي هر ملتي پيش مي آيد شما را به ياس و نا اميدي
بكشاند. در آرامش حاكم بر آزمايشگا هها و كتابخانه هايتان زندگي كنيد.
نخست از خود بپرسيد : براي يادگيري و خود آموزي چه كرده ام ؟
سپس همچنان كه پيشتر مي رويد
بپرسيد من براي كشورم چه كرده ام ؟ و اين پرسش را آنقدر ادامه دهيد تا
به اين احساس شادي بخش و هيجان انگيز برسيد كه شايد سهم كوچكي در
پيشرفت و اعتلاي بشريت داشته ايد.
اما هر پاداشي كه زندگي به
تلاشهايمان بدهد يا ندهد هنگامي كه به پايان تلاشهايمان نزديك مي شويم
، هر كداممان بايد حق آنرا داشته باشد كه با صداي بلند بگوئيم :